Την 3η της σεζόν διάγει στο πρωτάθλημα της Β’ Εθνικής κατηγορίας η ΠΑΕ Ζάκυνθος, μετά και την ολοκλήρωση της πρώτης αγωνιστικής του ενιαίου πλέον ομίλου, με την παρουσία 18 συλλόγων από τη Βόρεια Ελλάδα μέχρι και την Κρήτη.

Το ioniansports.gr πάντα πιστό στην παράδοση, συνεχίζει να ακολουθεί ΚΑΙ φέτος από κοντά τη μεγάλη ομάδα του νησιού, σε όλη την Ελλάδα.

Όχι μόνο για να βρίσκεται ΔΙΠΛΑ στους Κυανοκίτρινους, που αποτελούσαν ανέκαθεν το βασικό “πυλώνα” στη θεματολογία της ιστοσελίδας μας αλλά και για να έχει σφαιρική- ολοκληρωμένη άποψη για το αγωνιστικό κομμάτι.

Έτσι λοιπόν στο γήπεδο της Ριζούπολης το μεσημέρι της Κυριακής, είχαμε την ευκαιρία να πάρουμε μια γερή “γεύση” από το νέο “οικοδόμημα” που “χτίζουν” οι Χαλίντ Κάραμα, Δημήτρης Νόλης και το υπόλοιπο τεχνικό τιμ σε συνεργασία με τη διοίκηση.

Πάμε να δούμε εν ολίγοις, τι παρακολουθήσαμε στα 90 λεπτά και όχι μόνο, σε ένα από τα πλέον ιστορικά γήπεδα της πρωτεύουσας όπως η παραδοσιακή έδρα του Απόλλωνα Σμύρνης (ή Αθηνών όπως αρέσκονται να τον αποκαλούν οι πιο παλιοί);

-Καταρχήν το ματς αυτό, ήταν ένα από τα δυσκολότερα του φετινού προγράμματος. Θα πει κανείς όλα δύσκολα είναι αλλά όπως και να χει, ομάδα Α’ Εθνικής (κατά παράδοση), με σημαντική οικονομική επιφάνεια, οργάνωση και μπόλικη ιστορία θεωρούνται οι γαλανόλευκοι.

-Απέναντι τους ο ΑΠΣ Ζάκυνθος, που επί της ουσίας μετρά μόλις 3 χρόνια στα επαγγελματικά “σαλόνια” και άλλα έξι στην ημι-επαγγελματική Γ’ Εθνική. Μην ξεχνάμε ότι ο Απόλλων έχει παίξει ακόμη και στα κύπελλα Ευρώπης την δεκαετία του 90′ έχοντας αναδείξει παιχταράδες. Πρόκειται για ένα από τα παλαιότερα κλαμπ της χώρας, με έτος ίδρυσης το 1891 (!!!). Είπατε κάτι;

– Με όλα τα παραπάνω συν την ποιότητα του τωρινού ρόστερ που διαχειρίζεται ο Αλέκος Βοσνιάδης, οι Κυανόλευκοι θεωρούνται δικαίως… ως ένα από τα φαβορί για την άνοδο στην Σούπερ Λιγκ. Στόχος των νησιωτών από την άλλη είναι να παραμείνουν “ζωντανοί” για μια ακόμη σεζόν, σφραγίζοντας την παραμονή τους στη Φούτμπολ Λιγκ. Βάζοντας λοιπόν τα δεδομένα στο “ζύγι”, μιλάμε για ένα ξεκάθαρο φαβορί και ένα εξίσου αδιαμφισβήτητο αουτσάιντερ, σε ότι αφορά το Κυριακάτικο ματς.

