Μια εφ’ όλης της ύλης συνέντευξη στον πολύ καλό συνάδελφο Άκη Παπαβλασσόπουλο και την ιστοσελίδα https://anotherfootballday.wordpress.com παραχώρησε ο τεχνικός του ΑΠΣ Ζάκυνθος Δημήτρης Μαγκαφίνης. Ο πεπειραμένος τεχνικός των Κυανοκίτρινων που έγινε μόλις πρόσφατα ο πρώτος σε συμμετοχές στις επαγγελματικές εθνικές κατηγορίες (41) στον πάγκο της νησιωτικής ομάδας, μίλησε για όλους και για όλα τονίζοντας για μια ακόμη φορά το δέσιμο του με τον Σύλλογο, την προσέγγιση της νέας διοίκησης και της μέχρι τώρα συνεργασίας, τον χειμερινό μεταγραφικό σχεδιασμό, το βελτιωμένο αγωνιστικό πρόσωπο μακριά από το νησί, τα επερχόμενα κομβικής σημασίας παιχνίδια με Π.Ο. Φήκης και Απόλλωνα Πάργας και πολλά άλλα ενδιαφέροντα. Αναλυτικά:

Τι ήταν αυτό που σας ώθησε στο να αναλάβετε την τεχνική ηγεσία της Ζακύνθου;

«Είναι μια ομάδα, η οποία έχει καταρχάς δέσιμο στο ψυχολογικό κομμάτι μαζί μου. Είναι η έκτη φορά που έχω έρθει. Αυτό είναι πρωτόγνωρο προπονητικά. Άλλες δύο ομάδες στην καριέρα μου ο Νέστος και η Ερμιονίδα είναι αυτές, στις οποίες έχω πάει πάνω από μια φορά. Ήξερα πρόσωπα και καταστάσεις. Ήταν σε μια φάση της χρονιάς, στην οποία ουσιαστικά ήμουν ανενεργός, δηλαδή χωρίς ένταση και αυτά που έχω στο μυαλό μου, κάθε χρονιά που δουλεύω. Πιστεύω ότι και οι δυσκολίες της ομάδας και η προσέγγιση των παιδιών, που τους ξέρω τόσα χρόνια ήταν αυτό που με ώθησε και ξαναπήγα στην ομάδα και πιστεύω ότι μέχρι στιγμής τα πράγματα είναι στο μυαλό μου όπως τα είχα».

Όταν αναλάβατε την Ζάκυνθο βρισκόταν χαμηλά στην βαθμολογία. Σήμερα η ομάδα είναι 4 πόντους πάνω από την ζώνη του υποβιβασμού. Τι ήταν αυτό που έφερε την αλλαγή στην εικόνα της ομάδας;

«Καταρχάς θέλω να πω ότι εγώ, δεν αναιρώ την δουλειά κανενός συναδέλφου. Όλοι οι συνάδελφοι έχουν τον δικό τους τρόπο δουλειάς. Ήταν ένα νέο παιδί (Μάριος Παναγιώτου), που ξεκίνησε τη χρονιά πριν από εμένα. Ο προηγούμενος προπονητής πιστεύω πλήρωσε την βαριά εντός ήττα από την Λευκίμμη. Ήταν η πιο βαριά ήττα της ομάδας στην ιστορία της, ακόμα και σε επίπεδο Β΄ Εθνικής, η ομάδα δεν έχει ηττηθεί έτσι βαριά μέσα στο νησί. Η ομάδα ήταν πάρα πολύ κακή, στην ψυχολογία και έκανε πολύ καιρό να συνέλθει από αυτό το παιχνίδι. Κάναμε μια πάρα πολύ καλή εμφάνιση, πριν από τα Χριστούγεννα με τον Τηλυκράτη, τον οποίο κερδίσαμε στην έδρα μας με 2-0, που ήταν ο πρωτοπόρος του ομίλου και μετά έγιναν πράγματα και θαύματα. Έφυγαν πάρα πολλοί «ποδοσφαιριστές». Ήταν κάποιοι ξένοι, οι οποίοι έφυγαν και δε γύρισαν πίσω, όπως γίνεται και σε πολλές ομάδες Γ΄ Εθνικής απ΄ ότι βλέπω… Αλλάξαμε πάρα πολλούς ποδοσφαιριστές από το αρχικό κομμάτι. Δώδεκα στον αριθμό. Άργησε η ομάδα να βρει έτσι την χημεία της και πιστεύω αυτή τη στιγμή, επειδή δεν κάναμε και πολύ μεγάλο ρεπό, στις διακοπές των Χριστουγέννων αυτή τη στιγμή πιστεύω ότι η ομάδα έχει βρει ένα ρυθμό. Έχει βρει έναν βασικό κορμό, ένα σχηματισμό τέτοιο που την βολεύει και πιστεύω ότι τα πράγματα που προσπαθήσαμε να περάσουμε μέσα από τις προπονήσεις σιγά – σιγά βγαίνουν και αυτή τη στιγμή η ομάδα είναι πάνω από τη ζώνη αλλά θέλω να τονίσω ότι έχει 9 αγωνιστικές και τώρα δεν πρέπει να γίνουν λάθη. Φέραμε την ομάδα εκεί που έπρεπε αλλά, δεν τελείωσε τίποτα ακόμα. Έχει πάρα πολύ δρόμο».

