”ΑΝΟΙΧΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΕΝΟΣ ΜΙΚΡΟΥ ΖΑΚΥΝΘΙΝΟΥ ΑΘΛΗΤΙΚΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ, ΣΤΟΝ ΣΤΑΥΡΟ, ΤΟΝ ΛΕΥΤΕΡΗ ΚΑΙ ΤΟΝ ΠΑΥΛΟ”.
Αγαπημένοι μας φίλοι, τον Αθλητικό μας σύλλογο τον γνωρίζετε. Δεν γράψαμε ποτέ δημόσια κάτι και να ”διαφημίζουμε” την ικανότητα μας και τις δράσεις μας, (αυτό το αφήνουμε για άλλους που το έχουν ανάγκη και βλέπουν τον ίσκιο τους το πρωί στην κατεύθυνση του ηλίου).
Όμως γνωρίζετε, ότι αν και η έδρα μας είναι ένα μικρο χωριό του νησιού μας με περίπου 300 κατοίκους, τα τμήματα του συλλόγου μας τα επιβραβεύουν πάνω από 120 μέλη από την Αναφωνήτρια, τις Βολίμες, το Κορίθι και τις Ορθονιές, έως την Κυψέλη και το Γαϊτάνι. Από τον Άγιο Λέοντα, το Μαχαιράδο και το Ρομίρι, έως την Χώρα. Είτε για τα τμήματα υποδομής -ακαδημίες- είτε για την Γυναίκεια ομάδα.
Γνωρίζετε επίσης, ότι ο σύλλογος έχει φτάσει σε ενήλικη ηλικία και έχει ” γυρίσει από την στρατιωτική θητεία του ” αφού επανιδρύθηκε το 1991 και συμμετάσχει ανελλιπώς στον φορέα όπου ανήκει από το 1994, φτάσαμε δηλαδή στα 22 χρόνια. Τώρα τι άλλαξε τους τελευταίους 10 μήνες που δεν είχε αλλάξει τα τελευταία 20 χρονιά, μάλλον μπορούμε να έχουμε γνώση και άποψη, σε αντίθεση με κάποιους που μετά βίας κλείσανε δεκαετία μόνιμης διαμονής στο νησί.
Εκείνο που ίσως, δεν γνωρίζετε αγαπημένοι μας φίλοι Σταύρο, Λευτέρη και Παύλο, είναι ότι ετούτο εδώ το μικρο χωριό που μας έχει κάμει την τιμή να μας έχει δώσει το μισό μας όνομα και την Έδρα στη δεκαετία του 60 ο Γέρος τις Δημοκρατίας το αποκάλεσε ” Μικρά Χανιά ” , είναι λοιπόν μάλλον στο dna μας η επιλογή να διαφέρουμε από τη μάζα και να επιλέγουμε άλλους δρόμους που πολλές φορές τους χαρακτηρίζει η μοναξιά.
Ο χρόνος όμως όπως είδατε και πιο πάνω, μας έχει δικαιώσει. Και τη μοναξιά που μπορεί να νιώσαμε στις επιλογές μας, την συνόδευσαν κατά καιρούς, λέξεις και συναισθήματα όπως Τιμιότητα και Περηφάνια.
Ένα τέτοιο δρόμο, αποφασίσαμε πρόσφατα να επιλέξουμε.
Και σας ενημερώσαμε!
Γιατί το άθλημα το οποίο υπηρετούμε, μπορεί να έχει κατηγορηθεί για την καθαρότητα του, όμως όπως απαντήσαμε σε εσένα ειδικά Λευτέρη, το έχει αγκαλιάσει η μεγάλη πλειοψηφία τις κοινωνίας ακόμα και σε τοπικό επίπεδο, [1500 άτομα και βάλε ασχολούνται στο νησί μας] με αποτέλεσμα δεν είναι τίποτα λιγότερο και περισσότερο από ”καθρέφτης” της κοινωνίας μας.
Όπως και η κοινωνία μας λοιπόν, υπάρχουν και σε ετούτο τον χώρο οι αλλαζόνες και οι ταπεινοί. Οι υπηρετούντες την τσέπη τους και οι υπηρετούντες τον Σύλλογο όπου ανήκουν. Οι συνεργάσιμοι και οι εγωκεντρικοί. Οι έχοντες προτάσεις καλυτέρευσης του συνόλου και οι έχοντες πίστη και αφοσίωση στο προσωπικό συμφέρον και στο δώσε ημίν σήμερον, [με 150 χιλιάρικα και μια θέση στον……… ήλιο].
