Σύντροφοι και συντρόφισσες, αγαπητοί/τες συνδαιτυμόνες του ομοτράπεζου τούτου. Είμαι ο Κάρλος και είμαι εδώ! Είμαι δίπλα σας, έστω και νοερά μέσα στη δική σας καθημερινότητα. Σας σκέφτομαι και η αλήθεια είναι ότι μου λείπετε!

“Λουσμένος” από το “φως της αγάπης” που πηγάζει μέσα από τον ζωοδότη οργανισμό μου, είμαι έτοιμος να σας χαρίσω μερικές στιγμές απόλαυσης (!).  Μακριά από την “ραδιενεργό τοξικότητα” του ποδοσφαιρικού τζάντε έχοντας αγκαλιά τον γάτο μου τον Μαξίμ (όνομα από τον σπουδαίο συγγραφέα Γκόρσκι από τους πρωτοπόρους του ρεύματος του σοσιαλιστικού ρεαλισμού. Το Γκόρκι το επέλεξε ως ψευδώνυμο επειδή σημαίνει πικρός. Αντιτάχτηκε πολλάκις στο τσαρικό καθεστώς και πέρασε πολύ καιρό στις φυλακές και στην εξορία).

Έχοντας μαζί  στις αποσκευές μου μερικά βιβλία, είπα να κάνω το όνειρο κου πραγματικότητα. Αποφάσισα να ταξιδέψω με τον υπερσιβηρικό σιδηρόδρομο και να απολαύσω την ηρεμία της ανατολής μέσα από αυτό το ταξίδι. Ήθελα να δώσω στον εαυτό μου την ευκαιρία της ανανέωσης της σκέψης και να δημιουργήσω μέσα μου ένα σύμπλεγμα πνευματικής άνθησης, έτσι ώστε να με οδηγήσει στα φωτεινά μονοπάτια της δικής μου ύπαρξης, αντλώντας όλη την δημιουργία μέσα από την σιωπή (!!!)  

Ετσι λοιπόν, χαμένος (όπως πάντα),  στο μακρινό Βλαδιβοστόκ και αφού αγναντεύω την Άπω Ανατολή και την θάλασσα της Ιαπωνίας έχοντας πίσω μου την Μογγολία, αποφάσισα να “συνθέσω” με πλήρη γνώση τα τεκταινόμενα στον μακρινό Τζάντε αφού και εγώ έχω ασπαστεί πλέον τη νέα τεχνολογία που μου δίνει την δυνατότητα να ακούω και να διαβάζω όλα αυτά που διαδραματίζομαι στην ωραία και μόνη Ζάκυνθο!

Ακούω τον φίλο μου τον Φον Δημητράκη ο οποίος μου δίνει αυτή την εσάνς (συμπυκνωμένη αρωματική-ραδιοφωνική ουσία) που ήθελα. Έχοντας μέσα μου την φλόγα που σιγοκαίει καθημερινά πάλεψα αληθινά με τους δικούς μου δαίμονες τους οποίους εν τέλει τους νίκησα και τους έστειλα στο πυρ το εξώτερον. Αγναντεύοντας την αρμονία της φύσης από το Βλαδιβοστόκ (ρωσικά: Владивосто́к, Βλαντιβαστόκ, που σημαίνει “Κυρίαρχος της Ανατολής”) έχω την έμπνευση έτσι ώστε να αποδώσω καλύτερα.

Αρμονία και ευλάβεια υπάρχει και στην ( ταλαιπωρημένη) ενορία Γαϊτανίου εκεί όπου θα μπορούσε ακόμα και ο σπουδαίος Νικολάϊ Οστρόφσκι (αν ζούσε φυσικά)  να ξαναγράφει και πάλι το βιβλίο «Πώς δενότανε το ατσάλι». Το χρονικό μιας εποχής, αφιέρωμα στους απλούς ανθρώπους των ομάδων του τοπικού ποδοσφαίρου και φυσικά στην εξουσία της ενορίας υπό την σκέπη της νέας διοίκησης του Nick the greek (Νικολάου Κοντονή),  του Johny Sweet του πρωτοπρεσβύτερου, , του διδάκτωρ της Βουδιστικής Θρησκείας Γκουρού και του νέου- παγανιστή Άγγελου Α’!

Διανύοντας το χειμερινό ηλιοστάσιο τώρα που ο ήλιος βρίσκεται στο νοτιότερο σημείο του, δημιουργώντας τη μικρότερη διάρκεια ημέρας και τη μεγαλύτερη διάρκεια νύχτας, συμβαίνουν πολλά εις την μεγάλη του θεού ενορία Γαϊτανίου καθώς εκεί υπό το λάγνο φως της λάμπας που δίνει μια άλλη οπτική ζεστασιάς στο μικρό δωμάτιο,  διαδραματίζονται τις τελευταίες ώρες, ομορφιές που διανθίζουν την γκρίζα ζωή μας.

Ο πρόεδρος  Nick the greek αποφάσισε να κόψει τον “ομφάλιο λώρο” με τον Πεμπτοδιάστατο και να μεταβεί εις το βατικανόν (Ρόιδο) για να συσφίξει τις σχέσεις με την Πάπισσα αφού της έδωσε βεβαίωση γραμμένη ένα βράδυ που βρέχε, που βρέχε μονότονα ότι έχει συμφωνήσει με την εναρμόνιση ενός καταστατικού το οποίο ευρίσκεται εις την οδόν Τερτσέτη χωρίς λέει να έχει ενημερώσει τους αδελφούς καρδινάλιους ούτε φυσικά και τον μέγιστο καρδινάλιο (γραμματέα)  Johny Sweet, ούτε τον νέο- παγανιστή Άγγελο Α’ οι οποίοι τα νέα τα έμαθαν από τα ερτζιανά του Φον Δημητράκη.

