Πολυαγαπημένε μου αναγνώστη…
Μετά το αρχικό «ζέσταμα» τις προάλλες για την αποφυγή ανεπιθύμητων «τραυματισμών», ο φίλος σου ο Τσάκαλος, νιώθει πανέτοιμος… για ένα καλό 45λεπτο και μάλιστα με γκολ κατά ριπάς.
Πλέον βλέπω την αντίπαλη εστία σαν «οικόπεδο» και μπορώ να σκοράρω ακόμη και από το απέναντι σημαιάκι του κόρνερ. Αλλά με ρέγουλα, μην πάθουμε και καμιά θλάση μετά από τόση απροπονησιά!
Πάμε στο ζωμό βοδινού… γιατί ο λαός ως γνωστόν ζητά «αλατοπίπερο» για να νοστιμίσει η σουπίτσα…
Μια βαθιά ρομαντική διάθεση… έχει καλλιεργηθεί μέσα μου, τη βροχερή τούτη νύχτα. Η απέραντη μοναξιά, έρχεται να αποτελέσει την καλύτερη «παρέα» για ένα απόλυτα αντιφατικό σκηνικό.
Και όμως, οι επιρροές μου απ’ το ένδοξο παρελθόν… με σπρώχνουν σε ένα νοσταλγικό βαλς α λα παλαιά!
Ο «παράδεισος» για τον καθέναν μας, είναι κάτι αδιευκρίνιστο, απροσδιόριστο και ενίοτε… ακατανόητο για τους λοιπούς.
Έτσι γεννιέται μέσα μας η «σπίθα» η οποία φαντάζει η κινητήριος δύναμη, το έξτρα κίνητρο… για το κυνήγι του δικού μας «κήπου της Εδέμ».
Το απραγματοποίητο, το ανέφικτο ή το απωθημένο αν προτιμάς αγαπητέ μου, μπορεί κάλλιστα να μετατραπεί σε «βαλς των χαμένων ονείρων», με ένα απλό λάθος… που εύκολα μπορεί να μετατραπεί σε ανεπανόρθωτο ή ιστορικό!
Τα παραδείγματα πολλά, πρόσφατα και… άκρως διδακτικά!
Το “ακρωτήρι” της Γαλαζοπράσινης ελπίδας… εν τω μέσω της τρικυμίας!
Ξεκινώ τον αποψινό μου νοητό «χορό»… με ένα μαγικό ταξίδι στο «ακρωτήρι» της Γαλαζοπράσινης ελπίδας και τα όσα λαμβάνουν χώρα τον τελευταίο κααιρό, μεταξύ των δυνάμεων κατοχής αλλά και της απερχόμενης κυβερνήσεως.
Δύσβατος και κακοτράχαλος για τους «καθεστωτικούς» ο δρόμος της εξουσίας στο νεοϊδρυθέν κρατίδιο του ωραίου Τζάντε.
Παρότι ανήλθαν εις στο ύπατο αξίωμα άνευ πραξικοπήματος και… υπό τις ευλογίες του Μέγα Διδάσκαλου, αρχίσανε τα πολλά ζόρια και δεν προβλέπεται να πάψουν.
Βλέπετε η αρχική επισύναψη συμφωνίας, προέβλεπε αγαστή συνεργασία μεταξύ των δύο πλευρών, με αμφότερες να θέτουν επί τάπητος τα εδαφικά τους δικαιώματα.
Κάπου εκεί όμως, φαίνεται να το «έχασαν» αμφότεροι, με αποτέλεσμα η «διχοτόμηση» από τον καυτό Αλωνάρη και μετά να μοιάζει… αναπόφευκτος!!!
Ποιο Κυπριακό και ποιο σχέδιο Ανάν αγαπητέ μου συνδαιτυμόνα! Και εξηγούμαι…
Ο Μέγας Διδάσκαλος, μετά τον «εσπερινό των νταμαριών» τον οποίο έψαλλε εις τον διάδοχο του πριν από καιρό, ετοιμάζει και έναν «όρθρο»… για τους καθεστωτικούς, βλέποντας ότι το λατρεμένο του δημιούργημα, βρίσκεται σε σοβαρό κίνδυνο!
Μετά την αποπομπή κάποιων «εισαγόμενων» μαθητών, λόγω αντιρρήσεων του καθηγητού ΑΕΙ της Βορείου Ελλάδος, αρχίζει να διαφαίνεται στον ορίζοντα» και κάτι περαιτέρω…
Τα στερνοπούλια του, τα οποία ανέθρεψε επιμελώς εις το κολέγιο της Οδού Στραβοπόδη για πάνω από μια δεκαετία, κινδυνεύουν να μείνουν μετεξεταστέοι, επαναλαμβάνοντας ακόμη και την τάξη!
Πώς να σιωπήσει; Πώς να το καταπιεί και αυτό; Τι άλλο χτύπημα της μοίρας πρέπει να υποστεί άραγε;
Ένας «έμεινε» στα Γαλλικά, άλλος στη φυσικοχημεία, έτερος στα άλγεβρα και τη γεωμετρία και άντε κάνα-δυο… να έχουν δικαίωμα στο όνειρο της αποφοίτησης!
Εις εκ των μαθητών μάλιστα, βλέποντας ότι κινδυνεύει να μείνει σε όλα τα «μαθήματα», έκανε την αυθαιρεσία… να πάει για «φροντιστήριο» στο αντίπαλο «κολέγιο», δίχως να ρωτήσει κανέναν!