Αλήθεια όμως Σταύρο, Λευτέρη και Παύλο, γνωρίζετε ότι τώρα τελευταία ευδοκιμεί και ένα καινούριο ”φρούτο”;;;
Αντιλαμβάνεσθε ότι μπορεί να κάμει μετάγγιση στο σύνολο τις τοπικής μας κοινωνίας; Εν έτει 2017 , θα φτάσουμε σε τακτικές όπου παραπέμπουν στην αλήστου μνήμης Επταετία;;; Γνωρίζετε ότι τώρα τελευταία,φτάσαμε να έχουμε επιλογές και κατηγορίες ανθρώπων που χωρίζονται στους έχοντες δημοκρατική συνείδηση και οι έχοντες φασιστικές νοοτροπίες του αποφασίζομεν και διατάσσομεν και ”απαντάω σε ότι θέλω εγώ”;;;
Αλήθεια, αυτή είναι η κοινωνία που οραματιζόμαστε και θέλουμε να αφήσουμε στις νεότερες γενιές;
Αλήθεια, όλο αυτό εντάσσεται σε δηλώσεις και στο πλαίσιο του νέου πολιτισμού και της νέας λειτουργίας που ακούσαμε;;;
Αλήθεια, έτσι κομίζουμε στις νεότερες γενιές το από τα βαθύ τις Ιστορίας μας ως Έθνος, το Ευ Αγωνίζεσθαι; Αλήθεια, πόσο μακριά είναι για κάποιους ”μόνιμους” κατοίκους εν τη νήσω ταύτη, η Αρχαία Ολυμπία;;; Τόσο οικτρά, και πριν ξεστρωθεί ”το νυφικό κρεβάτι” όπως εύστοχα μας είπες φίλε Λευτέρη. Γκρεμίστηκαν οι ελπίδες μας για κάτι καινούριο;
Μας είπε ένας καλός μας φίλος, Δημοσιογράφος στο επάγγελμα, ότι δεν τηρήθηκαν οι υποσχέσεις που σας έδωσαν για μια Πασχαλινή δράση σας, την οποία ειρήσθω εν παρόδω, την έχουμε ξεκινήσει πολύ πριν έρθει κάποιος στο νησί, και για αυτό έχετε δίκιο. Γιατί αγαπημένε μας και εσύ φίλε, υπηρετούντα την 4η εξουσία, η Πασχαλινή μας δράση, είναι κάτι άλλο εκτός από μια ενέργεια–προσφορά του συλλόγου μας στις παιδικές ηλικίες του νησιού;;;
Είναι κάτι άλλο, εκτός από διαφήμιση του τόπου μας, όπου τον έχουν επισκεφθεί αυτά τα 11 χρόνια τόσοι και τόσοι παιδικοί σύλλογοι ανά την Ελληνική Επικράτεια;;;
Δεν είναι τιμή, όπου έχουν συμμετάσχει και 4 σύλλογοι εξωτερικού, πρώτης γραμμής, τους οποίους τους έχουμε δει στην μεγαλύτερη ευρωπαϊκή διασυλλογική διοργάνωση;;;
Δεν είναι τιμή αγαπημένε μας φίλε, η δραστηριότητα αυτή για τους υπηρετούντες φορείς του κοινωνικού συνόλου στο νησί αυτό, από το δ.δ. Γαϊτανίου, έως τους φορείς της Πλατείας Ρούγα και της Λομβάρδου. Εσύ φίλε μας ξέρουμε ότι συμφωνείς, εξάλλου έχουμε στο αρχείο μας ένα διθυραμβικό κείμενο από το μακρινό 2007 όπου απένειμες τα εύσημα σε δύο μέλη του συλλόγου μας. Στον Ανδρέα και τον Πέτρο. Εμείς θέλουμε συνεργασία για τις δράσεις μας, τις θέλουμε όμως επάνω στο τραπέζι. Γνήσια και Καθαρά. Για τον σύλλογο, όπου παρεμπιπτόντως την Κυριακή αγωνίζεται στον Πειραιά σε επίσημο αγώνα, αυτό άραγε το αντιλαμβάνονται κάποιοι ως τιμή για το νησί;;;
Την οποία συνεργασία τη θέλουμε στο “φως της ημέρας”, χωρίς πομπώδεις δηλώσεις,” Ιντερνασιονάλε,” και χωρίς να μας γίνονται προτάσεις πριν από θεσμικές καταστατικές μας υποχρεώσεις.
Από σήμερα, η οποία βοήθεια, από τον οποίο φορέα, για το ταξίδι στον Πειραιά ευπρόσδεκτες. Βέβαια ένας συγκεκριμένος φορέας, μας βοήθησε αρκετά. Έμμεσα βοήθησε να ”αναβληθούν” δράσεις μας, έτσι ώστε να μην ”κουραστούμε ” με την ευθύνη μεγάλης αποστολής.
Φίλε Σταύρο, Λευτέρη και Παύλο,
Ας είναι! Ο καθένας πράττει ανάλογα με τις αρχές όπου τον διέπει. Εμείς προ έτους, περίπου, χωρίς την παρότρυνση κανενός χορηγικού προγράμματος και χωρίς να χτυπήσει κανένα κινητό τηλέφωνο δις, επιλέξαμε να ασκήσουμε ύψιστο δικαίωμα μας. Με την πρόεδρο μας και μόνιμη κάτοικο δ.δ. Πηγαδακίων. Έτσι σήμερα, μπορούμε να κοιτάμε όλους στα μάτια. Κυρίως δε, τους μόνιμους κατοίκους του δ.δ. και τους ιδρυτές προ 25ετιας, Κυριάκο, Γιάννη, Αλέξη, Πέτρο.
