Πόσο περίεργη κατηγορία αυτή η Γ’ Εθνική έτσι όπως έχει διαμορφωθεί! Τη μια Κυριακή φοράς πλερέζες και την άλλη πετάς στ’ ουράνια όπως φυσικά και το ανάποδο. Την περασμένη Κυριακή ο ΑΠΣ Ζάκυνθος πέρασε δύσκολο απόγευμα απέναντι στη Θύελλα Πατρών. Υπέστη μια συντριβή με το εκκωφαντικό 4-0 και “προσγειώθηκε” κάπως… απότομα μετά τη νικηφόρα πρεμιέρα επί του Πανηλειακού. Κάποιοι λόγω του ενθουσιασμού τους για το καλό ξεκίνημα “ξέφυγαν”. Οι νέοι παίχτες χωρίς καν να τους έχουμε δει έγιναν παιχταράδες. Η ομάδα παρά το “λίφτινγκ” που υπέστη από το καλοκαίρι έγινε ομαδάρα επειδή νίκησε τον νεανικό και άγουρο Πανηλειακό που δε θύμιζε σε τίποτα την ομάδα του παρελθόντος. Μια μόλις αγωνιστική αργότερα, οι παιχταράδες έγιναν άχρηστοι, η διοίκηση κορόιδευε τον κόσμο και ο προπονητής που ένα παιχνίδι πριν είχε όλο το μέλλον μπροστά του, έπρεπε να σηκωθεί να φύγει! Η υπερβολή, της υπερβολής ω υπερβολή! Πόσο Έλληνες πια; Αν μη τι άλλο αυτή η νίκη και ο δραματικός τρόπος που επετεύχθη φέρνουν ξανά την κανονικότητα στο σωματείο.
Η αλήθεια βρίσκεται πάντα κάπου στη μέση
Η αλήθεια βρίσκεται πάντα κάπου στη μέση. Το έμψυχο δυναμικό της ομάδας σαφώς και δεν είναι σούπερ, όμως δεν είναι και για πέταμα. Ο προπονητής παρότι έκανε σπουδαία καριέρα σαν ποδοσφαιριστής, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι τώρα ουσιαστικά ξεκινά από το νέο αυτό μετερίζι. Είναι πολύ νωρίς για να τον κρίνουμε είτε θετικά είτε αρνητικά. Η διοίκηση μπορεί να μην τα έκανε όλα σωστά το καλοκαίρι που μας άφησε αλλά δεν τα έκανε και όλα λάθος. Τουλάχιστον υπήρξε μια καλύτερη “δομή” σε σχέση με την τελευταία παρουσία της ομάδας στη Γ’ Εθνική δύο χρόνια πριν. Εν ολίγοις, ένα κάποιο μέτρο χρειάζεται όταν κάνουμε μια κρίση, πόσω δε μάλλον, όταν εκφέρουμε μια άποψη -θέλουμε να πιστεύουμε εμπεριστατωμένη- για έναν ζωντανό “οργανισμό” όπως μια ποδοσφαιρική ομάδα.
Νίκη στο σωστό timing
Το καλό νέο της 3ης αγωνιστικής είναι ότι η “σφαλιάρα” στην Πάτρα έκανε καλό σε όλους. Μπορεί να μην έβγαλε “μάτια” με την απόδοση του ο ΑΠΣ Ζάκυνθος, όμως έδειξε μια βελτίωση. Δεν παρουσίασε αυτό το αποκρουστικό πρόσωπο όπως κόντρα στη νεοφώτιστη Θύελλα όπου και σκόρπισε την απογοήτευση στους φιλάθλους του. Μπορεί στο πρώτο μέρος να υπήρξε προβληματισμός για τη μέτρια εικόνα της ομάδας, σε ένα εξίσου μέτριο ποιοτικά παιχνίδι, όμως στην επανάληψη ΚΑΤΙ είδαμε και αυτό αξίζει μιας επιβράβευσης. Οι κυανοκίτρινοι έβγαλαν εγωισμό, έδειξαν ότι θέλουν να πάρουν τη νίκη και στο τέλος δικαιώθηκαν. Ένα τρίποντο μεγάλης αξίας, εάν αναλογιστούμε το timing που ήρθε και το γεγονός ότι ο αντίπαλος έμεινε για τρίτο σερί παιχνίδι χωρίς βαθμό. Σε ένα πρωτάθλημα που το παραμικρό λάθος μπορεί να στοιχίσει, η Ζάκυνθος έχει έξι πόντους σε τρεις αγωνιστικές. Εδώ που τα λέμε, μια χαρά συγκομιδή. Δε χρειάζεται να θυμίσουμε ότι η ομάδα είναι σχεδόν καινούργια, με πολλά νέα πρόσωπα και έναν προπονητή ο οποίος μπήκε κατευθείαν στα “βαθιά”, χωρίς σχεδόν καμιά βοήθεια. Ελλείψεις σαφώς και υπάρχουν και μέσα από την ιστοσελίδα αυτή έχουν επισημανθεί πολλάκις. Όμως χρειάζεται λίγος ακόμη χρόνος, για να δούμε τι “ψάρια” μπορεί να πιάσει η φετινή ομάδα.
“Φιλί της ζωής” του γκολ του Μπεκατώρου
Ακόμη και όταν τα πράγματα σκούρυναν με την ισοφάριση των φιλοξενούμενων στο 88′, η Ζάκυνθος κατάφερε να βρει την “απάντηση” και παράλληλα τη “λύτρωση” με το γκολ του Αλέξανδρου Μπεκατώρου λίγο πριν τις καθυστερήσεις. Ένα γκολ που έμοιαζε με “φιλί της ζωής” εκείνη τη στιγμή για πολλούς λόγους: Πρωτίστως γιατί έδωσε δύο έξτρα βαθμούς στον σχετικό πίνακα, μια εβδομάδα ηρεμίας στις προπονήσεις, ξαναζέστανε τον κόσμο ενόψει του επερχόμενου ντέρμπι με τον ΠΑΟ Βάρδας αλλά και γιατί έβαλε έξτρα πίεση (με την καλή έννοια) στη διοίκηση να κάνει τις κινήσεις που χρειάζονται για να συμπληρωθούν και τα υπόλοιπα κομμάτια που λείπουν από το φετινό “παζλ”.
Απαραίτητη η ενίσχυση στο χώρο του κέντρου
Ένας τουλάχιστον παίχτης με δημιουργικές ικανότητες που θα αξιοποιεί τους συμπαίκτες του και θα κρατήσει τη “μπαγκέτα” του μαέστρου στη μεσαία γραμμή. Έναν τέτοιο χρειάζεται η νησιώτικη ομάδα για να αξιοποιήσει τα “όπλα” της τα οποία συγκεντρώνονται κυρίως στ’ άκρα και την επιθετική της γραμμή. Αν αποκτηθεί ένας παίχτης που θα κάνει τη διαφορά σε αυτή τη νευραλγική θέση, τότε η ομάδα μπορεί να ανεβάσει επίπεδο. Και δεν το λέμε εμείς αλλά όλος ο κόσμος. Το παιχνίδι στη Βάρδα θα είναι πολύ δύσκολο και είναι η αρχή ενός προγράμματος με 4 αναμετρήσεις “φωτιά”. Η Ζάκυνθος πρέπει να πάει με τελείως διαφορετική προσέγγιση στην έδρα του γειτονικού ΠΑΟΒ και να έχει στο μυαλό της ότι πρέπει να παίρνει πόντους και μακριά από το “κάστρο” της.