Μου είπες πριν ότι γύρισες για έκτη φορά. Αυτό το ότι γύρισες για έκτη φορά θεώρησες ότι είναι υποχρέωση σου, να επιστρέψεις και να βοηθήσεις μια ομάδα, με την οποία έχεις δεθεί πάρα πολύ συναισθηματικά;

«Καταρχάς, θα ήθελα να πω κάτι. Πέρα από το ότι η ομάδα σαν Ζάκυνθος, στα πρώτα μου προπονητικά χρόνια επελέγη για να τρέξω την ομάδα σε επαγγελματικό επίπεδο, δηλαδή το 2008-2009, σε επίπεδο Γ΄ Εθνικής τότε… Από εκεί και πέρα, όσες φορές ήρθα στην ομάδα, την βοήθησα σε τέτοιο σημείο που και η ομάδα και σώθηκε κατηγορία και βγήκε κατηγορία. Την πρώτη χρονιά βγήκαν παραπάνω ομάδες από την Δ΄ Εθνική, αλλά έζησα και δύσκολη στιγμή, όταν η ομάδα ήταν προτελευταία. Πολλές φορές χρειάστηκε να βγάλω πάλι έτσι δύσκολη στιγμή από την ομάδα και θα έλεγα ότι δεν είχα δικαιωθεί από τους τότε παράγοντες. Υπήρχε μια αδικία στο πρόσωπο μου. Πιστεύω ότι μπορούσα να τρέξω την ομάδα, σε επίπεδο Β΄ Εθνικής και κάτι είχα αφήσει πίσω μου. Όλοι αυτοί οι παράγοντες, που είναι τώρα βέβαια και τότε βοηθούσαν την ομάδα απέξω. Αυτός είναι ένας λόγος, που πιστεύω ότι θα έρθει μια δικαίωση μέσα από την ομάδα και όχι να έρθω ας πούμε σαν άνθρωπος ειδικών αποστολών, να βγάζω μόνο από τις δύσκολες στιγμές την ομάδα, αλλά και εγώ την ομάδα αυτή, να την τρέξω περισσότερο χρόνο για να φανεί και περισσότερο η δουλειά μου».

Οι χειμερινές μεταγραφές που έγιναν πόσο έχουν βοηθήσει την ομάδα στην αγωνιστική βελτίωση που παρουσιάζει τις τελευταίες αγωνιστικές;

