Και όμως τα κατάφερε! Ένα παιχνίδι που κάλλιστα μπορούσε να εξελιχθεί σε πανηγύρι, αποδείχτηκε στο τέλος “κηδεία”. Αυτοκτονικές τάσεις παρουσίασε η ΑΓΕΖ απέναντι στη Νίκη Αμαρουσίου και το πλήρωσε πολύ ακριβά, βγάζοντας τα “μάτια” της με τα ίδια της τα “χέρια”.

Με όλο το σεβασμό στη φιλοξενούμενη, το παιχνίδι δεν το κέρδισε εκείνη αλλά της το χάρισε η Ένωση. Όταν κερδίζεις με 20 πόντους διαφορά (58-38) και έχεις την δυνατότητα να καθαρίσεις τη “μπουγάδα” στο ρελαντί και στο τέλος χάνεις και με 9 πόντους (!!!), χωρίς να έχεις σκοράρει καλάθι εντός πεδιάς σε ολόκληρη την 4η περίοδο, τότε πας γυρεύοντας.

Όταν βλέπεις ότι το παιχνίδι “στραβώνει” και δε βρίσκεις τρόπο να αποτρέψεις το “μοιραίο” τότε δε μπορείς να έχεις παραπάνω απαιτήσεις. Γιατί τα πρώτα “σημάδια” της “κατάρρευσης” είχαν αρχίσει να φαίνονται από το τέλος της 3ης περιόδου αλλά… δεν υπήρξε η παραμικρή αντίδραση, ένα “ηλεκτροσόκ”, κάτι…

Και για να μην κρυβόμαστε πίσω από τις λέξεις, εκτός των παιχτών που αδίκησαν κατά πολύ την ίδια τους την προσπάθεια, σαφέστατη είναι και η ευθύνη της τεχνικής ηγεσίας! 

Δε γίνεται σε όλο το 4ο δεκάλεπτο, η ομάδα να έχει υποστεί ολικό μπλακ-άουτ και να μην παίρνει κάποια βοήθεια από τον πάγκο. Ένα τάϊμ-άουτ για να “σπάσει” ο ρυθμός του αντιπάλου, για να ηρεμήσουν οι παίχτες, να φύγει αναίμακτα η “τρικυμία”. 

Όταν κάλεσε τάϊμ- άουτ ο Θεόφιλος Μπεκές, τα πάντα σχεδόν είχαν κριθεί. Τι θα μπορούσε άραγε να γίνει στο 70-77 και μόλις 37” πριν τη λήξη; Θα γύριζε το ματς; Μάλλον όχι. Ότι και να λέμε, ήταν μια ήττα δίχως λογική. Δυστυχώς και οι τελευταίες ελπίδες για το “θαύμα” μάλλον εξανεμίστηκαν, αφού το πρόγραμμα που ακολουθεί είναι ιδιαίτερα επίπονο και δύσκολο.

Αυτά συμβαίνουν στο μπάσκετ και θα συνεχίσουν να συμβαίνουν, γιατί αυτή είναι η ομορφιά του αθλήματος. Όμως όσο και να θέλουμε να στηρίξουμε την ομάδα, μια τέτοια ήττα (κυρίως για τον τρόπο που ήρθε) δεν έχει καμιά δικαιολογία…

Η αναλυτική εξέλιξη της αναμέτρησης

“Αίθριος” και γαλήνιος ήταν ο “καιρός” για την ΑΓΕΖ στο μεγαλύτερο διάστημα της αναμέτρησης. Τα πάντα στο πρώτο μέρος και λίγο στο ξεκίνημα του δευτέρου πήγαιναν “ρολόι”. Τίποτε δεν έδειχνε ότι θα ακολουθούσε η “μπόρα” του δευτέρου μέρους.

Οι ερυθρόλευκοι πετούσαν “φωτιές” στο πρώτο μέρος, σε ότι αφορά την επίθεση. Πενήντα πόντους σε 20 λεπτά σκόραραν οι παίχτες του Θεόφιλου Μπεκέ, δείχνοντας ότι θα ξεπεράσουν πολύ γρήγορα την άσχημη ήττα της Μάνδρας.

Η διαφορά μάλιστα εκτοξεύτηκε ακόμη και στους 20 πόντους (58-38) με εκπληκτικό τρίποντο του Καρβούνη. Έκτοτε… τα “φώτα” έσβησαν και η ομάδα υπέστη ένα τρομακτικό σερί 14-43 (!!!) από μια Νίκη, που έδειχνε να ανασταίνεται σαν το “Λάζαρο”.