Τι μας άρεσε και τι όχι από τον ΑΠΣ Ζάκυνθος

Μας άρεσαν:

1) Η ανταγωνιστικότητα που έδειξε η ομάδα, απέναντι σε μια από τις καλύτερες (αν όχι την καλύτερη) ομάδες της Β’ Εθνικής. Δεν είναι λίγο, να τελειώνεις το ημίχρονο όντας μπροστά στο σκορ (0-1) αλλά και να παραμένεις “όρθιος” ακόμη και όταν ο αντίπαλός γυρίζει το ματς σε 2-1. Όλα αυτά μετά το εκπληκτικό γκολ του Κωστούλα που έφερε το ματς στην ισοπαλία “παγώνοντας” τη Ριζούπολη. Το μομέντουμ ήταν ξεκάθαρα υπέρ των νησιωτών την ώρα εκείνη και αν οι τελευταίοι διαχειρίζονταν καλύτερα την όλη κατάσταση, ίσως και να είχαν αποσπάσει το θετικό αποτέλεσμα. Μην ξεχνάμε ότι πρόκειται για ανέτοιμη ομάδα, με λιγότερες μέρες προετοιμασίας και πολλά νέα πρόσωπα σε σχέση με πέρυσι.

2) Οι “ζωγραφιές” των Ζαουάντ Ζαϊρί και Λεωνίδα Κωστούλα. Μοναδικής ομορφιάς και τα δύο τέρματα. Από τη μια ο Μαροκινός έκανε την τέλεια εκτέλεση, κάνοντας το φάουλ να μοιάζει πέναλτι (τόσο απλό έμοιαζε με γυμνό μάτι), ενώ ο Λαρισαίος στράϊκερ πέτυχε ένα πολύ δύσκολο τέρμα, πλασάροντας εκπληκτικά τον έμπειρο και ικανότατο Ταΐρη. Για τον πρώτο δε χρειάζεται να πούμε πολλά. Ο άνθρωπος… είναι άλλου “βεληνεκούς” ποδοσφαιριστής και αν συνεχίσει έτσι, δύσκολα θα συνεχίζει να παίζει στην εν λόγω κατηγορία. Είναι παίχτης που αξίζει να πληρώσεις εισιτήριο, για να τον δεις να αγωνίζεται. Απλά “πολυτέλεια”, για τη Ζάκυνθο.

3) Το ντεμπούτο του Στάθη Καραμαλίκη και το μέλλον που… έρχεται! Όσοι αγαπούν αυτή την ομάδα αλλά και ο ποδόσφαιρο γενικότερα στο νησί, είχαν ένα απωθημένο. Να δουν έναν από τους μεγαλύτερους σε αξία παίχτες που “γέννησε” αυτός ο τόπος, να παίζει για λογαριασμό της πρώτης ομάδας. Μπορεί να μην είναι ακόμη στο επιθυμητό επίπεδο, μπορεί να χρειάζεται ένα διάστημα για να γίνει ο γνωστός επιθετικός κλάσης που όλοι γνωρίζουμε αλλά ο Στάθης Καραμαλίκης… τη φόρεσε την τιμημένη! Ήταν το πρώτο επίσημο παιχνίδι του σαν Κυανοκίτρινος και πλέον στο πλούσιο βιογραφικό του προστέθηκε και το όνομα “ΑΠΣ Ζάκυνθος”. Καιρός ήταν! Γιατί σε αυτή την ομάδα ΕΠΙΒΑΛΛΕΤΑΙ να παίζουν οι καλύτεροι Ζακυνθινοί. Αυτό ήταν, είναι και θα παραμείνει “άγραφος νόμος”.

Συν τοις άλλοις, στην πρώτη ενδεκάδα της νέας περιόδου είδαμε και πολύ μέλλον! Νέα ταλαντούχα παιδιά, που διψούν για διάκριση και θέλουν να καθιερωθούν στο ποδοσφαιρικό γίγνεσθαι. Επαγγελματικό ντεμπούτο έκαναν οι Ραφαήλ Πέττας (ντόπιος στην καταγωγή), Δημήτρης Αναστασιάδης, Άλαν Μεντούρ (παρθενική του εμφάνιση στην Ελλάδα) και Λάζαρος Ορφανίδης, που έγραψαν την πρώτη τους συμμετοχή σε μια πολύ σκληρή και ιδιαίτερη κατηγορία. Αυτό που διδάχτηκαν αναμφίβολα και οι τέσσερις είναι ότι για να πετύχεις στο χώρο και να φτάσεις ψηλά, πρέπει να φας πολλά “καρβέλια” ψωμί. Έπεσαν κατευθείαν στα “βαθιά” και τα δύσκολα… με το “καλημέρα”.