«Καταρχάς θέλω να πω ότι έφυγαν και οι δύο τερματοφύλακες. Είναι πρωτόγνωρο αυτό. Μετά τα Χριστούγεννα και οι δύο τερματοφύλακες και ο πρώτος και ο δεύτερος έφυγαν από την ομάδα. Ο Μπλατσιώτης πήγε στην Κοζάνη και ο Δήμας πήγε στον Αστέρα Πετριτή. Άρα το πρώτο πράγμα, που έπρεπε να κάνουμε γρήγορα και άμεσα ήταν να βρούμε δύο τερματοφύλακες… Βρήκαμε δύο παιδιά τον Γκάρα και τον Σιμιστήρα. Ο ένας ήρθε από τον Πιερικό και ο άλλος από την Χαλκίδα και πιστεύω ότι είναι ένα πάρα πολύ καλό δίδυμο. Μοιράστηκαν τα 7-8 παιχνίδια που είναι μαζί 4 και 4 και πιστεύω ότι είναι πιο καλό δίδυμο, από το πρώτο δίδυμο. Βέβαια, ήταν πάντοτε ένα ερωτηματικό. Δεν τα είδαμε τα παιδιά σε πραγματικές συνθήκες, αλλά θεωρώ ότι στην θέση του τερματοφύλακα αυτή τη στιγμή είμαστε πάρα πολύ καλά. Από εκεί και πέρα έφυγαν οι ξένοι ποδοσφαιριστές. Πήραμε ένανΜια παίκτη από την Δόξα Δράμας τον Πιρές, ο οποίος είναι ένας πολύ έμπειρος ποδοσφαιριστής, στην θέση του Τσιμέλι. Ήρθαν και δύο παιδιά από το Βέλγιο μαροκινής καταγωγής, μαζί με τον Τάντιτς από τον Πανδραμαϊκό, οι οποίοι είναι τρεις ξένοι που έχουν αναπληρώσει επάξια, τα παιδιά που ήταν μακριά από την Ελλάδα. Στην συνέχεια επιλέξαμε παιδιά που είχαν διάθεση να διακριθούν μέσα από την ομάδα. Τον Παπαδόπουλο, τον Γεωργακόπουλο, τον Κολυβά και παιδιά, που μπορεί να ξεχνάω τώρα αυτή τη στιγμή. Από επίπεδο Γ΄ Εθνικής ήρθαν όλοι, αλλά ήρθαν πάρα πολύ ορεξάτοι. Σιγά – σιγά με την δουλειά ανεβήκαν και τα παιδιά, που ήταν από την αρχή. Εδώ θα ήθελα να πω ότι την έχουν βοηθήσει πολύ την ομάδα και ήταν πολύ φιλόξενα προς αυτά που ήρθαν και σιγά – σιγά η ομάδα βρήκε μια χημεία. Βέβαια, έχουμε και τις ατυχίες μας. Ένας παίκτης σημαντικός για την ομάδα μας, ένας από τους βασικούς μας στόπερ ο Γιάννης Καλλιβωκάς, πριν από δύο εβδομάδες έπαθε χιαστό και πρέπει να τον αναπληρώσουμε. Αυτό ήταν έτσι ένα αρνητικό,  αλλά πιστεύω ότι εάν σκεφτώ όλες τις μεταγραφές που έγιναν πιστεύω ότι έχω βοηθήσει την ομάδα, όχι μόνο αυτοί που παίζουν στο αρχικό κομμάτι, αλλά και αυτοί που βοηθούν και στο κομμάτι της προπόνησης. Οι προπονήσεις γίνονται σε υψηλό επίπεδο, γιατί υπάρχει ανταγωνισμός στην ομάδα, αυτή τη στιγμή και έχω στο μυαλό μου τουλάχιστον 16-17 ποδοσφαιριστές, για το αρχικό σχήμα».

Φέτος η Ζάκυνθος έχει καταφέρει να πάρει 10 βαθμούς μακριά από την έδρα της. Αυτοί πόσο καταλυτικό ρόλο έχουν παίξει στην προσπάθεια που γίνεται για αποφυγή του υποβιβασμού;

