Ο πολιτισμός μιας χώρας φαίνεται από το επίπεδο διαβίωσης των φυλακισμένων της, είχε πει κάποτε ο Ντοστογιέφσκι. Σε αυτό το σημείο πρέπει να προσθέσουμε ότι ο πολιτισμός μια χώρας (ενός νησιού) φαίνεται από το επίπεδο των αθλητικών της υποδομών (!!!). Τ
ην ώρα που γράφονται αυτές οι γραμμές, το νησί της Ζακύνθου, γιορτάζει τον Πολιούχο του, τον Άγιο Διονύσιο σε μια ατμόσφαιρα κατάνυξης για μερικούς, ίσως τους περισσοτέρους, αλλά και σε μια ατμόσφαιρα νεοελληνικής κουλτούρας μπερδεμένη με σώβρακα, φανέλες, κάλτσες, γυφτολαϊκά και φυσικά συνοδευόμενη από την εν ζακύνθω νομενκλατούρα δηλαδή τους αξιωματούχους του νησιού που κουστουμαρισμένοι στην πένα συνοδεύουν ( και καλά πράττουν ) την αγιοσύνη του στα πέριξ της πόλης.
Ένα σκηνικό μιας τριτοκοσμικής σουρεάλ χώρας. Της χώρας της φαιδράς πορτοκαλέας όπου απουσιάζει η υπευθυνότητα στην αντιμετώπιση σοβαρών καταστάσεων και προβλημάτων. Στο θέμα του αθλητισμού οι υποδομές του νησιού όχι μόνο δεν υφίσταται αλλά καταρρέουν !!!. Δυστυχώς, οι καιροί για την αθλούμενη νεολαία είναι δύσκολοι. Τέλος Αυγούστου και είμαστε “στο ίδιο έργο θεατές”.
Στο Δημοτικό Στάδιο του νησιού ο χλοοτάπητας του γηπέδου είναι σε κακό χάλι! Ένα μήνα πριν ξεκινήσει το πρωτάθλημα της Γ΄ Εθνικής κατηγορίας για τη ομάδα της Ζακύνθου, υπάρχει πρόβλημα! Η διοίκηση έχει ρίξει ένα τσουβάλι χρήματα για μεταγραφές με στόχο το πρωτάθλημα και την άνοδο στη Β” Εθνική κατηγορία και κανείς δεν γνωρίζει με τι τρόπο θα εξομαλυνθεί η κατάσταση και το γήπεδο να φτιαχτεί και η ομάδα να συνεχίζει να κάνει προπονήσεις. Τώρα τι έφταιξε και τελικά ο χλοοτάπητας δεν έτυχε της ανάλογης φροντίδας στις αρχές του καλοκαιριού? Εδώ το μπαλάκι των ευθυνών μετατίθεται συνεχώς ! Μήπως το γήπεδο με εντολή Δημάρχου έπρεπε να κλείσει για επισπορά στις αρχές του καλοκαιριού; κάτι που φυσικά δεν συνέβη! Τώρα… “μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα…”. Την Τρίτη 26/8 μπήκαν μέσα οι άνθρωποι της εταιρίας και προσπαθούν να μπαλώσουν τις τρύπες (στην κυριολεξία).
Η κλειστή κερκίδα και για φέτος θα παραμείνει κλειστή. Βρισκόμαστε ακόμα στο στάδιο της ολοκλήρωσης της μελέτης, ‘έτσι ώστε η Δημοτική αρχή μαζί με τον Βουλευτή να πάνε στην ΓΓΑ και να διεκδικήσουν τα χρήματα που απαιτούνται (?). Η ΓΓΑ θα διαθέσει τα 500.000 ευρώ και τα υπόλοιπα 300.000 θα τα βάλει ο Δήμος. Αυτό είχε πει ο ίδιος ο Δήμαρχος Γιώργος Στασινόπουλος. Μόνο που δεν μας είπε από που θα βρει ένα τόσο μεγάλο ποσό, από την στιγμή που τα οικονομικά του Δήμου δεν επιτρέπουν ούτε σαν σκέψη να αναφερθεί αυτό το ποσόν (!!!). Όπως διαμορφώνεται η κατάσταση, θα περάσουν πολλά χρόνια μέχρι να δούμε την κερκίδα να ανοίγει ξανά για το φίλαθλο κοινό!
Η μελέτη για το περιβόητο κλειστό στο Στάδιο θα είναι έτοιμη στο τέλος Σεπτεμβρίου, είχε δηλώσει ο ίδιος ο Δήμαρχος Γιώργος Στασινόπουλος. Αυτό είναι πολύ δύσκολο να επιτευχθεί ακόμα και ως ιδέα και αυτό γιατί, δεν έχει γίνει ακόμα ούτε η προμελέτη για το πως και με τι τρόπο θα δημιουργεί κλειστό και σε ποιον χώρο αυτό θα γίνει! Με λίγα λόγια, μέχρι στιγμής δεν έχει γίνει κάποιο βήμα που δείχνει ότι η παγιωμένη αυτή κατάσταση θα αλλάξει. Οι αθλητές της ΑΓΕΖ Στίβου θα συνεχίζουν να αλλάζουν μέσα στο χειμώνα στο ύπαιθρο και οι αθλητές/τριες της ΑΓΕΖ μπάσκετ και του ΖΑΟ Βόλεϊ θα συνεχίζουν να είναι “πρόσφυγες” στο κλειστό της Παναγούλας.
