Έπειτα από ενάμιση μήνα διακοπή, ο Αλμωπός επιστρέφει στα γήπεδα. Λίγες ώρες πριν την επανέναρξη της Superleague 2, το Almopia 24 είχε τη χαρά να συζητήσει με τον αρχηγό της ΠΑΕ Αλμωπός – Λουτρά Πόζαρ, ζακυνθινό μέσο Ραφαήλ Πέττα, για τη διακοπή, την καριέρα του αλλά και τη ζωή στην Αλμωπία.

Almopia 24: Ραφαήλ, πώς αισθάνεσαι μετά από αυτή τη διακοπή και την επιστροφή στο γήπεδο, την Κυριακή στο παιχνίδι έναντι του Θεσπρωτού;

Ραφαήλ Πέττας: Κατ’αρχάς σας ευχαριστώ πολύ για την πρόσκληση. Είναι μια περίεργη κατάσταση, που συμβαίνει για πρώτη φορά. Κάτι τέτοιο θα μπορούσε να συμβεί μόνο στην Ελλάδα. Είμαστε ήδη 1,5 μήνα χωρίς παιχνίδι, τελευταία φορά αν θυμάμαι καλά είχαμε αγωνιστεί τέλη Ιανουαρίου (σ.σ. έναντι του Απόλλωνα Λάρισας). Ευελπιστώ να ξεκινήσει κανονικά το πρωτάθλημα και να συνεχιστεί. Εμείς κάναμε κανονικά προετοιμασία και αυτό που έχουμε να κάνουμε είναι να μπούμε κανονικά στον αγωνιστικό χώρο και να κερδίσουμε το παιχνίδι.

A.24: Είναι η 4 η χρονιά σου στην Αριδαία, με τη φανέλα του Αλμωπού. Περάσαμε πανδημία, πανηγυρίσαμε την επιστροφή στην μεγάλη κατηγορία και διάφορες καταστάσεις. Πώς αξιολογείς τη μέχρι τώρα πορεία σου στον Αλμωπό;

ΡαφαήλΠέττας:«Νιώθω ένας από εσάς». Η αλήθεια είναι ότι όταν ήρθα εδώ, δεν πίστευα ότι θα μείνω τόσο καιρό. Έζησα καλές στιγμές αλλά και κακές, όπως είναι φυσικό στο ποδόσφαιρο όπου οι άσχημες στιγμές είναι περισσότερες από τις όμορφες. Πλέον όμως, αισθάνομαι ένας από εσάς, έχω περάσει 4 υπέροχα χρόνια, 3μιση για την ακρίβεια. Την πρώτη μου σεζόν εδώ, κατακτήσαμε το πρωτάθλημα και ανεβήκαμε, η δεύτερη χρονιά ήταν πιο δύσκολη στην Football League, η οποία δεν υπάρχει πια όπου παίξαμε πλέον σε επαγγελματική κατηγορία και είχαμε αγωνία μέχρι και την τελευταία αγωνιστική οπότε και παραμείναμε στην κατηγορία. Πέρυσι, ήταν μία από τις ωραιότερες χρονιές με τον Αλμωπό να επιστρέφει στην Superleague 2 μετά από 30 χρόνια, όπου και παίξαμε καλά και φέτος παρότι το πρωτάθλημα όπως βλέπετε είναι λίγο περίεργο, προσπαθούμε να κάνουμε ότι καλύτερο για να φανούμε αντάξιοι της ιστορίας του Αλμωπού και να κάνουμε περήφανο τον κόσμο. Πιστεύω ότι θα το καταφέρουμε στο τέλος της χρονιάς και θα είμαστε αυτοί που θα χαμογελάσουμε και πάλι.

Α.24: Ανέφερες κάτι που μας χαροποιεί ιδιαίτερα ως Άλμωπες, ότι αισθάνεσαι ένας από εμάς. Θέλω να μείνουμε σε αυτό και να μας μιλήσεις για την καθημερινότητά σου στην Αλμωπία και τι αποκομίζεις από τον κόσμο.

Ρ.Π.: Αποκομίζω αγάπη, είναι πραγματικά σαν να είμαι στο σπίτι μου, στους δρόμους της Ζακύνθου, όπου κι εκεί είμαστε μικρή κοινωνία όπως και η Αριδαία, βγαίνεις από το σπίτι και χαιρετάς του πάντες, με ρωτάνε όλοι τι κάνεις, σαν να μην είμαι κάποιος που ποδοσφαιριστής από αλλού, σαν να είμαι ένας απλός πολίτης που εργάζεται εδώ. Φυσικά κι εγώ τους αγαπάω, οι άνθρωποι εδώ είναι πολύ καλοί, όσους έχω γνωρίσει. Πραγματικά, κάποια στιγμή όταν φτάσει η ώρα να αποχωρήσω από την ομάδα και από την πόλη, θα στενοχωρηθώ, είναι σαν το 2ο μου σπίτι εδώ και είναι η ευχή και κατάρα που δίνω σε όλους, να μην γνωρίσουν δύο σπίτια, δύο μέρη.