«Παίζουν σημαντικό ρόλο, γιατί στο αρχικό κομμάτι η ομάδα είχε προβλήματα στην έδρα της είχε χάσει και από τα Τρίκαλα και από την Λευκίμμη. Στο διάστημα αυτό που είμαι εγώ στην ομάδα κερδίσαμε τους δύο πρώτους τον Τηλυκράτη και τον ΑΟ Υπάτου και έπρεπε να πάρουμε βαθμούς εκτός έδρας. Αυτό το καταφέραμε και το κάναμε. Πήραμε 10 βαθμούς. Πιστεύω θα μπορούσαμε να έχουμε περισσότερους βαθμούς. Και μέσα στο Αγρίνιο ήμασταν καλύτεροι και ισοφαριστήκαμε στο 90΄ και προχτές (σ.σ. την Κυριακή) μέσα στην Λευκίμμη. Πιστεύω ότι μπορούσαμε να έχουμε μέχρι  και 14 βαθμούς εκτός έδρας, που είναι ένα πολύ θετικό πρόσημο για να αναπληρώσουμε και να ισοσταθμήσουμε θα έλεγα, τους βαθμούς που χάσαμε στην έδρα μας. Θεωρώ ότι είναι πολύ σημαντικό, ότι δείχνουμε μέταλλο εκτός έδρας. Η μόνη μας κακή εμφάνιση, όσον αφορά το σκορ, όχι σαν εικόνα ήταν στα Μέγαρα με τον Βύζαντα. Από εκεί και πέρα, όλα τα παιχνίδια και τα άλλα δύο παιχνίδια που χάσαμε τα χάσαμε στο γκολ. Πιστεύω ότι δείχνουμε μια δυναμική στα εκτός έδρας παιχνίδια. Αυτό πρέπει να το δείξουμε και στα εντός έδρας παιχνίδια. Μπορεί να κερδίζουμε αλλά δεν κερδίζουμε με τόσο καλές εμφανίσεις, όσο στα εκτός έδρας παιχνίδια».

Στις δύο επόμενες αγωνιστικές  η Ζάκυνθος παίζει στην έδρα της με Φήκη και Απόλλωνα Πάργας. Σε περίπτωση που κάνει το δύο στα δύο μπορούμε να πούμε ότι θα έχει κάνει αποφασιστικό βήμα για την παραμονή;

«Σίγουρα. Η βαθμολογική θέση πλέον, θα είναι 7 βαθμούς από την ζώνη, αν γίνει αυτό που είπατε γιατί παίζουμε μεταξύ μας, δηλαδή με τον Απόλλωνα Πάργας, που είναι κάτω από την ζώνη. Βέβαια, εγώ θέλω να πάω ένα-ένα τα παιχνίδια. Είναι δύο παιχνίδια όμως, πάρα πολύ σημαντικά και ενώ έχουμε φέρει την ομάδα, έτσι όπως έπρεπε σε αυτό το σημείο του πρωταθλήματος, δηλαδή στις αρχές του δευτέρου γύρου  να είμαστε πάνω από την ζώνη, να έχουμε θετικό πρόσημο και καλή ψυχολογία πρέπει να το διατηρήσουμε αυτό. Να μην χύσουμε την καρδάρα με το γάλα. Δηλαδή, όλο αυτό τον κόπο που κάναμε τρεις μήνες, με τα παιδιά που είμαστε τώρα 3,5 μήνες πρέπει οπωσδήποτε, να πάρουμε αυτά τα δύο παιχνίδια στην έδρα μας. Αρχικά με την ομάδα της Φήκης, η οποία είναι μια πάρα πολύ έμπειρη ομάδα, βέβαια έχει κάνει και αυτή την κοιλιά της, αλλά έχει παίκτες που είναι μεγαλύτερης κατηγορίας. Θα έλεγα ότι είναι ένα δύσκολο παιχνίδι το Σάββατο. Πιστεύω όμως, ότι έχουμε την δυνατότητα και την ψυχολογία, να μπορέσουμε να πάρουμε το παιχνίδι, για να πατάμε ακόμα καλύτερα στην κατηγορία».

