Ο οδυνηρός αγωνιστικός υποβιβασμός της Ζακύνθου ακόμα είναι νωπός στην ψυχή και στην καρδιά των ζακυνθινών φιλάθλων.
Η ομάδα, η μεγάλη ομάδα του νησιού την επόμενη χρονιά θα βρίσκεται στις τοπικές κατηγορίες, αφήνοντας την Γ΄ Εθνική.
Τα όνειρα και οι ελπίδες όλων “έσβησαν” εκείνο το βροχερό απόγευμα του Σαββάτου 24 Μαρτίου 2018. Σε εκείνο το ματς όπου οι κυανοκίτρινοι δεν πήγαν ποτέ ν αγωνιστούν. Εκεί που είχαν δώσει “ραντεβού” με την ιστορία, δεν πήγαν ποτέ!
Και η ίδια η ιστορία τους τιμώρησε με τον πιο ατιμωτικό τρόπο, με την βαριά ήττα με 4-0 από μια κωμόπολη της Αχαΐας με μια φανέλα που ήταν πολύ μικρή απέναντι στην κυανοκίτρινη!
Στο ποδόσφαιρο όμως δεν παίζουν μπάλα οι φανέλες αλλά οι άνθρωποι. Mόνο που οι Ζακυνθινοί παίκτες δεν τόλμησαν ποτέ να κοιτάξουν στα μάτια την παραμονή στην κατηγορία και έτσι χωρίς πολλά λόγια ήρθε ή βαριά ήττα και ο υποβιβασμός.
Μια αγωνιστική έχει απομείνει για να ολοκληρωθεί το πρωτάθλημα και την Κυριακή η Ζάκυνθος ρίχνει την αυλαία στις αγωνιστικές της υποχρεώσεις στις Εθνικές κατηγορίες, με τον αγώνα με τον Αστέρα Αμαλιάδας να είναι ο τελευταίος. Η παροιμία είναι γνωστή: “όταν πάει κάτι στραβά, στραβά θα τελειώσει” και αυτό συνέβη με την πολύπαθη ομάδα.
Λίγες ώρες κράτησαν τα πανηγύρια της ανόδου στην Γ΄ Εθνική και από εκεί και μετά έγινε το “ράβε ξήλωνε δουλειά να μην μας λείπει”. Από τον Μάιο του 2017 στον Ιούνιο και από εκεί στον Ιούλιο και στα διοικητικά δρώμενα δεν κουνιόταν φύλλο!
Από εκεί και πέρα ο ένας έμπαινε στα πράγματα και την άλλη ώρα έβγαινε. Οι εφημερίδες και τα αθλητικά σάιτ ξόδευαν καθημερινά πολύ “μελάνι” για τις προοπτικές και τα πρόσωπα. Μάλιστα για ένα διάστημα όλοι παρακαλούσαν γνωστή παράγοντα να ενδώσει και να ηγηθεί με τις μέρες να περνάνε βασανιστικά και ο Αύγουστος να τελείωνε με κάποιες συνελεύσεις της πλάκας, χωρίς να παρθεί καμιά σοβαρή απόφαση για το μέλλον της πολύπαθης ομάδας.
Προς το τέλος του Αυγούστου βγήκε “άσπρος καπνός”, με νέο συμβούλιο που είχε προοπτικές αλλά και ένα εκρηκτικό “μείγμα” μεταξύ των εμπλεκομένων με την γνωστή παράγοντα-επιστήμονα να ηγείται αυτής της προσπάθειας και τους Στέλιο και Στράτο από κοντά αλλά μειοψηφούντες στο νέο Διοικητικό Συμβούλιο.
Ο μεταγραφικός σχεδιασμός άρχισε όχι στο παραπέντε αλλά στο και πέντε! Με μια χούφτα ποδοσφαιριστές άρχισε η ομάδα αρχές Σεπτεμβρίου! Είδε αυτή την εικόνα ο Σπύρος Αντωνόπουλος και όπως ήρθε έφυγε με μία προπόνηση όλη και όλη!
Από εκεί και πέρα θα έρθει ο Θανέλας ή όχι; θα έρθει άλλος τεχνικός; τελικά η ομάδα συνέχισε με προπονητή τον γυμναστή Νίκο Ορφανίδη!
Έτσι κυλούσαν οι ημέρες. όταν οι άλλες ομάδες γύρισαν από την προετοιμασία η Ζάκυνθος δεν είχε ούτε προπονητή αλλά και ούτε παίκτες! Ο μεν μεταγραφικός σχεδιασμός σε πλήρη ύπνωση και η ομάδα έκανε προετοιμασία στο Στάδιο χωρίς να ξέρει πως, τι και γιατί!
