Και εκεί που όλα έδειχναν μπερδεμένα, δύσκολα και περίπλοκα, ήρθε ξανά αυτός να αλλάξει τις ισορροπίες με το μαγικό του “άγγιγμα”.

Να πάρει την ομάδα από το χεράκι και να της χαρίσει (με την συμβολή των υπόλοιπων παιδιών) μια νίκη, μισή παραμονή και βάλε.

Και όχι με ένα οποιοδήποτε τρόπο αλλά με γκολάρα “ποίημα”, με το οποίο η Ζάκυνθος “λύγισε” την σκληροτράχηλη Αναγέννηση Καρδίτσας (1-0).

Δε χρειάζεται να είσαι ειδήμων του αθλήματος ή να κατέχεις το UEFA Pro για να καταλάβεις, ποια είναι η επιρροή που ασκεί στους νησιώτες, αυτός ο σπουδαίος ποδοσφαιριστής που ακούει στο όνομα… Ζαουάντ Ζαϊρί!

Το χορτάρι του Δημοτικού σταδίου έχουν πατήσει παιχταράδες και παιχταράδες όλα αυτά τα χρόνια που υπάρχει ποδόσφαιρο στο νησί. Είτε ντόπιοι, είτε ημεδαποί, είτε ξένοι.

Αυτός όμως, είναι μια κατηγορία μόνος του!

Είναι το κάτι άλλο, ακόμη και τώρα που η καριέρα του βρίσκεται στη “δύση” της.

Όσοι είχαμε την τύχη να τον δούμε από κοντά, να φορά τα κυανοκίτρινα και να τιμά την ομάδα μας με την παρουσία του, θα έχουμε να το λέμε, πολλά χρόνια αργότερα!

“Είδα και εγώ το Ζαϊρί να παίζει στη Ζάκυνθο”.

Μερικά χρόνια πριν θα έμοιαζε με ανέκδοτο. Είναι όμως αλήθεια. Ο Μαροκινός “ζογκλέρ” είναι ένας σοβαρότατος λόγος να πληρώσεις εισιτήριο, για να τον δεις από κοντά, να “χαϊδεύει” όπως μόνο αυτός ξέρει το τόπι.

Δε μιλάμε μόνο για ένα χαρισματικό ποδοσφαιριστή αλλά για ένα παιδί “διαμάντι” εκτός γηπέδων. Τον ορισμό του αντιστάρ και του low profile ανθρώπου. Πιο ταπεινός… πεθαίνεις!

Για όσο ακόμη μείνει στο νησί, ας τον χαρούμε και να συνεχίσουμε να τον απολαμβάνουμε. Τόσο απλά!