Αν δεν κάνω λάθος η καταγωγή σας είναι από την Θάσο. Επιστρέψατε στην ομάδα για έκτη φορά ως προπονητής. Να υποθέσω ότι εκτός από την ομάδα έχετε δεθεί και με το νησί;

«Εννοείται. Είμαι νησιώτης όπως είπατε δηλαδή είμαι από την Θάσο, αλλά θα έλεγα αν όχι να πω το πρώτο, το δεύτερο νησί μου είναι η Ζάκυνθος. Η Ζάκυνθος είναι ένα μέρος, το οποίο αισθάνομαι ότι είναι η πατρίδα μου έτσι, γιατί έχω έρθει τόσες πολλές φορές. Ξέρω πρόσωπα και καταστάσεις. Ξέρω το DNA της ομάδας. Για εμένα η Ζάκυνθος, στα πρώτα μου προπονητικά χρόνια ήταν σχολείο. Είναι μια ομάδα, με πολύ κόσμο, με μεγάλη πίεση. Μαζί μεγαλώσαμε με την ομάδα και εγώ μέσα από την ομάδα, που μου έδωσε το όνομα που έπρεπε προπονητικά, αλλά και η ομάδα ανέβηκε κατηγορία. Οπότε καταλαβαίνετε ότι έχω διαφορετικό δέσιμο, όπου και να πάω στην καριέρα μου από εδώ και πέρα. Αν είμαι εδώ βέβαια, θα συνεχίσω το έργο μου, αλλά όπου και να είμαι η Ζάκυνθος είναι ξεχωριστό κομμάτι στην καριέρα μου και θεωρώ ότι είναι η ομάδα που με έχει στιγματίσει περισσότερο, από όλες τις ομάδες στην προπονητική μου πορεία που έχω μέχρι τώρα».

Μπορούμε να σας χαρακτηρίσουμε και ως προπονητή των επικίνδυνων αποστολών, καθώς και στο παρελθόν είχατε αναλάβει την Ζάκυνθο, όταν αυτή δεν πήγαινε και τότε καλά…;

«Όσον αφορά το κομμάτι της ομάδας ναι μπορούμε να το χαρακτηρίσουμε. Όσον αφορά γενικά στην προπονητική μου καριέρα, το μόνο που έχω να πω είναι ότι έχω κάνει 23 προετοιμασίες. Από αυτό καταλαβαίνετε ότι δεν είμαι προπονητής, που πηγαίνει μεσούσης της χρονιάς, αλλά δυστυχώς, οι συνθήκες πολλές φορές στο επάγγελμα μας, το επιτάσσουν αυτό. Είτε φεύγοντας, γιατί δεν είναι καλές οι συνθήκες από μια ομάδα, δηλαδή το οικονομικό κομμάτι ή ενδεχομένως οι παράγοντες δεν έχουν υπομονή και ζητάνε να λυθεί η συνεργασία. Θεωρώ ότι  είμαι ένας προπονητής, ο οποίος μου αρέσει να ξεκινήσω την χρονιά, να την τελειώσω να δείξω το έργο μου, αλλά αυτό πολλές φορές στην Ελλάδα το έχω συνηθίσει. Αλλά όσο αφορά την ομάδα της Ζακύνθου, τις περισσότερες φορές έχω έρθει σε φάσεις δύσκολες πραγματικά και είναι αυτό που είπατε».

Πλέον είστε ο προπονητής με τις περισσότερες παρουσίες σε Εθνικές κατηγορίες, ως προπονητής της Ζακύνθου, καθώς έχετε 41 και χρειάζεστε ακόμα 9 για να φτάσετε τις 50. Πως νιώθετε για αυτό;

«Αυτό ούτε καν το σκέφτομαι. Δεν το ήξερα, τώρα το μαθαίνω που το λέτε. Είναι ένα σημαντικό κομμάτι, μακάρι να έχω υγεία και να μπορέσω η ομάδα να είναι καλά, να μπορέσουμε να είμαστε μαζί και να πάρω όσες συμμετοχές γίνεται περισσότερο για την ομάδα… Αυτό είναι στατιστικό στοιχείο, το οποίο είναι δευτερεύων. Για εμένα, το πρωτεύον είναι η πορεία της ομάδας και η δουλειά που προσφέρω εγώ στην ομάδα και η ομάδα σε εμένα».

