Το δικό του “ευχαριστώ” στα τοπικά μέσα ενημέρωσης θέλησε να απευθύνει με προσωπική του επιστολή ο ταμίας της Αθλητικής Γυμναστικής Ένωσης Ζακύνθου (ΑΓΕΖ) Νίκος Θεοδωρίτσης.
Ο έμπειρος παράγοντας δεν έμεινε μόνο εκεί, κάνοντας και σημαντική αναφορά στην απόφαση της ερυθρόλευκης διοίκησης να μην “κατεβάσει” την ομάδα στη Γ’ Εθνική για 4η συνεχόμενη χρονιά.
Μέσα από την τοποθέτηση του, γίνεται σαφές ότι αν συνέβαινε κάτι τέτοιο θα επρόκειτο για μια πραγματική “υπέρβαση” που θα είχε άλλες συνέπειες και μάλιστα ιδιαίτερα δυσάρεστες για τους ανθρώπους του Δ.Σ.
Εάν δηλαδή η ομάδα συνέχιζε στα “σαλόνια” του μπάσκετ, το πιο πιθανό για τους ίδιους θα ήταν να μην μπορούν να τηρήσουν τις όποιες συμφωνίες με τους αθλητές, έχοντας καταφύγει στην… αφερεγγυότητα και τη γραφικότητα.
Το περιεχόμενο της επιστολής του:
“Πραγματικά θέλω να σας ευχαριστήσω προσωπικά που συντροφεύσατε την ομάδα μας αυτά τα 3 χρόνια στο ταξίδι της στη Γ’ εθνική. Είναι σίγουρο ότι με την συνεχή-καθημερινή προβολή των δραστηριοτήτων του συλλόγου μας δώσατε προστιθέμενη αξία στις προσπάθειες μας για την καλλιέργεια του μπάσκετ στην Ζάκυνθο που τόσο αγαπάμε.
Είναι σίγουρο ότι η σχέση μας ήταν αμφίδρομη, υπήρχε αλληλοσεβασμός και φυσικά δεν ξεχνάμε ότι πάντα είσασταν στο πλευρό του συλλόγου μας με διακριτικότητα και χωρίς να εμπλακείτε σε συζητήσεις και καταστάσεις που δεν αφορούσαν τον αθλητισμό και το μπάσκετ .
Στα 3 αυτά χρόνια που πέρασαν σφίξαμε πολλές φορές τα “δόντια” για να ανταπεξέλθουμε σε πρωτόγνωρες καταστάσεις και εγώ θα χαρακτήριζα τις προσπάθειες των μελών του Δ.Σ. σαν την προσπάθεια του μαραθωνοδρόμου που δεν έχει την δυνατότητα να τερματίσει σε κάποια περίοπτη θέση αλλά έχει την κουλτούρα ότι πρέπει να τερματίσει τον αγώνα στον οποίο αποφάσισε να συμμετάσχει.
Έτσι λοιπόν μετά τον δύσκολο τερματισμό αυτή της κούρσας (που κράτησε 3 χρόνια) μετρήσαμε τις δυνάμεις μας (όπως οφείλαμε να το κάνουμε) και διαπιστώσαμε ότι ήταν η στιγμή που θα έπρεπε να σταματήσουμε, πριν καταστούμε γραφικοί και αφερέγγυοι.
Σαν άνθρωποι, σαν ενεργοί επιχειρηματίες και εργαζόμενοι όλοι εμείς που σαν μια παρέα χρόνια τώρα διαχειριζόμαστε την ΑΓΕΖ , δίνουμε κάθε μέρα τις εξετάσεις μας στην κοινωνία μέσα στα πλαίσια αρχών και κανόνων, σε αυτά λοιπόν τα πλαίσια πρέπει να τιμούμε τις συμφωνίες μας, να τιμούμε τις συνεργασίες μας, να τιμούμε και να μνημονεύουμε αυτούς που στάθηκαν δίπλα μας (όπως κατ’ επανάληψη έχουμε κάνει) και τελικά ο χρόνος θα κρίνει τα σωστά και τα λάθη του καθενός μας.
Και πάλι ταπεινά ευχαριστώ”.
Μετά τιμής
Νίκος Θεοδωρίτσης