Σκεφτείτε ένα μεγάλο γήπεδο ποδοσφαίρου.
Τίγκα.
Τώρα, σκεφτείτε άλλο τόσο κόσμο να βρίσκεται περιμετρικά των γραμμών και πίσω από τα δύο τέρματα, γιατί δεν χωράει στις εξέδρες.
Και όμως!
Σαν σήμερα, πριν 93 χρόνια, έγινε ακριβώς αυτό, στον πρώτο τελικό που φιλοξένησε το παλιό «Γουέμπλεϊ»!
Τέσσερις μέρες αφότου ολοκληρώθηκαν τα -διάρκειας ακριβώς 300 ημερών και κόστους 750.000 λιρών- έργα, το ιστορικό αγγλικό γήπεδο άνοιξε τις πύλες του στις 28 Απριλίου 1923 για να φιλοξενήσει τον τελικό του Κυπέλλου Αγγλίας ανάμεσα σε Μπόλτον και Γουέστ Χαμ (2-0).
Στη μεγαλύτερη, ίσως… γκέλα της ιστορίας της, η FA υποτίμησε τη «δίψα» των Λονδρέζων για το ματς και δεν έβγαλε συγκεκριμένο αριθμό εισιτήριων για τον αγώνα, κάτι που, ούτως ή άλλως, βέβαια, δεν συνέβαινε. Μέχρι τότε. Μετά το παιχνίδι και… για πάντα από εκεί και πέρα, θα υπήρχαν για κάθε αναμέτρηση προκαθορισμένα εισιτήρια.
Ο λόγος; Μα, Ο χαμός που προκάλεσαν 300.000 θεατές στον τελικό της αρχαιότερης ποδοσφαιρικής διοργάνωσης! Στην κερκίδα -των 127.000 καθισμάτων- δεν έπεφτε… καρφίτσα, με αποτέλεσμα οι υπόλοιποι 160.000 θεατές που πήγαν στο γήπεδο να… στοιβαχτούν στο ταρτάν, κρεμασμένοι ακόμη ΚΑΙ από τα δοκάρια των τερμάτων!
Υπολογίζεται, δε, πως άλλοι 60.000 άνθρωποι βρίσκονταν έξω από το «Γουέμπλεϊ», για τον τελικό που έμεινε στην ιστορία ως White Horse Final, με τον αστυνόμο Τζορτζ Σκόρεϊ και το άλογό του να οδηγούν τον κόσμο έξω από τις γραμμές, ώστε να αρχίσει, τελικά, το παιχνίδι με 45 λεπτά καθυστέρηση!
Η γέφυρα που κατασκευάστηκε αργότερα και οδηγούσε κατευθείαν από τον σταθμό του τρένου στο γήπεδο, ονομάστηκε White Horse Bridge, ενώ το εν λόγω παιχνίδι και η… κοσμοπλημμύρα που υπήρξε για αυτό είναι -ανεπίσημα- άπιαστο ρεκόρ!
sport-fm