Από την στιγμή που ήρθατε στην ομάδα, οι σχέσεις σας με την διοίκηση πως είναι; Φαντάζομαι ότι για να σας επιλέγουν να έρθετε ξανά κάτι σημαίνει αυτό;

«Κοιτάξτε η διοίκηση η σημερινή διοίκηση έχει πάρα πολλούς ανθρώπους, που ήταν όλα αυτά  τα χρόνια, με την προηγούμενη διοίκηση. Καταρχάς ένας κοινός παρανομαστής είναι ο Νίκος  Κοντονής, ο γενικός αρχηγός της ομάδας, που όλα αυτά τα χρόνια είναι δίπλα μου. Ο Μάκης  Πυλαρινός, ο πρόεδρος ο Διονύσης  Κόκλας, που ήταν από τους πιο φανατικούς φιλάθλους. Έχει και κάποια καινούρια παιδιά μέσα στην ομάδα, όπως ο Σπύρος Φιορεντίνος. Από εκεί και πέρα βρίσκω στο προπονητικό τιμ, τον  Παναγιώτη Γουσέτη, με τον οποίο συνεργάζομαι χρόνια. Ο ένας ξέρει τον άλλο, τον γυμναστή της ομάδας. αυτό είναι πολύ σημαντικό κομμάτι… Οπότε καταλαβαίνεις ότι ήταν εύκολη  προσαρμογή μου. Με ήξεραν τους ήξερα και πιστεύω έγιναν πιο γρήγορα τα πράγματα, απ΄ότι να ερχόταν ένας προπονητής, που δεν ήξερε τις συνθήκες που δημιουργούνται εδώ στην ομάδα. Έχει πίεση αυτή η ομάδα και πρέπει να το αντέξεις αυτό θέλω να πω. Περισσότερο πιστεύω και είμαι χαρούμενος επιλέγουν οι παράγοντες, όταν γυρνάς τόσες φορές, τον τρόπο που δουλεύεις και αν είσαι τίμιος. Αυτά τα δύο εγώ κρατάω και για αυτό είμαι χαρούμενος, που επέστρεψα στην ομάδα και σε όποια ομάδα, από αυτές που έχω δουλέψει ξαναέχω επιστρέψει. Όπως σας είπα πριν και ο Νέστος Χρυσούπολης είναι μια ομάδας που έχω πάει δύο φορές και η Ένωση Ερμιονίδας και για αυτό, για εμένα είναι σημαντικό στις ομάδες που δουλεύεις να σε ξαναεπιλέγουν. Σημαίνει ότι άφησες μια παρακαταθήκη και αυτό ισχύει για την ομάδα μας εδώ».

Σε περίπτωση που η ομάδα καταφέρει να «κλειδώσει» γρήγορα την παραμονή της φέτος μπορεί να μπει μια βάση, προκειμένου να πρωταγωνιστήσει του χρόνου;

«Αυτό είναι θέμα διοίκησης. Μακάρι να μπει το εύχομαι το θέλω. Από εκεί και πέρα είναι να τελειώσει η χρονιά με το καλό και να παραμείνει η ομάδα στην κατηγορία. Από εκεί και πέρα, εγώ είμαι ανοιχτός σε κάθε ενδεχόμενο. Βέβαια, πάντοτε, η διοίκηση είναι αυτή που επιλέγει τον προπονητή. Αξιολογεί βλέπει τον τρόπο δουλειάς. Πιστεύω πρώτον να σωθεί η ομάδα, που προέχει αυτό. Μέχρι δηλαδή τέλη Απριλίου να είμαστε στην κατηγορία, που δικαιούμαστε να είμαστε και από εκεί και πέρα θεωρώ ότι η διοίκηση θα κάνει ότι καλύτερο μπορεί για την ομάδα».

Ως προπονητής έχετε εργαστεί στη Γ΄Εθνική, κι άλλες φορές στο παρελθόν. Το φετινό πρωτάθλημα πιστεύετε ότι είναι πιο δύσκολο, από τα προηγούμενα ή πιστεύεις κάποια από τα πρωταθλήματα των περασμένων ετών ήταν καλύτερα;

