Σε ένα πολύ ωραίο κλίμα πραγματοποιήθηκε το Σάββατο 20 Φεβρουαρίου ο τελικός Κυπέλλου της ΕΠΣ Ζακύνθου ανάμεσα στον Ζακυνθιακό και το Καταστάρι. Νικητές και ηττημένοι ενώθηκαν και χάρισαν στο φίλαθλο κοινό ένα ωραίο ποδόσφαιρο. Το ioniansports επικοινώνησε με τους πρωταγωνιστές και των δύο ομάδων και σας παραθέτουμε παρακάτω τις δηλώσεις:

ΖΑΚΥΝΘΙΑΚΟΣ

Μιχάλης Κυριάζος

«Η ομάδα μου δεν ήταν τόσο καλή στον αγωνιστικό χώρο. Δεν παίξαμε καλό ποδόσφαιρο. Σε γενικές γραμμές, η αντίπαλη ομάδα ήταν καλή και πήρε το παιχνίδι στο κέντρο. Συνεχίζουμε δυναμικά με στόχο το πρωτάθλημα»

Ερ.: Πώς ένιωσες για το γκολ που πέτυχες στις καθυστερήσεις του αγώνα;

«Χάρηκα πάρα πολύ, αλλά συγχρόνως ήμουν και λυπημένος που δεν μπορέσαμε να πραγματοποιήσουμε το στόχο του Κυπέλλου».

Ερ.: Όντας μικρός, παίζεις με πολύ καταξιωμένους ζακυνθινούς ποδοσφαιριστές… Πώς αισθάνεσαι;

«Τυχερός, γιατί μαθαίνω πολλά πράγματα καθημερινά»

Γιάννης Κολοβάκης
«Ήταν ένας ήρεμος τελικός. Εμείς μπήκαμε νωθρά στο γήπεδο και αυτό φάνηκε από την αρχή. Δεν είχαμε το πρέπον πάθος σαν ομάδα, όπως σε προηγούμενα παιχνίδια. Ο αντίπαλος έδειξε στον αγωνιστικό χώρο ότι ήθελε το κύπελλο παραπάνω από εμάς και τα κατάφερε. Ηττηθήκαμε, γιατί μας έλειπε συγκέντρωση σε μερικές φάσεις. Για τη συνέχεια, έχουμε το μυαλό μας στο πρωτάθλημα. Θα το παλέψουμε δίνοντας το καλύτερό μας εαυτό. Συγχαρητήρια στον ΑΟΚ».

ΧΑΡΗΣ ΜΑΛΛΙΑΣ
“Δεν ήμασταν καλοί και είχαμε μεγάλες αποστάσεις μεταξύ μας μέσα στο γήπεδο. Μας έλειπε η συγκέντρωση και η αποφασιστικότητα, κάτι το οποίο είχε η αντίπαλη ομάδα. Ήταν ένας ωραίος τελικός, χωρίς φασαρίες και ίντριγκες. Στόχος μας παραμένει ακόμη το πρωτάθλημα, κάτι το οποίο θα το παλέψουμε με όλες τις δυνάμεις μας”.

ΑΟ ΚΑΤΑΣΤΑΡΙΟΥ

Στέλιος Λιβέρης
«Ήταν ένας αγώνας καθαρά τελικός ανάμεσα σε δύο πολύ δυνατές ομάδες. Για εμάς ήταν ένα crash test για τη συνέχεια. Θέλαμε πολύ να πάρουμε το κύπελλο και το καταφέραμε, πετυχαίνοντας έναν από τους δύο στόχους που έχει η ομάδα. Μπήκαμε δυνατά στο παιχνίδι. Ήταν ένα κακό ποιοτικά παιχνίδι. Όμως, η εμπειρία και το πάθος της κάθε ομάδας είναι αυτά που υπερίσχυσαν».

Ερ.: Πώς ένιωθες που αγωνιζόσουν 90 λεπτά απέναντι σε μια ομάδα, στην οποία άνηκες 3 χρόνια στο ρόστερ της;

«Πολύ ανάμεικτα συναισθήματα. Στον Ζακυνθιακό ήμουν τρία ολόκληρα χρόνια, όπως είπε κι εσύ. Δεν είναι εύκολο. Αλλά το ποδόσφαιρο έχει χαρές και πίκρες».

