«Με αφορμή τα δημοσιεύματα που αναφέρουν για την παραχώρηση του Ενωσιακού σε ιδιώτη προκειμένου να γίνει κάποια δαπάνη για επαναλειτουργία του γηπέδου θέλω να εκφράσω κάποιες σκέψεις και προβληματισμούς αλλά και προτάσεις για το μέλλον και την αποστολή αυτού του γηπέδου. Να θυμίσω καταρχήν ότι το γήπεδο αυτό αποτελεί έργο και επιτυχία της διοίκησης της ΕΠΣ Ζακύνθου την περίοδο του 2004. Ήταν στα πλαίσια του προγράμματος της ΕΠΟ, μετά την μεγάλη επιτυχία της Εθνικής μας το 2004, όπου το πρόγραμμα αυτό περιελάμβανε γήπεδα και γραφεία σε όλες της Ενώσεις σε όλους τους νομούς της χώρας.

Αποτελεί ένα από τα πρώτα τρία που έγιναν. Να θυμίσω ότι τα μισά που είχαν προαναγγελθεί δεν είχαν πραγματοποιηθεί. Αυτό το γήπεδο έγινε αιτία και μέτρο πίεσης στους δήμους κυρίως αλλά και στην πολιτεία και αναγκάστηκαν και κατασκεύασαν όλα τα άλλα γήπεδα στο νησί που υπάρχουν σήμερα. Το γήπεδο αυτό εξυπηρέτησε την ομάδα της Ζακύνθου έως τους τους αγώνες παιδικού Πρωταθλήματος. Εξυπηρέτησε το σύνολο των ομάδων Α΄ και Β’ Τοπικής κατηγορίας.

Εξυπηρέτησε τόσες ομάδες που μας εκπροσωπούσαν σε Εθνικές κατηγορίες. Εξυπηρέτησε τις ομάδες της Ένωσης από Βολίμα έως Βασιλικό, από Αγ. Λέοντα, έως Καταστάρι και Αλυκανά, από Κυψέλη έως Λιθακιά. Τις μικτές μας ομάδες, τα παιδικά Πρωταθλήματα.

Όλες οι ομάδες του νησιού βρήκαν το γήπεδο αυτό σαν αποκούμπι και ανάσα για τη λειτουργία τους. Κατά τη γνώμη μου το γήπεδο αυτό αναβάθμισε το ποδόσφαιρο στο νησί. Και για αυτό δεν είναι τυχαίο, ότι τα Πρωταθλήματα Α’ και Β κατηγορίας είχαν υψηλό επίπεδο και η παρουσία μας σαν νησί στις παραπάνω κατηγορίες ήταν καλές και συνεχόμενες. Σήμερα το γήπεδο αυτό το έχει ανάγκη το ποδόσφαιρο, όπως όταν πρωτολειτούργησε.

Σε συνδυασμό με την εγκατάλειψη και των άλλων γηπέδων στα χωριά χρειάζεται κάποιος να ταρακουνήσει τους υπεύθυνους και αρμόδιους για να αναλάβουν τις ευθύνες τους. Αυτοί δεν είναι άλλοι από τον Δήμο την Περιφέρεια και την Κυβέρνηση. Αυτοί έχουν την ευθύνη και την υποχρέωση στο ποδόσφαιρο, κυρίως στο Ερασιτεχνικό.

Έχουν χρέος προς τη νεολαία του νησιού να προχωρήσουν με συγκεκριμένες δαπάνες στην επαναλειτουργία τόσο του Ενωσιακού όσο και στην κάλυψη των λειτουργικών αναγκών άλλων γηπέδων στα χωριά. Αυτός λοιπόν που πρέπει να ηγηθεί και να πιέσει προς αυτή την κατεύθυνση δεν είναι άλλος από την ΕΠΣ Ζακύνθου. Αυτή είναι η δύναμη που πρέπει να συνταχθεί και να παλέψει με τις ομάδες για την επαναλειτουργία του Ενωσιακού.

Για τη λύση των καυτών προβλημάτων και των άλλων γηπέδων ενόψει της νέας ποδοσφαιρικής περιόδου. Αντί λοιπόν η σημερινή διοίκηση να κινηθεί προς αυτή την κατεύθυνση από ότι κυκλοφορεί και διαρρέεται βαδίζει σε μια λύση κόντρα στις ανάγκες και το συμφέρον των ομάδων της. Βαδίζει σε μια εύκολη λύση, ώστε να φύγει το βάρος από επάνω της.

Βαδίζει σε μια λύση κατά τη γνώμη μου όχι και τόσο καθαρή. Γιατί το δ.σ. της ΕΠΣ δεν πρέπει να ξεχνά ότι ευθύνη της είναι να προασπίζει να συμφέροντα των ομάδων της και όχι η παραχώρηση των εγκαταστάσεων της σε ιδιώτες. Γιατί από κάτι τέτοιο το ερασιτεχνικό ποδόσφαιρο δεν έχει να ωφεληθεί σε τίποτα. Αντίθετα θα βαδίσει πιο γρήγορα στην υποβάθμιση και τον μαρασμό. Αν η σημερινή διοίκηση έχει κάποιες δεσμεύσεις και υποχρεώσεις καλό θα είναι να μην της βγάλει κόντρα στο συμφέρον του ερασιτεχνικού ποδοσφαίρου…