Α.24: Ραφαήλ, όπως όλα τα παιδιά, έτσι κι εσύ δεν ξεκίνησες αμέσως να αγωνίζεσαι επαγγελματικά, μόχθησες, αγωνίστηκες και ίδρωσες (κυριολεκτικά) για να φτάσεις να παίζεις σε αυτό το επίπεδο. Θέλουμε να μας πεις την καλύτερη και τη χειρότερη στιγμή της καριέρας σου, αυτές που έχουν χαραχθεί ανεξίτηλα στη μνήμη σου.

Ρ.Π.: Η αγαπημένη μου στιγμή είναι το πρώτο ματς, κατά το οποίο αγωνίστηκα επαγγελματικά, με την ομάδα της Ζακύνθου, παίζαμε με τον Απόλλων Σμύρνης πρώτη αγωνιστική κι έπαιζα με τα χρώματα της ομάδας μου. Η χειρότερη στιγμή, ήταν ακριβώς την ίδια χρονιά, όταν η ομάδα δεν τα κατάφερε στο τέλος της χρονιάς για πολλούς και διάφορους λόγους, που δεν θα ήθελα να αναφέρω αυτή τη στιγμή, κυρίως εξωαγωνιστικούς και πέσαμε τελευταία αγωνιστική. Είναι μια στιγμή που θα την άλλαζα με πολλές από αυτές συνέβησαν στο μέλλον, θα έδινα τα πάντα για να την αλλάξω, όμως δυστυχώς αυτό δεν γίνεται, η ομάδα έπεσε κι αυτό θα μείνει για πάντα στη μνήμη μου.

Α.24: Σίγουρα η καριέρα ενός ποδοσφαιριστή δεν έχει μόνο καλές στιγμές, έχει κι άσχημες όπως μας ανέφερες, όμως αυτά όλα ανήκουν στο παρελθόν. Ποια είναι τα μελλοντικά σου σχέδια και ποια από αυτά συνάδουν έστω και λίγο με αυτά που ονειρεύτηκες;

Ρ.Π.: Πάντα πρέπει να κάνεις σχέδια για το μέλλον και να έχεις όνειρα κι ας μην τα πετυχαίνεις, πρέπει να βάζεις στόχους. Σίγουρα ένας από αυτούς, ρεαλιστικός να παραμείνει η ομάδα στην μεγάλη κατηγορία. Από εκεί και πέρα προσωπικά θα ήθελα να αγωνιστώ στην Super League. Νομίζω κάθε ποδοσφαιριστής σε όλες τις χώρες, έχει αυτό το όνειρο, να αγωνιστεί στην υψηλότερη κατηγορία που υπάρχει. Σίγουρα θα ήθελα κάποια στιγμή να πάρω μεταγραφή σε κάποιο μεγάλο σωματείο και να αγωνιστώ στην Ευρώπη, κάτι όμως που νομίζω το θέλουν όλοι οι ποδοσφαιριστές.

Α.24: Ραφαήλ, αφού σ’ ευχαριστήσουμε και σε αποδεσμεύσουμε για να προετοιμαστείς για την επιστροφή στην αγωνιστική δράση στο παιχνίδι της Κυριακής με το Θεσπρωτό, θα θέλαμε να ακούσουμε τι κάνει στον ελεύθερο χρόνο του ο αρχηγός του Αλμωπού, ως νέος άνθρωπος.

Ρ.Π.: Ο ελεύθερος χρόνος είναι αφιερωμένος στην παρακολούθηση κι άλλων αθλημάτων. Παρακολουθώ πολύ ποδόσφαιρο, κυρίως Ευρωπαϊκό, αλλά και μπάσκετ, F1. Γενικά όταν δεν ασχολούμαι με τις προπονήσεις και την ομάδα, θα πίστευε κανείς ότι ασχολούμαι μόνο με το ποδόσφαιρο όμως μου αρέσουν κι άλλα αθλήματα αλλά και άλλες ασχολίες.

Α.24.: Ραφαήλ σ’ευχαριστούμε πολύ και σου ευχόμαστε ότι καλύτερο για τη συνέχεια και καλή επιτυχία στο παιχνίδι της Κυριακής.

Ρ.Π.: Σας ευχαριστώ πολύ κι εγώ, συνεχίζουμε δυνατά!