Διονύσης Μαλαφούρης
«Ήταν ένα πολύ δυνατό παιχνίδι με εξίσου δυνατές μονομαχίες. Γι αυτό το λόγο πιστεύω ότι, δεν έγινε τόσο θεαματικό παιχνίδι για το φίλαθλο κοινό. Το Κύπελλο το ήθελαν και οι δύο ομάδες, όμως, κυριάρχησε η αποφασιστικότητα και η ικανότητα της ομάδας μου να εκμεταλλευτεί τις λιγοστές ευκαιρίες, για τις οποίες ξέραμε εξ αρχής ότι θα έχει μια τέτοια αναμέτρηση».

Ερ.: Για μια ακόμη φορά ανακηρύσσεσαι πρώτος σκόρερ της Α΄ κατηγορίας της ΕΠΣ Ζακύνθου. Θέλω να μου πεις τα συναισθήματα σου και που αφιερώνεις το βραβείο σου;

«Είναι πολύ σπουδαίο για μένα να βγαίνω πρώτος σκόρερ. Παράλληλα, όμως, έχει σημασία ότι συνδυάζεται κάθε χρόνο με την κατάκτηση του Ντάμπλ και αμέσως μετά με την άνοδο στην Γ΄ Εθνική με την κάθε ομάδα την οποία αγωνίζομαι. Φυσικά, το περσινό βραβείο το αφιερώνω στη Διοίκηση του ΑΟ Λεβάντε που με πίστεψε για τους στόχους που είχε. Επίσης, το αφιερώνω στους προπονητές μου, και τέλος, στους συμπαίκτες μου που χωρίς αυτούς δεν θα μιλούσαμε τώρα».

Νίκος Ματαράγκας
«Είμαι πολύ χαρούμενος που καταφέραμε να πετύχουμε τον πρώτο στόχο, που δεν είναι άλλος από την κατάκτηση του Κυπέλλου. Ήταν ένα καλό παιχνίδι, παίξαμε καλύτερα και κερδίσαμε. Από δω και στο εξής συνεχίζουμε έχοντας στο μυαλό μας τον δεύτερο στόχο… την κατάκτηση του Πρωταθλήματος. Πιστεύω να τα καταφέρουμε».

Μάριος Κωστάκης
«Ήταν ένα κακό παιχνίδι ποιοτικά. Αιτία σε αυτό ήταν το άγχος και από τις δύο ομάδες, καθώς επρόκειτο για έναν τελικό Κυπέλλου και είναι λογικό. Ευτυχώς, καταφέραμε να προηγηθούμε. Μετά το γκολ μας έφυγε το άγχος και ήμασταν πιο αποφασιστικοί. Βέβαια, μετά το 2 – 0 δεν απειληθήκαμε από τους αντιπάλους, και έτσι, καταφέραμε να πάρουμε το Κύπελλο».

Ερ.: Την ίδια ερώτηση απηύθυνα στον συμπαίκτη και φίλο σου, Στέλιο Λιβέρη… Πώς ένιωθες παίζοντας αντίπαλος με τον Ζακυνθιακό;

«Ανάμεικτα συναισθήματα. Ήταν δύσκολο για εμάς με αυτά που είχαν γίνει το τελευταίο διάστημα. Όμως, τώρα είμαστε παίκτες Κατασταρίου και κοιτάμε μπροστά».

Παναγιώτης Δρόσος
“Ήταν ένας τελικός ανάμεσα σε δυο αξιόλογες ομάδες και να τονίσω από τις καλύτερες. Ο αγώνας ήταν μέτριος γιατί υπήρχε άγχος για την κατάκτηση του Κυπέλλου. Πιστεύω, ότι καθοριστικό ρόλο έπαιξε η εμπειρία των συμπαικτών μου και φυσικά το στήσιμο της ομάδας από τον προπονητή μας”.