Συνεχίζει να υφίσταται το “ομιχλώδες τοπίο” στην τοπική ποδοσφαιρική Ένωση μετά την χθεσινή αποτυχία του Δ.Σ. να εκλέξει πρόεδρο. Σε έκτακτη Γενική συνέλευση οδηγείται η Ένωση. Ακούστηκε ακόμα και η λύση του πρωτοδικείου!
Η αποτίμηση της χθεσινής εκλογικής διαδικασίας και του εκλογικού αποτελέσματος στην ΕΠΣ Ζακύνθου, έχει πολλές προεκτάσεις αλλά και απαντήσεις για το πως η Ένωση έφτασε πλέον σε αυτή την ομιχλώδη κατάσταση που μπορεί να έχει απρόβλεπτες συνέπειες για το ζακυνθινό ποδόσφαιρο. Συνέπειες ακόμα και καταστροφικές που κανείς από τους έχοντες (στην παρούσα κατάσταση) την εξουσία δεν μπορεί να διανοηθεί.
«Δυστυχώς επτωχεύσαμεν» είναι η γνωστή φράση του Τρικούπη που έμεινε στην ιστορία αποτυπώνοντας τις πολιτικοκοινωνικές εξελίξεις της εποχής στη χώρα. Το ίδιο μπορούμε να πούμε εμείς για την ΕΠΣ Ζακύνθου που βαδίζει ολοταχώς προς τον γκρεμό. Μετά τα χθεσινά γεγονότα στην Ένωση η λέξη “επτωχεύσαμεν” ταιριάζει απόλυτα, καθώς ένα ολόκληρο διοικητικό συμβούλιο δεν μπόρεσε μέσα σε δύο εκλογικές αναμετρήσεις να βγάλει πρόεδρο έτσι ώστε να βγει η Ενωση από το φοβερό αδιέξοδο στο οποίο έχει περιέλθει μετά την αιφνίδια παραίτηση του επικεφαλής Ανδρέα Παπανδρέου!
Αλήθεια πως φτάσαμε από εκείνη την ημέρα της παραίτησης του Παπανδρέου που κανείς δεν ήθελε να μπει μπροστά, να βάζουν 3 μέλη υποψηφιότητα και μάλιστα κανείς να μην κάνει πίσω για να μην διαλυθεί η Ένωση; Ερώτημα που μπορεί να βρει απαντήσεις αν κανείς ξετυλίξει το νήμα και φτάσει στην “πηγή” αλλά και στα κίνητρα ημέτερων δυνάμενων που καθοδηγούσαν με τον έναν ή τον άλλο τρόπο τις εξελίξεις (!!!), οι παροικούντες στην Ιερουσαλήμ, γνωρίζουν περί αυτού!
Είναι η πρώτη φορά που η Ένωση, από τότε που ιδρύθηκε κλονίζεται τόσο! Ακόμα και τότε με τα παράτυπα δελτία, υπήρχε η νέα διοίκηση που ενωμένη κατάφερε να φέρει εις πέρας τον δύσκολο αυτό έργο. Τώρα όμως, η κατάσταση είναι χαώδης! Το πλοίο είναι ακυβέρνητο και θα συνεχίσει να είναι γιατί οι δραματικές εξελίξεις που λαμβάνουν χώρα στην Ένωση έχουν μπερδέψει ακόμα και τους ίδιους τους νομοθέτες που έφτιαξαν τον νέο αθλητικό νόμο. Και αυτό γιατί πρώτη φορά στα χρονικά μιας εσωτερικής υπόθεσης ενός Δ.Σ. δεν βγήκε λευκός καπνός με αυτό το απίστευτο 3-3-3 και μάλιστα εις διπλούν!!!
Τα γεγονότα πλέον μιλούν από μόνα τους. Από τις 6 Αυγούστου, ήμερα επίσημης παραίτησης του κου Παπανδρέου, φτάσαμε στις 26 του ίδιου μήνα σε ένα δ.σ. που δεν μπόρεσε να εκλέξει πρόεδρο μέσα από τις νόμιμες διαδικασίες που ορίζει η νόμος. Με λίγα λόγια, το δ.σ. δήλωσε αδυναμία να βγάλει την ΕΠΣ από το αδιέξοδο και μάλιστα σε 2 διαδοχικές εκλογικές διαδικασίες, εξαντλώντας την δυνατότητα που δίνει ο νόμος σε αυτές τις περιπτώσεις ισοψηφίας!
Και μέσα σε όλα αυτά, πάρθηκε απόφαση για νέο δ.σ. την ερχόμενη Παρασκευή με θέμα την σύγκλειση έκτακτης Γενικής Συνέλευσης με θέμα ενημέρωση των σωματείων και αποφάσεις για εκλογές. Με λίγα λόγια το “μπαλάκι” πηγαίνει στο “γήπεδο” της Γενικής Συνέλευσης η οποία σαν το ανώτατο όργανο μπορεί να πάρει αποφάσεις, μέσα όμως στα πλαίσια του νέου αθλητικού νόμου. Ακούγονται ακόμα και “φωνές” για λύση πρωτοδικείου από την στιγμή που το διοικητικό συμβούλιο δήλωσε αδυναμία να εκλέξει πρόεδρο.
Αυτό φυσικά δεν αναφέρεται πουθενά στον αθλητικό νόμο ή στο (εναρμονισμένο ή όχι) καταστατικό της Ένωσης. Το δεδομένο είναι ότι υπάρχει (ακόμα) το δ.σ. αλλά δεν υπάρχει πρόεδρος. Όπως όλα δείχνουν, η κατάσταση θα πάει στα χέρια των σωματείων που ενδεχομένως να ζητήσουν “καθαρές λύσεις” από την αρχή.
Επίσης σε αυτό το σημείο, αξίζει να αναφέρουμε σαν ερώτημα το πως μια εσωτερική εκλογική διαδικασία ενός δ.σ. εξελίχθηκε σε επίσημη διαδικασία με παρουσία νομικού που κατά κάποιον τρόπο είναι πάντα δεσμευτική; Και το τελευταίο ερώτημα είναι γιατί το χθεσινό δ.σ. εξάντλησε και την 2η εκλογική διαδικασία μέσα σε λίγα λεπτά χωρίς πρώτα να αφήσει λίγες ημέρες μέχρι να ωριμάσουν οι συνθήκες και να υπάρξει πρόσφορο έδαφος για την εκλογή του προέδρου;
Δυστυχώς εδώ ταιριάζει απόλυτα το λογοπαίγνιο που είχε πει κάποτε ο Ουίνστον Τσόρτσιλ, μετά την μάχη του Ελ Αλαμέιν(1942), την πρώτη νικηφόρα μάχη των Συμμάχων εναντίον των δυνάμεων του Αξονα στον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο. «Αυτό δεν είναι το τέλος. Δεν είναι καν η αρχή του τέλους. Ίσως να είναι το τέλος της αρχής».