Για το κολυμβητήριο στο Στάδιο ούτε λόγος να γίνεται! Άλλωστε χωρίς μελέτες από την Δημοτική αρχή δεν μπορεί να μετακινηθεί ούτε ένα χαλικάκι! Οι άνθρωποι που υγρού στίβου εις μάτην περιμένουν, τόσα χρόνια μήπως γίνει κάποιο θαύμα. Μόνο που… θαύματα δεν γίνονται στις μέρες μας (!!!).
Το Ενωσιακό γήπεδο Γαϊτανίου, περιμένει και αυτό την ανάπλασή του! Από το 2014 είναι κλειστό και παραμένει ως έχει! Μετά από πολλές προσπάθειες η υπόθεση κατάφερε να φτάσει στο Περιφερειακό συμβούλιο που έγινε στη Ζάκυνθο, στις αρχές του καλοκαιριού! Εκεί ανακοινώθηκε δια στόματος Περιφερειάρχη Γιάννη Τρεπεκλή ότι η περιφέρεια (ΠΙΝ) θα χρηματοδοτήσει την αλλαγή του συνθετικού χλοοτάπητα και μάλιστα πάρα πολύ γρήγορα έως στο τέλος του καλοκαιριού. Μάλιστα, το θέμα ήταν και στην ημερήσια διάταξη. Οι άνθρωποι της ΕΠΣ Ζακύνθου επικαλούμενοι της δηλώσεις Τρεπεκλή περί γρήγορης χρηματοδότησης με μορφή εξοπλισμού του χλοοτάπητα, χάρηκαν. Μόνο που η χαρά αυτή έχει μείνει μετέωρη καθώς ακούγεται (από το στόμα του Αντιπεριφερειάρχη) ότι το έργο θα ενταχθεί στον προϋπολογισμό της ΠΙΝ το 2026! Και αν συμβεί αυτό, τότε θα πρέπει να περάσει από Περιφερειακό και ούτω καθεξής για να φτάσουμε στο 2027 που ενδεχομένως να τοποθετηθεί ο τάπητας (!!!). Μέχρι στιγμής… “Ούτε φωνή ούτε ακρόαση” που λέει και ο θυμόσοφος λαός μας. Το γήπεδο θα παραμείνει και αυτή την ποδοσφαιρική χρονιά κλειστό και ερειπωμένο, άσχετα με τις μεγαλόστομες υποσχέσεις που δόθηκαν εκείνο το μεσημέρι στο Πνευματικό κέντρο.
Στο γήπεδο του Αγγερικού η κατάσταση είναι απελπιστική! Η κερκίδα είναι ακόμα υπό κατασκευή, ενώ όλο το υπόλοιπο γήπεδο έχει αφεθεί στο έλεος θεού και ανθρώπων! Οι εικόνες μιλούν από μόνες τους! Όλα είναι ρημαγμένα, χλοοτάπητας δεν υπάρχει. περιφράξεις διαλυμένες και τα χόρτα σε μερικά σημεία έχουν φυτρώσει και εντός αγωνιστικού χώρου! Θα είναι απορίας άξιον σε αυτό το γήπεδο να γίνουν φέτος ποδοσφαιρικοί αγώνες (!!!).
Στην κοπή πίτας της ΕΠΣ Ζακύνθου τον περασμένο Φλεβάρη, ο Δήμαρχος πήρε το μικρόφωνο και μεταξύ αλλων δήλωσε ότι υπάρχει μεγάλο ενδιαφέρον της Δημοτικής αρχής για το γήπεδο του Γερακαρίου. Δυστυχώς, η κατάσταση παραμένει ως έχει, χωρίς την παραμικρή υπόνοια ή σκέψη της Δημοτικής αρχής ότι κάτι καλό θα συμβεί! Ολόκληρη ΔΕ Αλυκών δεν έχει ούτε ένα γήπεδο και αν δεν λειτουργήσει το γήπεδο του Αγγερικού τότε θα έχουμε δράματα!
Στο γήπεδο των Βολιμών, η παρουσία φέτος στο πρωτάθλημα του Ελατιακού πιέζει την Δημοτική αρχή έτσι ώστε να γίνουν παρεμβάσεις και μάλιστα σημαντικές, έτσι ώστε το γήπεδο να γίνει λειτουργικό και να αποκτήσει και πάλι την πρότερη μορφή του.
Πολλά προβλήματα έχουν και τα γήπεδα Αμπελοκήπων, Λιθακιάς και Αγίου Λέοντα και επειδή σε λίγες ημέρες θα αρχίσουν προετοιμασίες οι ομάδες καλό θα είναι οι τεχνικές υπηρεσίες του Δήμου να πιάσουν δουλειά, διότι ο χρόνος θα αρχίζει να πιέζει αφόρητα. Σε αυτό το σημείο αξίζει να αναφέρουμε ότι έως στο τέλος του χρόνου η Δημοτική αρχή θα πρέπει να βρει τρόπο να νομιμοποιήσει κερκίδες αλλά και χώρους των αθλητικών εγκαταστάσεων.
Και όλα αυτά που δεν συμβαίνουν στη Ζάκυνθο, συμβαίνουν με ωραίο τρόπο στους άλλους Νομούς και Περιφέρειες. Παντού φτιάχνονται νέα γήπεδα, νέοι χώροι άθλησης, παντού ο αθλητισμός τυγχάνει του σεβασμού της εξουσίας. Μόνο στο νησί μας οι έχοντες την εξουσία τον ρίχνουν καθημερινά στον “κάλαθο των αχρήστων”. Αν αναλογιστούμε πόσα χρήματα διατίθενται από τον ετήσιο προϋπολογισμό του δήμου στον αθλητισμό θα καταλάβουμε το μέγεθος του προβλήματος!