Μια εικόνα χίλιες λέξεις… ίσως και να μην χωρούν χίλιες λέξεις σε αυτό που συμβαίνει στη ποδοσφαιρική Ζάκυνθο! Για άλλη μια φορά, διαπιστώνεται η αδιαφορία και η απαξίωση για τον ζακυνθινό αθλητισμό. Χιλιάδες λέξεις έχουν γραφτεί τον τελευταίο καιρό για την τριτοκοσμική κατάσταση των ζακυνθινών γηπέδων! Απάντηση επί της ουσίας δεν πήραμε ποτέ.

Καμιά αντίδραση, καμιά κίνηση που να δείχνει ότι αυτός ο οργανισμός του ποδοσφαίρου θα μείνει τελικά στη ζωή! Η εικόνα αυτή έρχεται από το γήπεδο του Μαχαιράδου, αυτό το γήπεδο που σηκώνει καθημερινά στις πλάτες του όλο το βάρος του ζακυνθινού ποδοσφαίρου. Οι καλαμιές είναι αυτές που χωρίζουν την κερκίδα από τον αγωνιστικό χώρο! Και δυστυχώς δεν είναι μόνο εκεί! Είναι σε όλο τον περιβάλλοντα χώρο του γηπέδου. 22 Αυγούστου 2020!

Σε λίγες ημέρες θα αρχίσει η αγωνιστική σεζόν 2020-21 την κατάσταση την έχουμε περιγράψει γλαφυρότατα, αλλά όπως όλα δείχνουν ματιά και αυτιά ερμητικά κλειστά! όχι μόνο από την τοπική εξουσία αλλά (δυστυχώς) από τους ίδιους τους καθημερινούς πρωταγωνιστές του ερασιτεχνικού ζακυνθινού ποδοσφαίρου. Εύλογα, λοιπόν θα είναι και πάρα πολλά ερωτήματα τα οποία επιζητούν μανιωδώς μία απάντηση από την Δημοτική αρχή με κυρίαρχο: “Έχει και πιο κάτω;”

Οι πληροφορίες αναφέρουν ότι ο παραιτηθείς υπεύθυνος αθλητισμού Παν. Δρόσος εκτός από τις πιέσεις που δέχτηκε για να παραμείνει στην θέση του, έκανε μια σπουδαία κίνηση. Παρέδωσε μια λίστα με τις άμεσες ανάγκες που χρίζουν διορθωτικών έργων τα γήπεδα έτσι ώστε να περάσουν τα συνεργεία του Δήμου για παρεμβάσεις. Το πρώτο γήπεδο στο οποίο πέρασαν οι εργάτες και μάλιστα πάνω σε μια βέσπα ήταν το γήπεδο των Βολιμών και όχι κάποιο γήπεδο πχ του Μαχαιράδου που είναι το μόνο που προπονούνται αυτή την εποχή οι ομάδες ή και ακόμα στο Δημοτικό που έχουν σαπίσει τα κάγκελα της κερκίδας και κινδυνεύει να γίνει ατύχημα (Φώτο κάτω)