Μπορεί να κάναμε λάθος εμείς. Μπορεί. Ο χρόνος και εδώ θα δείξει.
Αυτό που υπηρετούμε όμως το αγαπάμε. Και έχουμε προτάσεις. Προτάσεις βελτίωσης και διασφάλισης της ταυτότητας του. Ακούει όμως κανείς;;; Εδώ, εάν κάποιοι κοιτάξουν το σήμα κατατεθέν, θα διαπιστώσουν ότι φέτος συμπληρώνουν 30 χρόνια που κάποιοι, πριν από αυτούς, σήκωσαν ένα χαρτί στη πλατεία του Αγίου Παύλου και ίδρυσαν κάτι. Μια αναφορά σε αυτό μια αναγνώριση, δεν θα ήταν καλύτερη από φράσεις του στιλ ,”τα αλλάξαμε όλα”
Κάποιος φίλε Λευτέρη, αναφέρθηκε για το χώρο μας αφήνοντας αιχμές. Ξέρει κάτι για ”ελλείψεις”;;; Θα κληθεί σύντομα να τους αναφέρει. Ας προσέξει όμως, μήπως τους υπόλοιπους χώρους που χρησιμοποιεί έχουν πολύ σοβαρότερες ατέλειες.
Αλήθεια, σε μια φθινοπωρινή επιστολή -απάντηση, διαβάσαμε από κάποιους, ότι κάποιοι ”αφουγκράστηκαν” τα μέλη τους. ΠΟΥ;;; Σε ποια κλειστά γραφεία;; Με ποια θεσμική καταστατική δράση;;; Είναι στο πλαίσιο του νέου πολιτισμού και της νέας λειτουργίας που ευαγγελίζεται η συζήτηση με επίλεκτα και ”εκλεκτά” μέλη ;;;
Αλήθεια είναι δείγμα ισονομίας να χωρίζονται τα μέλη, σε εκλεκτά και μη εκλεκτά;;; Σε μέλη που ”κοσμούν” και σε όχι;;; Οι θεσμικές διαδικασίες συζήτησης δε λένε τίποτα;;; Γιατί τόσος φόβος στις θεσμικές/καταστατικές διαδικασίες;;; Αλήθεια φίλε Σταύρο, θα έκανες την ετήσια θεσμική σου διαδικασία και θα ”ένιωθες την ανάγκη” να τοποθετηθούν άτομα ”ειδικής” ασφάλειας στην είσοδο;;;
Γνωρίζουν φίλε Σταύρο κάποιοι ότι η γενική συνέλευση είναι το ανώτερο καταστατικό όργανο σε κάθε φορέα;;; Γνωρίζουν ότι με τα 2/5 της δυνάμεως, είναι υποχρεωμένοι να συγκαλέσουν έκτακτη γενική συνέλευση, με θέμα συζήτησης αυτό που θα αποφασίσουν τα μέλη, τα υπογράφοντα μέλη του οποίου φορέα;;; Γνωρίζουν ότι καταστατικά υποχρεώνται να απαντήσουν;;; Επιμένουν κάποιοι, στη φράση ,”θα απαντάω σε ότι θέλω εγώ”;
Κλείνοντας, είμαστε κλειστή κοινωνία 40.000 χιλιάδων ανθρώπων. Βήχει κάποιος στον Σκοπό και ακούγεται στο Βραχίωνα και στη Μέλισα. Ελπίζουμε κάποιοι να αλλάξουν τακτικές.
Ελπίζουμε, φίλε Σταύρο, Λευτέρη και Παύλο, να διαβάσετε αυτή την ανοιχτή επιστολή και εκτός από την Υγεία [βλ. νοσοκομείο] και την ασφαλή διαβίωση,[βλ. σκουπίδια] να ενδιαφερθείτε για τη ρήση του Ανθρώπου που κοσμεί την κεντρική πλατεία του Νησιού μας , ”Στοχάζεται καλά, όποιος στοχάζεται ελεύθερα ”
Ομόφωνα, ΟΛΟ το “είναι” του συλλόγου μας.
Υστερογραφώ. 1] ”Τα μέλη του συλλόγου μας, είναι καλά στην υγεία τους. Ελπίζουμε δε, να χαίρουν άκρα υγείας για αρκετό καιρό.”
2] ”Ετούτος ο μικρός Σύλλογος φίλε Σταύρο, Λευτέρη και Παύλο, έχει πάντα στις δύσκολες στιγμές του, ένα φύλακα- άγγελο που ακούει στο όνομα Διονύσης. Έναν άνθρωπο, που τιμά τις λέξεις Πηγαδάκια και Ζάκυνθος διαχρονικά. Διονύση σε ευχαριστούμε.”