Ένα άρθρο μέσα από το οποίο αποτυπώνει τις ιδέες του για το Ζακυνθινό ποδόσφαιρο και την καλύτερη δυνατή εξέλιξη του για να μη γυρίζουμε πολλά χρόνια πίσω όταν ακόμη δεν υπήρχε μια αυτόνομη και αυτόφωτη Ένωση Ποδοσφαιρικών Σωματείων στο νησί μας, απέστειλε στην ιστοσελίδας μας ο προπονητής και ιδρυτής της Γυναικείας ομάδας της Δόξας Πηγαδακίων αλλά και της ανδρικής του Α.Ο. Κατασταρίου, Ανδρέας Γκούσκος. Ο έμπειρος παράγοντας και προπονητής με το δικό του ξεχωριστό στυλ δε δίστασε να καταθέσει απόψεις και προτάσεις που όπως πάντα έχουν το δικό τους ενδιαφέρον. Ιδού:

“Υπηρετώ το ποδόσφαιρο δυόμιση δεκαετίες στο νησί μας. Με το θάρρος λοιπόν του χρόνου, μα κυρίως με τις εμπειρίες  που πήρα στο διάβα του, σήμερα γράφω δημόσια κάποια πράγματα. Πόσο ακόμα θα περιμένουμε να αντιδράσουμε στην ελεύθερη πτώση που ζούμε στο πιο λαοφιλές άθλημα,  το ποδόσφαιρο, και το οποίο θα μας επιστρέψει για το νησί μας, στην προ του 1987 εποχή;

Το 1987, για όσους ξέχασαν ή δε θυμούνται, ιδρύθηκε η ΕΠΣ Ζακύνθου. Ο επίσημος φορέας ποδοσφαίρου, σε κάθε νομό,  άρα και στη Ζάκυνθο.

Μετά από μια περίοδο 35 ετών και από την εποχή,  όπως είπε κάποτε ένας παράγοντας ομάδας τοπικού, τη χρυσή εποχή της «Ζάντε Λιγκ», κινδυνεύουμε όσο ποτέ, να επιστρέψουμε στην προ του 87 εποχή, λόγο έλλειψης αξιολόγησης τις υπάρχουσες κατάστασης.

Αλήθεια, πόσο ακόμη πρέπει να δοκιμάσουμε τις αντοχές του τοπικού μας ποδοσφαίρου, από έλλειψη στοιχειωδών αθλητικών υποδομών; Αλήθεια, πόσο θα αντέξει τα σοβαρά λάθη του επίσημου φορέα ποδοσφαίρου,  το ίδιο το ποδόσφαιρο;;

Αλήθεια πόσο καιρό ακόμη θα κοιτάμε οι άνθρωποι του κάθε σωματείου,  το συμφέρον τις μονάδας και όχι του συνόλου; Τα βράδια όλοι καθόμαστε και βλέπουμε τις διοργανώσεις τις ΟΥΕΦΑ. 

Αυτή τη ριμάδα τη φράση «we care about football» την έχουμε διαβάσει έστω;

Για να μην το συνεχίσω όμως,  την αποτυπωμένη σε χαρτί, σκέψη μου, λέω να τη μετατρέψω. Και αντί να λέω τα άσχημα που επικρατούν στο τοπικό μας ποδόσφαιρο στο νησί μας, λέω να το θέσω αλλιώς.

Τι θα θέλαμε όλοι μας, πιθανόν,  να επικρατεί. Τι όνειρο θα είχαμε. Όπως τη μεγάλη ιστορική φράση: «I have a dream».

Θα θελα, να έχει η κάθε περιοχή,  η κάθε Δημοτική Ενότητα του νησιού μου, αθλητικό χώρο, αθλητική εγκατάσταση.

Θα θελα, οι υφιστάμενες αθλητικές εγκαταστάσεις, να είχαν τα αυτονόητα που πρέπει να βλέπουμε σε κάθε ποδοσφαιρική συνάντηση.

(καλή ποιότητα αγωνιστικού χώρου, αποδυτήρια,  κερκίδα φιλάθλων.)

Θα θελα, να έβλεπα από ανθρώπους που έχουν επιλεγεί δια τις επιλογής των σωματείων,  να υπηρετούν το ποδόσφαιρο,  να μην επικαλούνται τα ….documents,  αλλά, να σχεδιάζουν δράσεις αναπτύξεις.

• Επισκέψεις με αναγνωρίσιμους αθλητές του τοπικού μας ποδοσφαίρου, στα σχολεία.

• Πραγματικό ενδιαφέρον, για τα σωματεία που έχουν εξωστρέφεια και εκπροσωπούν το ζακυνθινό ποδόσφαιρο εκτός νησιού.

• Στήριξη αυτών των σωματείων με τα εργαλεία που διαθέτει το νησί μας.

• Διοργανώσεις ανάπτυξης ποδοσφαίρου.

(Σχολή προπονητών, ημερίδες ποδοσφαίρου για παράγοντες, και γονείς.)

• Συχνή ανατροφοδότηση γνώσεων στους ανθρώπους του ποδοσφαίρου,  ανάλογα τον ρόλο που ο καθένας υπηρετεί.

– Αναβάθμιση και αξιοποίηση των διοργανώσεων ποδοσφαίρου.

• Συνεχόμενη προβολή των διοργανώσεων αυτών,  και διόρθωση στα λάθη που γίνονται.  Εσκεμμένα η άθελα.

-Διατήρηση τις αναγκαίας ζωτικής σημασίας,  πυραμίδα στις τοπικές μας κατηγορίες.

• Διατήρηση τις καθημερινής επαφής συζήτησης με τους ανθρώπους που διατηρούν τα κύτταρα αθλητισμού, που είναι τα σωματεία.

(δεν τα ξέρουμε όλα, πρέπει να ρωτάμε και να μιλάμε.)

• Παρακολούθηση των σωματείων,  για να επεμβαίνουμε σε αυτά, πριν χαθούν οριστικά.

• Καλή ανάγνωση των διαμορφωμένων συνθηκών, και προσαρμογή σε αυτές,  και ως μονάδες, αλλά και ως σωματεία, και ως διοργανώτρια αρχή.

Φίλες και φίλοι.

Υπάρχει συνυπευθυνότητα. 

Αν αντιδράσουμε,  προλαβαίνουμε.

Διαφορετικά, δεν είναι μακριά η ημέρα, που θα γυρίσουμε στο 1985.

Όταν τα λίγα ενεργά σωματεία, θα ταξιδεύουν απέναντι στην ΕΠΣ Ηλείας/Ζακύνθου. 

Αν αυτό φτάσει να γίνει, να δω μετά με τι θάρρος θα μπορέσουμε να σταθούμε έναντι των εν ζωή ακόμη , Νίκου Τσιριγώτη Μολοντού, του Ντίνου Σεμιτέκολου κ.α.

Προς ώρας, αυτά. Ελπίζω έστω, να προβλημάτισα. 

Με αθλητικούς χαιρετισμούς. 

Γκούσκος Ανδρεάτος τού Νικολάου.