28 Ιουλίου 2017… στο άκουσμα μιας ανείπωτης είδησης μένουμε όλοι συντετριμμένοι από μια θλίψη που κυριαρχεί το κορμί και το μυαλό. Επικρατεί ένα μούδιασμα και μια σιωπή, που μέσα απ’ αυτήν σχηματίζεται μία και μόνο λέξη… Γιατί;

Ο Παναγιώτης Κομιώτης, 15 ετών (σ.σ. μόνο), γιος του Χρήστου και της Χριστίνας, φεύγει από τη ζωή βυθίζοντας σε έναν απόλυτο, μα και, αβάσταχτο πόνο χιλιάδες κόσμου, που έμαθαν αυτό το τραγικό νέο. Προπάντων, όμως, στη λύπη και στο μαύρο κενό βρέθηκαν οι γονείς του, η μικρότερη αδερφή του και οι οικείοι συγγενείς.

Άφησε πίσω του φιλοδοξίες, όνειρα, μια ποδοσφαιρική καριέρα που εξελισσόταν άκρως επιτυχημένη, -ακολουθώντας τα χνάρια του πατέρα του-, για να κατακτήσει μια θέση ψηλά, στους αγγέλους του ουρανού.

Ένας άγγελος αυτός, που αγαπούσε πολύ την Ζάκυνθο (σ.σ. τόπος καταγωγής του), την οποία επισκεπτόταν κάθε χρόνο, προσδοκώντας να δει τους αγαπημένους του φίλους και συγγενείς. Είχε πάντα την επιθυμία να επισκεφτεί τα αγαπημένα του μέρη και να αποκτήσει καινούργιες εμπειρίες ζώντας νέες στιγμές. Όμως, ακόμη και τις φορές που ερχόταν στο νησί φρόντιζε πάντα να απολαμβάνει το αγαπημένο του άθλημα… το ποδόσφαιρο.

28 Ιουλίου 2019… δύο χρόνια μετά… Η απουσία του έχει κατακλύσει την ψυχή των αγαπημένων του γονιών, συγχρόνως όμως, τους δίνει δύναμη απ’ τα ουράνια να βρίσκονται πάντα δίπλα στη λατρεμένη τους κόρη. Ο Παναγιώτης είναι πάντα ανάμεσά τους και γύρω απ’ όλους εμάς. Συγγενείς και φίλοι δεν έχουν πάψει να τον σκέφτονται σε οποιαδήποτε δραστηριότητά τους. Μία εξ αυτών των ενεργειών είναι η πραγματοποίηση του τουρνουά “Footvolley Παναγιώτης Κομιώτης» που γίνεται τα τελευταία δύο χρόνια προς τιμήν του. Είναι όλοι εκεί για τον Παναγιώτη.

*Αναδημοσίευση από το περσινό άρθρο της Κων/νας Μπάστα