Το έμαθε ο διδάσκαλος και έγινε πιο Τούρκος και από τον Ιμπραήμ. Αφενός μεν η μήνη του εστιάζεται στους «εισβολείς» για τον όλο χειρισμό τους, αφετέρου στο απολωλός πρόβατο… που τόλμησε να πάει για «βοσκή» στο λάθος «λιβάδι». Άσε που τα «έχει» και με τους απέναντι «Τσοπάνους» που πήγαν να του πάρουν δωρεάν το «ζωντανό», που είναι και καλοαναθρεμμένο!
Από την πλευρά τους, οι «νυν»… μπορεί να πήραν την εξουσία αλλά γνωρίζουν ότι ο απερχόμενος κυβερνήτης, ασκεί μεγάλη επιρροή στο Γαλαζοπράσινο «ακρωτήρι» και ο λόγος του, ακόμη περνάει. Τόσα χρόνια στο «θώκο» μόνο αυτός… άντε και ο μέγας Φιντέλ έχουν αντέξει!
Από τη μια… οι «εισαγόμενοι» μαθητές και από την άλλη τα κολεγιόπαιδα, τους έχουν φέρει σε δίλημμα! Δε τους φτάνουν τα καθημερινά «μποφόρ» στα νέα τους καθήκοντα, να βάλουν στο «σβέρκο» τους και τον απερχόμενο; Καλύτερα να έβαζαν τον όξω από δω!
Πάλι καλά που αυτή την Κυριακή δεν υπάρχει δρομολόγιο… από και προς το ακρωτήρι, για να πέσουν λιγάκι τα μποφόρια και να το γυρίσει σε μπουνάτσα!
«Όνειρα, πουλιά μου ταξιδιάρικα, φύγατε νωρίς- νωρίς η χειμωνιά μη σας βρει και έμεινα μονάχος δίχως όνειρα, μόνο μου με βρήκε η βροχή…» σιγοτραγουδά με καημό ο Μέγας διδάσκαλος, που πήγε για μαλλί και βγήκε φορώντας… περούκα στο κεφάλι!
Αντί για σορόπια και μπακλαβά, τους κέρασαν πατατάκια με λεμονόξυδο!
Μιας και μιλάμε για μποφόρ και ανέμους, ας συνεχίσουμε το ωραίο μας «βαλς» στον ίδιο ρυθμό, στα ίδια βήματα… με κάτι απολύτως σχετικό. Να κάτι σε «πουνέντε», σε μαΐστρο ή και Λεβάντε… αν προτιμάς! Τι τραβάει η ψυχή σου αναγνώστη μου;
Πιστεύεις στη μετεμψύχωση; Γιατί μετά από χρόνια αναζήτησης, μπορώ να σου αποδείξω ότι υφίσταται. Έχω παράδειγμα τρανό!
Μπορεί η «ανεμοθύελλα» να σίγησε μια και καλή φέτος αλλά στο σαρωτικό της πέρασμα, άφησε έντονα τα σημάδια της! Σε βαθμό τέτοιο, όπου επηρέασε και τις «νυχτερίδες» της πρώην Τσεχοσλοβακίας.
Η αυτόνομη Στραβογαϊδουρική συνομοσπονδία, έχει αποκτήσει την δική της ξεχωριστή επικαιρότητα.
Θα μου πεις και δίκιο θα χεις, απόλυτα αναμενόμενο!
Με τόσους πολλούς «καρδινάλιους» από -το Θεός σχωρέστο – Βατικανό, τι περίμενες;;; Να βγει η χρονιά στα μουγκά;
Μπορεί η ομάς να θεωρείται από πολλούς «γκανιάν» στο τοπικό κουπόνι του στοιχήματος αλλά έχει τα δικά της «θέματα», που κρύβονται καλά υπό τον ήλιο!
Ένας από τους «καπουτσίνους» έμαθα ότι αρνήθηκε να δώσει τη χείρα του εν ώρα αγώνος, εις τον επανακάμψαντα στα τοπικά δρώμενα πνευματικό του, κάνοντας ολίγες κόνξες. Οι ίδιες πληροφορίες αναφέρουν ότι ήτο χολωμένος μαζί του, γιατί έγινε αλλαγή. Υπάρχει και συνέχεια…
Σαν να μην έφτανε το παραπάνω, ο τελευταίος περίμενε τουλάχιστον ένα «εύγε» και τα συχαρίκια από τους «πρωτοσύγκελους» έχοντας γυρίσει εμφατικά νικητής από τα ορεινά! Αμ δε όμως… Αντί για «σορόπια» και «μπακλαβάδες», το μενού» περιορίστηκε σε κάτι άνοστα πατατάκια με ξύδι και λεμόνι, τα οποία ενδείκνυνται μόνο για την πίεση.
Η Κυβέρνηση ήτο δυσαρεστημένη από την όλη εικόνα και μάλιστα προέβη σε δριμύτατες παρατηρήσεις εις τους ποδοσφαιριστάς, για την ασόβαρη εικόνα που παρουσίασαν επί της ορεινής τσόχας! Τι και αν έβρεξε «ντόρτια» εις τη φωλιά των λιονταριών;;;
«Έτσι δεν πάμε πουθενά, σοβαρευτείτε» ήταν το μήνυμα, που έκρουσε την καμπάνα δυνατά προς ΠΑΣΑ κατεύθυνση! Φαωμάρα μετά από νίκη και ακόμη δεν αρχίσαμε…
Η συνέχεια… στο επόμενο επεισόδιο!
Hasta la victoria siempre
Για το γνήσιο της υπογραφής…
Κάρλος το Τσακάλι