«Ο όμιλος με κάθε όμιλο έχει διαφορά. Ο δικός μας ο όμιλος εδώ είναι ένας όμιλος, ο οποίος έχει τεράστια ταξίδια ειδικά για την ομάδα μας, μακρινές αποστάσεις, πάρα πολλά έξοδα και είναι ανταγωνιστικός και στο πάνω κομμάτι και στο κάτω. Εκτός από 1-2 ομάδες, που έμειναν πίσω, που και αυτές είναι ομάδες ονόματα, όπως ο Ναυπακτιακός και η Χαλκίδα, που κανένας δεν περίμενε στην διάρκεια να βρεθούν τόσο χαμηλά στην βαθμολογία. Αντιθέτως, αν πάμε στον 1^ο όμιλο όπου είναι η Καβάλα, η Δόξα Δράμας, αυτές οι ομάδες οι ιστορικές θεωρώ ότι είναι πιο εύκολος όμιλος. Καταρχάς, οι αποστάσεις εκεί δεν είναι πάνω από μια ώρα. Υπάρχουν πάρα πολλές ομάδες, που μπήκαν από το παράθυρο, δηλαδή ήταν πέρυσι να πέσουν και έμειναν. Υπάρχει ο όμιλος της Πελοποννήσου. Είναι ανταγωνιστικό το πρωτάθλημα. Επειδή όμως άργησε να αρχίσει το πρωτάθλημα, θα ήταν ακόμα πιο ανταγωνιστικό, αν ήταν με 4 ομίλους. Επειδή είμαι πολλά χρόνια, σε αυτή την κατηγορία και σε όλες τις μορφές και με έναν όμιλο και με δύο ομίλους και με τρεις και με τέσσερις και μέχρι και οκτώ ομίλους θεωρώ ότι, όσο λιγότεροι είναι οι όμιλοι είναι πιο ανταγωνιστικό το πρωτάθλημα. Και αυτό με το μπαράζ των Ενώσεων, για εμένα είναι πάρα πολύ καλό, ώστε οι δύο ομάδες που θα βγουν να είναι ανταγωνιστικές και οικονομικά εύρωστες. Πρέπει όμως και γίνεται μια προσπάθεια βλέπω τώρα να υπάρχουν και χορηγίες, για αυτό το πρωτάθλημα, γιατί τα ταξίδια για τις νησιώτικες ομάδες, όπως είμαστε εμείς είναι πάρα πολύ οικονομικά βαριά. Οπότε καταλαβαίνετε χρειάζονται όλες οι ομάδες των νησιών, μια βοήθεια παραπάνω. Άρα θεωρώ ότι είναι καλό ανταγωνιστικό πρωτάθλημα περιμένω όμως του χρόνου, να γίνει ακόμα πιο ανταγωνιστικό».

Το κλίμα που επικρατεί στα αποδυτήρια, σε όλο αυτό το επίτευγμα που έχετε κάνει μέχρι τώρα, πόσο σημαντικό ρόλο έχει παίξει;

«Είναι το πιο σημαντικό κομμάτι, σε μια ομάδα. Όσο και καλά να δουλεύεις. Η πρώτη σχέση, η πιο καλή σχέση είναι αυτή του προπονητή με των παικτών. Εγώ και στο πρώτο κομμάτι, δηλαδή πριν τα Χριστούγεννα, που τα παιδιά δεν τα ήξερα τα περισσότερα, αλλά και στο δεύτερο κομμάτι τώρα πιστεύω ότι η σχέση μου είναι πάρα πολύ καλή με τα παιδιά. Δουλεύουμε πάρα πολύ καλά. Ακόμα και στα δύσκολα, δε μας πήρε από κάτω. Δηλαδή σε κάποια παιχνίδια, που υπήρχε στεναχώρια για το αποτέλεσμα, αλλά και σε αυτό το κομμάτι είναι και η διοίκηση κοντά μας. Δηλαδή και η διοίκηση, ποτέ δεν ήρθε μέσα, με άφησε εν λευκώ, να διαχειριστώ τις δύσκολες καταστάσεις. Οπότε αυτό καταλαβαίνετε μας δίνει την δυνατότητα, να είμαστε έτσι περισσότερο “οικογένεια”, γιατί αυτό όπως είπα είναι το σημαντικό κομμάτι. Το πρώτο πράγμα που πρέπει να έχει μια ομάδα, για να μπορέσει να προχωρήσει και αγωνιστικά και εξωαγωνιστικά».

Πηγή: https://anotherfootballday.wordpress.com