Τα λόγια είναι φτωχά για να περιγράψουν τα συναισθήματα για τον θάνατο ενός ανθρώπου του ποδοσφαίρου, που αγαπήθηκε όσο λίγοι στο χώρο της διαιτησίας. Ο Χάρης Φλάμπουρας δεν είναι πια εδώ! Έφυγε για το μεγάλο και αιώνιο ταξίδι το απόγευμα της Παρασκευής στο Νοσοκομείο του νησιού μετά από μεγάλη μάχη που έδωσε με το “θηρίο” σε ηλικία 57 ετών!

Ο Χάρης, το δικό μας παιδί που άφησε το “στίγμα του” στη ζακυνθινή διαιτησία, ήταν ο άνθρωπος εκείνος που μεγάλωσε γενιές ποδοσφαιριστών που όλοι είχαν ένα καλό λόγο να πουν. Όταν κρέμασε την σφυρίχτρα του το κενό που άφησε ήταν μεγάλο, διότι ήταν από τους λίγους της εποχής εκείνης που πήγε τη ζακυνθινή διαιτησία ένα βήμα πιο πέρα. Οξυδερκής, αυστηρός και ετοιμόλογος την ώρα του παιχνιδιού, έδινε σε κάθε αγώνα το δικό του ρεσιτάλ! Ήταν τέτοιος ο χαραχτήρας του που συγκέντρωνε πάνω του τα φώτα ακόμα πιο έντονα και από τους ιδίους τους ποδοσφαιριστές.

Σαν άνθρωπος ο δικός μας Χάρης ήταν ένα κομμάτι μάλαμα! Ήταν ο άνθρωπος της διπλανής πόρτας.  Έτοιμος να δώσει και την ψυχή του σε όλους αυτούς που αγαπούσε και στους συνάνθρωπούς του. Πάντα οι συζητήσεις μαζί του είχαν ιδιαίτερο ενδιαφέρον και από όσο τον θυμάμαι με μια καλή κουβέντα στο στόμα. Πάλεψε με το “θηρίο” πάρα πολύ! Ταλαιπωρήθηκε, κουράστηκε, έφυγε όμως με το κεφάλι ψηλά, λεβέντης όπως θα έπρεπε!

 Έφυγε αθόρυβα μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας, με αξιοπρέπεια.  Έφυγε και το κενό του μεγάλο για όλη τη ζακυνθινή κοινωνία για τους φίλους του και την οικογενεία του. Για εμάς που τόσα χρόνια καλύπτουμε τα αθλητικά δρώμενα του νησιού, ο Χάρης Φλάμπουρας θα μείνει ψηλά στην μνήμη μας και στην καρδιά μας. Καλό ταξίδι καλέ μου φίλε.

Δημήτρης Πέτττας