Έναν ποδοσφαιριστή που το επώνυμό του είναι συνδεδεμένο με τον χώρο του Ζακυνθινού ποδοσφαίρου, φιλοξενούμε σήμερα στην ιστοσελίδα μας.  Ο λόγος για τον Τάσο Μαλαφούρη…

Με πατέρα τον Χρήστο Μαλαφούρη που ήταν επί πολλά χρόνια πρόεδρος της μεγάλης ομάδας του νησιού και με αδελφό τον Σάκη Μαλαφούρη, ο οποίος διαπρέπει στο χώρο αυτό, ο μεγαλύτερος της οικογένειας θέλει να συνεχίσει στο ίδιο “μονοπάτι”  και εξομολογείται στο ioniansports:

 

Αρχικά, θέλω να μου πεις για τα πρώτα σου βήματα. Σε ποια ηλικία ήταν;

Ξεκίνησα σε ηλικία 6 ετών από τις Ακαδημίες του Δασκάλου, Στράτου Κουρούμαλου με τον οποίο είχαμε πολλές διακρίσεις στο ποδόσφαιρο σάλας σε εθνικό επίπεδο. Στη συνέχεια, το 2002, 15 χρόνων πήγα με υποσχετική στη Νέα Σάντα με συμπαίκτες τους Ανδρέα Τάτο, Παναγιώτη Δρόσο, Ηλία Τσιριγώτη, Λέανδρο Διαμαντή, τον αδερφό μου (σ.σ. Διονύση Μαλαφούρη) και άλλα ανερχόμενα “αστέρια” της εποχής εκείνης.

 

Προπονητής τότε στη Νέα Σάντα ήταν ο Γιάννης Κακολύρης, ο οποίος διατελούσε και χρέη ποδοσφαιριστή.

Ναι,  ήταν προπονητής και παίκτης. Ήταν μια πολύ καλή χρονιά για μας τότε. Θυμάμαι είχαμε φτάσει μέχρι τα μπαράζ ανόδου στην Α΄ κατηγορία αλλά είχαμε ηττηθεί από τον Πειρατή του Νίκου Βεντουρή μια επίσης πολύ καλή ομάδα τότε.

 

Ένας από τους συμπαίκτες σου ήταν και ο Ανδρέας Τάτος.

Ναι… Ο Ανδρέας ξεχώριζε από τότε. Ήταν πολύ ταλαντούχος.

 

Μετά την περίοδο της Νέας Σάντα συνέχισες στον Ζακυνθιακό με προπονητή τον δάσκαλό σου, Στράτο Κουρούμαλο. Πόσα χρόνια έμεινες εκεί;

1 χρόνο. Φτάσαμε μέχρι τα μπαράζ ανόδου στη Δ΄ Εθνική κατηγορία.

 

Τι σου άφησε αυτή η συνεργασία, δεδομένου ότι ο άνθρωπος που σε δίδαξε ήταν τότε και προπονητής σου;

Μάθαμε πάρα πολλά τα οποία οφείλουμε στον Δάσκαλό μας. Ήταν ένας από τους καλύτερους προπονητές στην Ζάκυνθο και παραμένει.

 

Μίλησέ μου για τους συμπαίκτες σου.

Είχα αξιόλογους συμπαίκτες. Μεταξύ αυτών ήταν ο Χρηστάκος (σ.σ. Χαριάτης), ο Σπύρος Φιορεντίνος, ο Λέανδρος Τσάνης, ο Βασίλης Μπιάζης,  ο Παναγιώτης Δρόσος,  ο Παναγιώτης Μαρούδας, οι αδελφοί Λένοι και άλλοι που ενδεχομένως έχω ξεχάσει.

 

Φτάνουν λοιπόν οι αγώνες μπαράζ για τον Ζακυνθιακό και παίζετε με το Τσιλιβί. Θυμάσαι πόσο είχε λήξει;

Δεν θυμάμαι πόσο είχε λήξει. Θυμάμαι, όμως ότι παίξαμε 3 παιχνίδια και το Τσιλιβή κατέκτησε το πρωτάθλημα.

 

Στο γήπεδο μεταξύ των φιλάθλων βρίσκεται και ο αείμνηστος, Αλέκος Παπαγεωργίου, προπονητής στον ΑΠΣ Ζάκυνθος (Δ΄ Εθνική). Πως αισθανόσουν  σκεπτόμενος ότι μπορεί να «ψάχνει»  μικρούς για τον ΑΠΣ;

Δεν ήξερα ότι βρισκόταν στο γήπεδο ο αείμνηστος προπονητής. Το έμαθα αργότερα.

 

Τι έγινε τότε;

Το καλοκαίρι της χρονιάς αυτής (2004) ο ΑΠΣ πήρε από τον Ζακυνθιακό 3 παίκτες… Τον Χρήστο Χαριάτη, τον Βασίλη Μπιάζη (Μπιλού) και μένα. Θυμάμαι η πρόταση είχε γίνει λίγο μετά τον τελικό του Euro 2004.

 

Πως ήταν να παίζεις στη μεγάλη ομάδα του νησιού όντας 17 χρονών;

Απέκτησα μεγάλη εμπειρία παίζοντας στον ΑΠΣ. Γνωρίσαμε καινούργια πράγματα έχοντας ως προπονητή τον Αλέκο Παπαγεωργίου. Αποτελούσε ένα πολύ καλό δίδυμο με τον γυμναστή, Πάνο Γουσέτη έναν άνθρωπο που εκτιμώ αφάνταστα τόσο για τη δουλειά του όσο και για την προσωπικότητά του.