4) Η εμφάνιση κάποιων παιχτών που έμειναν από την περσινή ομάδα και ο μαχητής Νίκιτς. Όλες οι καλές ομάδες, ξεκινούν από το νούμερο “1”. Νόμος. Ο Δημήτρης Πολίτης διάγει την δεύτερη χρονιά του στην ομάδα και αρχίζει να δείχνει σημαντική βελτίωση. Το είδαμε και με τα μάτια μας, στο δύσκολο γήπεδο της Ριζούπολης. Ο νεαρός δείχνει να μπαίνει όλο και περισσότερο στο κλίμα και ήταν την Κυριακή εκ των κορυφαίων. Αυτό όμως δεν σημαίνει απολύτως τίποτα. Η θέση αυτή έχει τρομερές ιδιαιτερότητες και απαιτεί συνεχή αγωνιστική συνέπεια. Μεγάλοι γκολκίπερ έγιναν όσοι είχαν διάρκεια και δούλευαν σκληρά για να φτάσουν εκεί που έφτασαν. Δε χρειάζονται ούτε πολλά λόγια, ούτε και να πάρουν τα μυαλά του “αέρα”. Αν διορθώσει κάποια πράγματα, μπορεί να γίνει ένας εξαιρετικός κίπερ. Τα τελευταία δύο χρόνια η Ζάκυνθος είχε λύσει τον “πονοκέφαλο” αυτό, με τον εξαιρετικό Γεννάδιο Ξενοδόχοβ. Το κενό του, είναι δύσκολο να αναπληρωθεί στο 100 τοις εκατό, για να είμαστε… εξηγημένοι!

Συνεχίζουμε με Κώστα Κυριακίδη. Εμείς δεξί μπακ-χαφ τον μάθαμε, στόπερ… μας προέκυψε. Έχει πάρει και το “4” φέτος, οπότε έδεσε το γλυκό! Ο 22χρονος αμυντικός είναι δυναμικός παίχτης. Έχει αστείρευτες αντοχές, είναι μαχητής, αλτικός και τα δίνει όλα. Φαίνεται ότι μπορεί να “κουμπώσει” στην συγκεκριμένη θέση και να αποτελέσει επιπλέον “λύση” για τα μετόπισθεν. Στο χέρι του είναι. Ο Κάραμα πάντως εκεί τον έχει βάλει εξαρχής. Κάτι παραπάνω θα ξέρει. Τέλος, αξίζει ένας καλός λόγος και για το Μπάνε Νίκιτς. Ο Βόσνιος με το Κροατικό διαβατήριο έχει μεγάλη ποιότητα. Είναι η “ψυχή” της ομάδας και το έδειξε με το “καλημέρα”. Ένας τέτοιος παίχτης χρειάζεται για ευνόητους λόγους. Έχει και μπορεί να δώσει πολλά.

Δεν μας άρεσε:

1) Η συνολική αμυντική λειτουργία της ομάδας. Μπορεί η Ζάκυνθος να πήρε καλό βαθμό για αρχή σαν συνολική εικόνα αλλά ανασταλτικά έμεινε μεταξεταστέα. Η ομάδα “έμπαζε” σε κάποια σημεία του ματς, με κυριότερο το τέλος του πρώτου μέρους αλλά και το διάστημα της ανατροπής του σκορ από 0-1 σε 2-1. Προπονητές δεν είμαστε αλλά για να έρθουν οι βαθμοί και τα αποτελέσματα θα χρειαστεί εμφανής βελτίωση στο συγκεκριμένο κομμάτι. Ο Απόλλων διεμβόλισε ουκ ολίγες φορές την Ζάκυνθο από τα άκρα (κυρίως) ενώ υπήρχε θέμα και με την συγκέντρωση κάποιων παιχτών σε καίριες φάσεις. Οι φιλοξενούμενοι έδειξαν να αδρανούν σε αρκετά σημεία, δίνοντας το δικαίωμα στους Κυανόλευκους να φτιάξουν ουκ ολίγες ευκαιρίες. Η έλευση του Νιγηριανού Νταβίντ Ναζίμ, ίσως αλλάξει κάποιες ισορροπίες και να προσδώσει μια μεγαλύτερη σταθερότητα πίσω. Θα περιμένουμε να τον δούμε και αυτόν.