Στις 16 Σεπτεμβρίου ήρθε ο Πέτρος Τσούκλης ο οποίος ήρθε και απήλθε καθώς υπήρχε οικογενειακό πρόβλημα. Η ομάδα συνέχισε χωρίς προπονητή αλλά και παίκτες.
Στον φιλικό με την Βάρδα χάνει τον Στέλιο Σούρμπη και δεν φτάνει μόνο αυτό η διοίκηση βλέπει ότι όλα βαίνουν καλώς με τις μεταγραφές… εκεί που περίμεναν όλοι να δουν έμπειρους παίκτες είδαν νεαρούς ποδοσφαιριστές που ήρθαν χωρίς να έχουν παραστάσεις από Εθνικές κατηγορίες.
Το πρωτάθλημα άρχισε με το “δεξί” για τη Ζακυνθινή ομάδα, Διπλό στο Λεωνίδιο (που αργότερα το κέρδισαν όλοι) με τον Στράτο Κουρούμαλο στον πάγκο και την επόμενη ημέρα νέο προπονητή τον Μάρκο Στεφανίδη, ο οποίος μέσα σε λίγες ημέρες διαπίστωσε ότι το ρόστερ όχι μόνο είναι “ρηχό” αλλά και χωρίς την στοιχειώδη προετοιμασία!
Και σαν να μην έφταναν όλα αυτά μέσα στο Νοέμβριο ξεσπά και ο μεγάλος εμφύλιος διοικητικός σπαραγμός όπου το μόνο θύμα της ιστορίας ήταν η ίδια η ομάδα!
Αναταράξεις, διαξιφισμοί, αλληλοκαρφώματα, παραιτήσεις του μισού και πλέον διοικητικού συμβουλίου αλλά και κόντρα μεταξύ των δύο Ανδρών (Γούναρη-Κουρούμαλου) με αποκορύφωμα ακόμα και την απόσυρση στης ομάδας από το πρωτάθλημα!!! Στην συνεχεία ήρθαν οι αλλαγές στη διοίκηση με την ομάδα όμως να μην μπορεί να βρει αγωνιστικό ρυθμό! Ήρθαν ήττες και η αγωνιστική ανάκαμψη ποτέ δεν ήρθε.
Η αποχώρηση Στεφανίδη και ο ερχομός του Δημήτρη Νόλη δεν άλλαξε και πολύ το αγωνιστικό προφίλ της ομάδας. ήρθαν νέες ήττες αλλά και μερικές νίκες που ήρθαν όχι από το ποιοτικό ποδόσφαιρο αλλά από το πάθος των ίδιων των παικτών!
Συνοψίζοντας μπορούμε να πούμε ότι από την αρχή οι λάθος διοικητικοί χειρισμοί. Η διάλυση της περσινής ομάδας. Τα εγώ που υπερκέρασαν τα εμείς. Ο τελείως λάθος μεταγραφικός σχεδιασμός. Η ελλιπής προετοιμασία. Οι αλλαγές προπονητών. Οι λάθος μεταγραφικές κινήσεις του Γενάρη και η λάθος οικονομική στρατηγική που ανέπτυξε ο Σύλλογος ήταν οι αιτίες της γνωστής πλέον σε όλους μας κατάληξης της ομάδας με τον υποβιβασμό στα τοπικά πρωταθλήματα.
Είναι κρίμα όμως γιατί η ομάδα άρχισε από μηδενική βάση χωρίς χρέη και με μια δυναμική. Οι άνθρωποι που κινούν τα “νήματα” της ομάδας πρέπει πάνω από όλα να σκεφτούν και να δουν τι φταίει , γιατί ένα οικονομικό σε ευμάρεια νησί δεν μπορεί από μόνο του να συντηρήσει μια ομάδα στην Γ΄ Εθνική κατηγορία! διότι όλα αρχίζουν και τελειώνουν στο οικονομικό. Μήπως χρειάζεται άλλη δυναμική και άλλη στρατηγική; Το “αύριο” της ομάδας μέχρι στιγμής φαντάζει δυσοίωνο καθώς το πισωγύρισμα έχει απογοητεύσει άπαντες εδώ στο νησί.
Μέχρι στιγμής αυτό που προέχει είναι η ομάδα τουλάχιστον να τελειώσει τις υποχρεώσεις της με ψηλά το κεφάλι την Κυριακή το, απόγευμα. Και από εκεί και πέρα με σύνεση και σοφία να χτιστεί κάτι νέο και ισχυρό για την νέα χρονιά.
ΥΓ: θα επανέλθουμε συντόμως…