Το Ιερατείο πιάστηκε εξαπίνης και τώρα μαύρα σύννεφα σηκώνονται στον γαρμπή και η βροχή μοιάζει αναπόφευκτη. Η κατάσταση χρίζει ψυχανάλυσης. Ακόμα και ο ίδιος ο μεγάλος  Σίγκμουντ Φρόιντ, ψυχίατρος και ιδρυτής της επιστήμης τούτης, θα δυσκολευόταν να λύσει το σύμπλεγμα μέσα από τα αδιέξοδα που έχουν προκύψει και δεν θα μπορούσε να λύσει τη δομή του ανθρώπινου ψυχικού οργάνου στα πλαίσια της δεύτερης τοπικής θεωρίας!

Ο Nick the greek  μαζί με Πάπισα (!!!).  Ο Πεμπτοδιάστατος μαζί με Πατερούλη και Μάκαρο, διότι ο εχθρός του εχθρού μου, είναι φίλος μου; Ιδού το ερώτημα (!!!), και το υπόλοιπο ιερατείο ψάχνει το φως το αληθινό, πως λέει ο ο Μίμης Φωτόπουλος στην ταινιά  ”Η Κάλπικη Λίρα” “αόμματος”.  

Το μεγάλο ερώτημα στον “αρραβώνα” της Πάπισας με τον Nick the greek είναι ποιός έκανε τις επαφές; Να είναι ‘άραγε; αυτό το αγόρι που ακούει στο όνομα βανζέλ; που κινεί τα νήματα στην κυανοκίτρινη ενορία; Πάντως ο Nick the greek  την έχει δει “Ερντογάν” και θέλει να τα έχει καλά με την Αμερική, με την Ρωσία, με το Ιράν με τον Ουκρανία και με το Ισραήλ.

Και μέσα σε αυτό το ομιχλώδες-Λονδρέζικο τοπίο δεν φαίνεται πουθενά η μορφή του πάλε ποτέ Τσάρου – Χαράλαμπου Β’ του ανθρώπου που έτρεχε ολημερίς και ολονυχτίς στην οδό Τερτσέτη για καταγγελίες! Που είναι αυτό το παλικάρι. Αρχίζω και ανησυχώ!!!. Διότι δεν τον βλέπω να κινείται σε αυτό το ακριβές τελετουργικό των υπολοίπων!

Το: «Εμείς οι δυο σαν ένα δυο σώματα ενωμένα, σε γιορτές, σε ενορίες (σαν του Γαϊτανίου) στα γήπεδα, στα τρένα» που λέει και το τραγούδι πάει να υφίσταται για Πεμπτοδιάστατο και Nick the greek. Αντί αυτού θα ακούγεται και θα αφιερώνεται το απολυτίκιο του Αγίου Φανουρίου και αυτό για να βρεθούν οι δύο υπογραφές που λέγεται ότι λείπουν από το καταστατικό που θέλει να εναρμονιστεί αλλά δεν το αφήνουν!

Άραγε πόσες υπογραφές να έχει αυτό το καταστατικό που τείνει να μεταβληθεί σαν την “Χάρτα των Παρισίων” όταν στις 21 Νοεμβρίου 1990, τριάντα τέσσερις αρχηγοί Κρατών και κυβερνήσεων σήμαναν το τέλος του διχασμού στην Ευρώπη και την αρχή μιας εποχής σταθερότητας και ευημερίας άνευ προηγουμένου.

Τελικά πόσοι εκπρόσωποι  ομάδων έχουν υπογράψει την “Χάρτα των ζακυνθίων” (?). 11 στα 15?, 13 στα 15? ή 15 στα 15? Ας αφήσουμε αυτό το μυστήριο να αιωρείται αυτές τις άγιες μέρες πάνω από το νησί.  

Αγαπημένο μου κοινό. Είναι απόγευμα Σαββάτου 28ης Δεκεμβρίου. Ο ήλιος έχει πλέον δύσει και το σούρουπο είναι προ των πυλών! Μέσα σε αυτό το κρύο απόγευμα στο μακρινό Βλαδιβοστόκ, έχοντας επιστρέψει στο ζεστό μου δωμάτιο αντικρίζω απέναντι την γέφυρα Ρούσκι και έχω να κάνω μια ευχή. Να συνεχιστούν με αμείωτη ένταση τα φλερτ πανταχόθεν, έτσι ώστε οι ημέρες αγάπης που διανύουμε να αποδώσουν στο εγγύς μέλλον τους ανάλογους καρπούς.

Όπως θα έλεγε ο Κων/νος Καβάφης στο “έπος καρδιάς”: ” Μη με ομιλής αν θέλης, μη με πης γοητευτικά λόγια αγάπης και λατρείας. Φθάνει να ’σαι εδώ κοντά”. Με αυτή την ποιητική διάθεση θα κλείσω αγαπημένο μου κοινό, όπως έκλεισε την εκπομπή του ο Φον Δημαητράκης την Παρασκευή στο «ραδιοφωνικό καφενείο»!

Διότι η ομορφιά είναι παντού αρκεί να είμαστε πρόθυμοι να την δούμε και να την εκτιμήσουμε διότι αυτά που συμβαίνουν συνθέτουν την ίδια μας τη ζωή! Αγαπημένο μου κοινό. Αφού κάνω μια στάση ενός μήνα στην αγαπημένη μου πόλη την Αγία Πετρούπολη, θα επιστρέψω στη γη των ποιητών και από κοντά πλέον θα παρακολουθώ τα δρώμενα.

Με συντροφικούς χαιρετισμούς

Hasta la victoria siempre!

Κάρλος το Τσακάλι!