Μέχρι και εκείνη την στιγμή η ομάδα παρουσίασε μια εξαιρετική διάθεση. Με πολυφωνία στην επίθεση, με καλές άμυνες και γενικώς μια ανωτερότητα όπως μας συνηθίζει όταν παίζει στην Παναγούλα. Με “μαέστρο” τον Καρβούνη και τους Καραμπάτσο, Μπάρτζο, Νικολόπουλο, Μουλά, Παπάδη και Στέφο, όλα έδειχναν Κυριακάτικο… “περίπατο”.

Η ομάδα του Γ. Κωλέτση δεν το έβαλε όμως κάτω (και μπράβο της), ξεκινώντας μια ψυχωμένη αντεπίθεση, με την ΑΓΕΖ να έχει μετατραπεί από πρωταγωνίστρια σε “κομπάρσο”.

Το 60-40 με καλάθι του Ζαχαράκη, έγινε 62-46 με τον Κυπριτζόγλου, 64-49 με το τρίποντο του Τσεκένη Δ και 66-57 με δύο τρίποντες “βόμβες” του Παβλίσεβιτς!

Ο Κοντογιάννης με ένα ακόμη σουτ στα τελευταία δεύτερα ήρθε να ρίξει τη διαφορά κάτω των δύο ψηφίων, στέλνοντας το “μήνυμα” στην ΑΓΕΖ, ότι θα πρέπει να “ιδρώσει” για να κερδίσει το ματς.

Όμως η μεγάλη κατηφόρα δεν είχε ακόμη έρθει. Μια αγνώριστη ομάδα εμφανίστηκε στο τέταρτο δεκάλεπτο στο παρκέ. Οι γηπεδούχοι είχαν “θολώσει” σε σημείο που δεν ήξεραν τι έκαναν. Το καλάθι της Νίκης έμοιαζε “δαχτυλήθρα” και αυτό της ΑΓΕΖ με “βαρέλι”.

Τα αμυντικά ριμπάουντ συνέχιζαν να αποτελούν “πληγή” και με τα πολλά η Νίκη έφτασε στην πρώτη και καθοριστική “προσπέραση” (66-68) με τον “καυτό” Παβλίσεβιτς που ευστόχησε σε καθοριστικό τρίποντο 6 λεπτά πριν το τέλος.

Η ομάδα προσπαθούσε επί ματαίω να ηρεμήσει και να ανακάμψει, με τη Νίκη να αυξάνει το επί μέρους σερί της σε 0-13 με καλάθι του Κοντογιάννη.

Μέχρι και 3 λεπτά πριν το τέλος, η ΑΓΕΖ δεν είχε καν σκοράρει (!), Αυτό συνέβη με δύο βολές του Καραμπάτσου για το 70-75, με την εξέδρα να προσπαθεί να βοηθήσει τους παίχτες να ξεμπλοκάρουν έστω και την ύστατη ώρα.

Παρά την καλή άμυνα του Καραμπάτσου στον Αποστολόπουλο (τον έκοψε στον αέρα) ο ίδιος παίχτης αστόχησε, όπως και ο Κοντογιάννης στην επόμενη επίθεση. Δυστυχώς όμως στην κρίσιμη επίθεση που πήρε ο Μπάρτζος δεν κατάφερε να μειώσει, με αποτέλεσμα ο Παβλίσεβιτς να καρφώσει θεαματικά στον αιφνιδιασμό για το 70-77 στα 37” πριν το τέλος. Αυτό ήταν και το πρώτο τάϊμ-άουτ που καλέσε ο ερυθρόλευκος πάγκος αλλά το πουλάκι είχε πλέον πετάξει.

Στην συνέχεια ακολούθησαν δύο ακόμη εύστοχες βολές του Καραμπάτσου για το 72-77, για να γίνει φάουλ από το Μπάρτζο στον Αποστολόπουλο που με δύο βολές θα “τελειώσει” οριστικά το ματς. Το τελικό αποτέλεσμα θα διαμορφώσει ο Κατοπώδης, με φόλοου λίγο πριν τη λήξη. Το τελικό 72-81 προκάλεσε “παγωμάρα” στο κλειστό με τους νικητές να πανηγυρίζουν έξαλλα ένα μεγάλο διπλό σε μια από τις δυσκολότερες έδρες της κατηγορίας.

Τα δεκάλεπτα: (25-20), (50-36), (66-57), (72-81)

ΑΓΕ Ζακύνθου (Θ. Μπεκές): Καρβούνης 14(2). Παπάδης 8(2). Μπάρτζος 8. Ζαχαράκης 4. Καραμπάτσος 8. Στέφος 10. Μουλάς 7(1). Νικολόπουλος 13, Κοτσέτας.

Νίκη Αμαρουσίου (Γ. Κωλέτσης):Αποστολόπουλος 7(1). Κατωποδης 2. Pavlicevic 18(3). Κοντογιάννης 12, Κυπριτζόγλου 26(1). Γεωργακόπουλος 1. Δελλιος 2. Τσεκένης Δ. 3(1). Μουγιος 8. Μαύρος 2.