2) Η αντιμετώπιση του Βάντερσον, που γύρισε σχεδόν μόνος του το παιχνίδι. Όλα τα λεφτά για το συγκρότημα του Βοσνιάδη ήταν ο Βραζιλιάνος Βάντερσον Κόστα. Ο παίχτης -άγνωστο γιατί- δεν ξεκίνησε από την αρχή. Ήταν όμως αρκετή η είσοδος του στο δεύτερο μέρος για να αλλάξουν οι “ισορροπίες” του ματς. Μαζί του οι παίχτες του Κάραμα τα βρήκαν “μπαστούνια”. Δε μπόρεσαν να τον περιορίσουν καθόλου, με αποτέλεσμα να γίνει δυστυχώς ανεπανόρθωτη “ζημιά”. Αυτός έβγαλε τους γηπεδούχους από το “βραχυκύκλωμα” του πρώτου μέρους. Παιχταράς.

3) Το κακό τέταρτο και η λάθος νοοτροπία μετά την ισοφάριση σε 2-2. Ένα κακό τέταρτο έκανε η Ζάκυνθος από το 55′ έως και το 70′ στο Κυριακάτικο ματς. Αποτέλεσμα ήταν το 0-1 του πρώτου μέρους να γίνει 2-1 με συνοπτικές διαδικασίες. Το γήπεδο έμοιαζε “κατηφορικό” για τους νησιώτες στο διάστημα αυτό, με τον Απόλλωνα να ασκεί πίεση θανάτου στα καρέ του Πολίτη. Πολλά τα λάθη στη αμυντική συμπεριφορά (τα είπαμε και πιο πάνω) που δεν συγχώρεσαν οι Κυανόλευκοι. Ακόμη και έτσι όμως, το γκολ του Κωστούλα έβαλε “φωτιά” στο παιχνίδι, κάνοντας την εξέδρα να “σιωπήσει”.

Εκείνο ήταν και το σημείο “κλειδί” στο οποίο θεωρούμε ότι χάθηκε μια μεγάλη ευκαιρία για το “μπαμ” της πρεμιέρας. Το μομέντουμ ήταν ξεκάθαρα υπέρ του ΑΠΣ στο σημείο εκείνο και όλα έδειχναν ότι πηγαίναμε “καρφί” για Χ2. Κάπου εκεί όμως η ομάδα μάλλον “τρελάθηκε” προσπαθώντας να βάλει το τρίτο γκολ και την “πάτησε” σε μια κόντρα. Οι παίχτες του Απόλλωνα έπαιξαν πινγκ-πονγκ στη Ζακυνθινή περιοχή και έφτασαν στο 3-2, “κλειδώνοντας” μια δύσκολη αλλά πολύτιμη γι’ αυτούς νίκη. Σύμφωνοι.. η “ελαφρά ταξιαρχία” είχε τις περισσότερες φάσεις για γκολ, ήταν ιδιαίτερα απειλητική στο μεγαλύτερο μέρος αλλά με μια πιο έξυπνη και συνετή διαχείριση από τους νησιώτες θα μπορούσε να “κάτσει” η πρώτη έκπληξη της σεζόν.

Πάμε γι’ άλλα το ερχόμενο Σάββατο με τον Ολυμπιακό Βόλου. Εντελώς διαφορετικό παιχνίδι απ’όλες τις απόψεις! Θα επανέλθουμε οσονούπω…