Απαιτείται μια σοβαρή αναδιάρθρωση που θα αρχίζει από την βάση, από τα ερασιτεχνικά σωματεία που είναι οι “αιμοδότες” του Ελληνικού ποδσφαίρου

Θεωρείται βέβαιο ότι μετά την πρώτη φάση της περιπέτειας με τον Κορωναϊό, χάθηκαν χιλιάδες ανθρώπινες ζωές και σιγά σιγά όταν θα επανέλθουμε στους ρυθμούς που ζούσαμε και πριν, θα υπάρξουν πολλαπλά προβλήματα τα οποία σίγουρα θα τα βρει μπροστά του και το ερασιτεχνικό ποδόσφαιρο.

Λίγο πολύ όλοι οι παράγοντες διαθέτουν κάποιες επιχειρήσεις και άλλοι μικροεπιχειρήσεις. Με το οικονομικό κραχ να είναι δυστυχώς προ των πυλών όλα δείχνουν γκρίζα και το ερώτημα που μπαίνει είναι ποιοι παράγοντες θα έχουν την όρεξη και την διάθεση, αλλά και δυνατότητα ακόμα, να βάλουν από το υστέρημα τους κάποια χρήματα για να λειτουργήσουν οι σύλλογοι;

Αυτό είναι το κυρίως πρόβλημα πλέον στο ερασιτεχνικό ποδόσφαιρο, όπου οι σύλλογοι δεν έχουν την παραμικρή οικονομική βοήθεια από την Πολιτεία που πάντοτε  σφυρίζει αδιάφορα, δείχνοντας ότι δεν την ενδιαφέρει καθόλου το φυτώριο του ερασιτεχνικού αθλητισμού, από εκεί όπου αναδεικνύονται όλοι οι μεγάλοι αθλητές.

Αυτό που θα πρέπει να απασχολεί πλέον είναι να κρατηθούν όρθιοι οι παράγοντες  και να μην δούμε μείωση ομάδων στο επόμενο πρωτάθλημα. Τα μετά Κορωναϊού προβλήματα με αρκετούς από τους παράγοντες, τους προπονητές και ποδοσφαιριστές που θα έχουν μείνει χωρίς δουλειά από το κλείσιμο κάποιων επιχειρήσεων, αναμένεται να αποτελέσουν αγκάθι για την ενασχόληση με το ποδόσφαιρο και ένα ακόμα πρόβλημα.

Τα παραπάνω που αναφέραμε είναι τα προβλήματα για τη συνέχιση της δραστηριότητας όσον αφορά τις ερασιτεχνικές ομάδες και όχι αν θα τελειώσουν πρωταθλήματα, αν κάποιοι κερδίσουν ανόδους και αν κάποιοι άλλοι υποβιβαστούν στην υπάρχουσα κατάσταση ή ακόμα και αν θα συνεχιστούν εν μέσω καλοκαιριού πρωταθλήματα.

Άλλωστε πολλές φορές το έχουμε τονίσει, ότι λίγη σημασία έχει σε ποια κατηγορία αγωνίζεται ένας σύλλογος και περισσότερη σημασία έχει η υπάρξει η ομαλότητα- λειτουργία ενός σωματείου που δίνει την δυνατότητα στα νέα παιδιά του τόπου κάνουν το χόμπι τους παίζοντας ποδόσφαιρο ή κάποιο άλλο άθλημα.

Η επόμενη ημέρα δεν μπορεί να προσδιοριστεί με σαφήνεια, καθώς οι οικονομικές επιπτώσεις της πανδημίας ακόμη δεν έχουν γίνει ευδιάκριτες. Κάποιοι μιλούν για μαύρες μέρες και κάποιοι άλλοι για μια εντελώς άλλη κατάσταση που δεν θα θυμίζει σε τίποτα τις παλιές καλές εποχές. Οι απώλειες σε οικονομικό  κόστος θα είναι πολύ χειρότερες από τις ημέρες των μνημονίων που έζησε ο Ελληνικός λαός.

Το ότι το ερασιτεχνικό ποδόσφαιρο περνά απαρατήρητο από την ίδια την πολιτεία αλλά και από την ίδια την ΕΠΟ φαίνεται από τον τρόπο που αντιμετωπίζεται στις κρίσιμες ημέρες του Κορωνοϊου. Καμιά βοήθεια στις ομάδες της Γ΄ Εθνικής και στους ποδοσφαιριστές άσχετα αν η Γ΄ Εθνική επιφέρει στα ταμεία της Ομοσπονδίας αρκετά εκατομμύρια ευρώ κάθε χρονιά.

Ας είμαστε λοιπόν ειλικρινείς και ας πούμε ότι αν δεν υπάρξει μια εκ νέου αναδιάρθρωση σε όλες τις βαθμίδες και όχι για ψηφοθηρικούς λόγους, τότε υπάρχει ελπίδα και για το ερασιτεχνικό ποδόσφαιρο. Αναδιάρθρωση που θα αρχίζει από την βάση, που αυτή είναι οι τοπικοί ποδοσφαιρικοί ερασιτεχνικοί σύλλογοι ανά την Ελλάδα, οι “αιμοδότες” δηλαδή του ποδοσφαίρου, αυτοί που δίνουν και δεν παίρνουν ποτέ τίποτα.