 

Συμπαίκτες σου ποιοι ήταν;

Γιώργος Φίλιας, Βαγγέλης Κουρεντζής, Κώστας Μπιάζης, Χρήστος Φυτόπουλος, Γιάννης Σταμίρης, Ηλίας Τσιριγώτης, Μάρκος Μπουζιάνος, Γιάννης Κομιώτης, Γιώργος Κακολύρης, Θοδωρής  Παραστατίδης, Μάριος Κωστάκης, Δημήτρης Μυλωνάς, Άγγελος Κωστής, Άγγελος Μπάστας, Διονύσης Κλάδης, Θοδωρής Δραγώνας και άλλοι που ίσως ξεχνάω (έχουν περάσει και τα χρόνια). Όπως βλέπετε ο ΑΠΣ τότε στηριζόταν στους ζακυνθινούς.

 

aps-tasos

 

Χρήστος Χαριάτης….

Ο Χρήστος, μαζί με τον Ανδρέα (σ.σ. Τάτο) και τον αδερφό μου ήταν από τα μεγαλύτερα ταλέντα της γενιάς μας.  Ήμασταν φίλοι.  Μαζί στο σχολείο και παράλληλα στις Ακαδημίες του Δασκάλου. Ο χαμός του είχε συγκλονίσει όλο το νησί και όχι μόνο, γιατί ο Χρήστος εκτός από εξαιρετικός ποδοσφαιριστής ήταν και εξαιρετικό παιδί. Μεγάλη απώλεια για την οικογένειά του, εμάς και το ποδόσφαιρο.

 

Μετά την σταδιοδρομία σου στον ΑΠΣ, μετακόμισες στην συμπρωτεύουσα για σπουδές. Συνέχισες εκεί το ποδόσφαιρο;

Συνέχισα, αλλά μετά τα δύο πρώτα χρόνια περισσότερο έχοντάς το σαν χόμπυ για το χαρτζιλίκι. Εστίασα το ενδιαφέρον μου στις σπουδές μου στη Γεωπονική Σχολή του Α.Π.Θ.

 

Γνωρίζουμε όλοι ότι ο μπαμπάς σου είναι ο κος Χρήστος Μαλαφούρης, που προέδρευσε για πολλά χρόνια, αρχικά στον ΑΠΣ και μετά στον Άγιο Κήρυκα. Ποιες ήταν οι συμβουλές του;

Διανύοντας την τελευταία τάξη του Λυκείου μου είχε πει να αφοσιωθώ πρώτα στα μαθήματά μου και μετά στο ποδόσφαιρο. Εγώ προσπάθησα να τα συνδυάσω και τα δύο, όμως, η χρονιά εκείνη ήταν πολύ πιεστική. Παρόλα αυτά τα κατάφερα σε κάποιο βαθμό.

 

Σου ασκούσε κριτική;

Φυσικά… Την δεχόμουν και προσπαθούσα να διορθώνω τα λάθη μου.

 

Διονύσης Μαλαφούρης… Θα μπορούσες να μιλήσεις για τον αδερφό σου;

Είναι εξαιρετικό παιδί και μεγάλο ταλέντο. Βελτιώθηκε περισσότερο ποδοσφαιρικά όταν πήγε στον Άρη Θεσ/νίκης, με αποτέλεσμα να βγει πρώτος σκόρερ στην 2η ομάδα του Άρη. Έπαιξε, επίσης, ως επαγγελματίας στην Γ΄ Εθνική σε ΠΑΟΝΕ και Θερμαϊκό Θέρμης και θα μπορούσε να είχε κάνει μεγαλύτερη καριέρα όπως και πολλοί άλλοι.

 

Αν σου ζητούσα να βρεις ομοιότητες μα και διαφορές στο ποδόσφαιρο πριν από 10 χρόνια με το τώρα…

Είναι στάσιμο, δυστυχώς. Τότε οι περισσότερες ομάδες της ΕΠΣ Ζακύνθου ήταν λίγο πολύ ισοδύναμες και τα παιχνίδια ήταν δυνατά. Τα τελευταία χρόνια, όμως, βλέπουμε 3-4 ομάδες να ξεφεύγουν από τις υπόλοιπες.

 

Τελειώνοντας, μίλησέ μας για την ομάδα σου και πως βλέπεις το φετινό πρωτάθλημα;

Είναι μια καινούργια ομάδα με πολλές προσθήκες. Λόγω της στρατιωτικής μου θητείας άργησα να ενσωματωθώ στην ομάδα. Πάμε πάρα πολύ καλά έχοντας το απόλυτο νικών σε ένα κατά τη γνώμη μου πιο ανταγωνιστικό πρωτάθλημα σε σχέση με προηγούμενα έτη. Ομάδες όπως το Καταστάρι και η Σάντα φέτος είναι πιο ενισχυμένες και αυτό βοηθάει το τοπικό ποδόσφαιρο. Μακάρι να ακολουθήσουν και άλλες στο μέλλον.

 

Να σε ευχαριστήσω, Τάσο, για τον χρόνο που παραχώρησες για να γίνει αυτή η συνέντευξη. Να ξέρεις ότι η δική σου είναι η πρώτη… Ο Σωκράτης, ο Δημήτρης κι εγώ σου ευχόμαστε πάντα επιτυχίες και χωρίς τραυματισμούς.

Και εγώ ευχαριστώ εσένα, αρχικά, αλλά και τους συνεργάτες σου.

 

 

 

* Η συνέντευξη δόθηκε στο ξενοδοχείο “PLAZA”

Αφήστε μια απάντηση

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.