Είναι ο άνθρωπος με τις περισσότερες «θητείες» στον πάγκο του ΑΠΣ Ζάκυνθος (πέντε στο σύνολο). Γνωρίζει όσο λίγοι το ελληνικό ποδόσφαιρο και ιδιαίτερα τις επαγγελματικές κατηγορίες τις οποίες έχει φάει με το «κουτάλι» εδώ και 21 χρόνια με πάνω από 400 παιχνίδια στην πλάτη. Ο Δημήτρης Μαγκαφίνης έκανε τη διαφορά με την ραδιοφωνική του παρουσία το μεσημέρι της περασμένης Τετάρτης στην αθλητική εκπομπή «Ελ Κλάσικο» από τον Ermis radio 91,8 στη Ζάκυνθο, μιλώντας για όλους και για όλα στους Δημήτρη Πέττα και Σωκράτη Λειβαδά. Ο πολύπειρος τεχνικός από τη Θάσο, μίλησε χωρίς «κόκαλα στη γλώσσα» και με την ειλικρίνεια που τον χαρακτηρίζει. Η παρουσία του στον ΑΠΣ, η ιδιαίτερη σχέση του με τον πρόεδρο των κυανοκίτρινων Στέλιο Γούναρη, το πολύκροτο «διαζύγιο» το καλοκαίρι του 2009, η επιστροφή και η αποφυγή του υποβιβασμού το 2011, η πορεία προς τη Β’ Εθνική και ο «τελευταίος χορός» με την πτώση της ομάδας στο τοπικό. Η παρουσία του στον Αετό Ορφανού και οι βλέψεις για τίτλο τη νέα σαιζόν, τα χρόνια μετά τη φυγή του από το νησί, η αναδιάρθρωση των κατηγοριών και αν αυτή είναι αναγκαία και πολλά άλλα με «θανατηφόρες» ατάκες που θα συζητηθούν. Διαβάστε και θα καταλάβετε:
ΜΟΥ ΑΝΟΙΞΕ «ΟΡΙΖΟΝΤΕΣ» ΤΟ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ, ΕΚΑΝΑ ΦΙΛΟΥΣ ΣΕ ΟΛΗ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ!
EL CLASICO: Τι έχει «ποτίσει» την οικογένεια σας ο Θεός του ποδοσφαίρου και έχετε βγει όλοι ποδοσφαιριστές; Ως γνωστό ο αδελφός σου Άρης έχει παίξει στην Α’ Εθνική αλλά και σε όλες τις υπόλοιπες κατηγορίες. Τα παιδιά σου είναι εκκολαπτόμενοι ποδοσφαιριστές όπως και ο ανιψιός σου και εσύ φυσικά έχεις την δική σου πορεία στα γήπεδα τόσο σαν παίχτης όσο και σαν προπονητής.
ΔΗΜ.ΜΑΓΚΑΦΙΝΗΣ: «Ο πατέρας μας, μας πήγε αρχικά στο ποδόσφαιρο και μας μετέδωσε την αγάπη για το άθλημα αλλά δεν πίστευε ποτέ ότι ο αδελφός μου και εγώ θα το ακολουθούσαμε επαγγελματικά. Όταν φύγαμε από τη Θάσο, το μέρος που γεννηθήκαμε και μεγαλώσαμε, τότε συνειδητοποίησε ότι κάτι γίνεται. Δεν ήταν καθόλου ζεστός με το να γίνουμε επαγγελματίες ποδοσφαιριστές. Έβγαλε τα μάτια του με τα ίδια του τα χέρια και δεν το είχε καταλάβει (γέλια). Μας άνοιξε τα μάτια ο αθλητισμός και μας έβγαλε από άλλα άσχημα πράγματα. Εμείς οι νησιώτες έχουμε όλοι την ίδια τρέλα. Ο πατέρας μου νόμιζε ότι ο Πρίνος της Θάσου είναι και το κέντρο του κόσμου. Το ίδιο φαντάζομαι πιστεύουν και οι περισσότεροι ζακυνθινοί που είναι της γενιάς του πατέρα μου και δεν έχουν βγει και πολύ έξω από το νησί. Είναι κάτι που συμβαίνει σε όλες τις μικρές κοινωνίες. Το ποδόσφαιρο μας έδωσε την ευκαιρία τόσο στον αδελφό μου όσο και σε εμένα να ανοίξουμε τους ορίζοντες μας και να δούμε και άλλα πράγματα. Εγώ για παράδειγμα έχω «χτίσει» ένα τόσο μεγάλο κύκλο φίλων και γνωριμιών σε όλη την Ελλάδα που μπορώ να πάω όπου θέλω και να μείνω σε κάποιο μέρος ένα μήνα, ακόμη και χωρίς χρήματα. Αυτό είναι που κέρδισα από το ποδόσφαιρο και αυτό είναι που μένει στο τέλος και έχει τη μεγαλύτερη σημασία».
ΣΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΜΟΥ Ο ΓΟΥΝΑΡΗΣ ΘΑ ΕΙΧΕ ΤΟ ΔΙΚΟ ΤΟΥ ΞΕΧΩΡΙΣΤΟ «ΚΕΦΑΛΑΙΟ»
EL CLASICO: Είσαι ένας άνθρωπος που έχει ταξιδέψει και δουλέψει σαν παίχτης και σαν προπονητής όλα τα μήκη και πλάτη της Ελλάδας. Πότε να περιμένουμε από εσένα ένα βιβλίο; (γέλια)
ΔΗΜ. ΜΑΓΚΑΦΙΝΗΣ: «Αν γράψω ποτέ κάποιο βιβλίο με αυτά που έχω ζήσει στο ποδόσφαιρο, να είστε σίγουροι ότι θα αφιερώσω ένα μεγάλο κεφάλαιο στον Στέλιο Γούναρη (σ.σ. Πρόεδρος ΑΠΣ Ζάκυνθος). Γιατί το λέω αυτό; Γιατί η ζωή μαζί του είναι εντελώς διαφορετική απ’ ότι με οποιονδήποτε άλλον που έχω συναντήσει στην καριέρα μου(πολλά γέλια). Με αυτόν τον τύπο έχουμε περάσει μια τόσο έντονη σχέση που θυμίζει κλασικό ερωτευμένο ζευγάρι με μεγάλες εντάσεις. Είναι ένας πανέξυπνος άνθρωπος που έχει κάνει βεβαίως και μεγάλα λάθη. Είναι πραγματικό «αρρωστάκι» με την ομάδα της Ζακύνθου αλλά και με το ποδόσφαιρο. Με το μυαλό που έχει, αν είχε ταλέντο σαν ποδοσφαιριστής θα γινόταν πολύ μεγάλος παίχτης. Παίχτης υψηλού επιπέδου. Είναι από τους λίγους παράγοντες που δεν έχουν παίξει ποτέ επαγγελματικά ποδόσφαιρο αλλά έχει τόσες γνώσεις πάνω στη μπάλα. Βέβαια έχω ένα μεγάλο ερωτηματικό. Ο Γούναρης είναι καθηγητής στο πώς να φτιάχνει ομάδες χωρίς ένα ευρώ στην τσέπη (γέλια). Δεν ξέρω τι θα γινόταν αν είχε να διαχειριστεί ένα μπάτζετ 500.000 ευρώ για παράδειγμα και εάν θα τα είχε καταφέρει το ίδιο καλά (γέλια). Πάντως τα πρώτα του χρόνια στην ομάδα υπήρχαν χρήματα. Η Ζάκυνθος με προπονητή τον Τζο Παλατσίδη είχε απίστευτο ρόστερ στη Δ’ Εθνική, με μεγάλα συμβόλαια και ανέβηκε «αέρα» στην παραπάνω κατηγορία. Όταν εμείς για παράδειγμα πήραμε την 7η θέση στο πρωτάθλημα του 2012-13 και μετέπειτα ανέβηκε η ομάδα στη Β’ Εθνική, είχαμε ένα άλλο μεγάλο «όπλο». Το απίστευτα καλό και οικογενειακό κλίμα που υπήρχε τότε, παρότι ο κόσμος είχε γυρίσει την πλάτη του στον ΑΠΣ λόγω κάποιων γεγονότων. Είμαι 21 χρόνια προπονητής, τέτοιο κλίμα δεν έχω συναντήσει ποτέ. Θυμάμαι χαρακτηριστικά τη μητέρα του Αλέκου Καρύδη που σε ένα ταξίδι που γυρνούσαμε από την Κέρκυρα (παίζαμε με την Κασσιώπη στην Αχαράβη) ήρθε στην Ηγουμενίτσα και μας έφερε φαγητό που το τρώγαμε όλοι μαζί στην επιστροφή. Από τον προπονητή μέχρι τον φροντιστή και τον τελευταίο παίχτη της 18άδας. Ήμασταν μια πραγματική οικογένεια, μια «γροθιά», ακόμα και όταν υπήρχαν σοβαρά οικονομικά προβλήματα. Οι δύο νίκες με τον Οδυσσέα Κορδελιού, η νίκη μας στο στάδιο κόντρα στην Κασσιώπη που είχε πολύ καλή ομάδα ήταν οι πλέον καθοριστικές. Το «κερασάκι» ήταν η νίκη με τον Εθνικό Σιδηροκάστρου την τελευταία αγωνιστική που τους κερδίσαμε με 3-0, όταν στον πρώτο γύρο είχαμε χάσει εκεί με το ίδιο ακριβώς σκορ και κάτω τα χέρια. Θέλω να πω ότι είχαμε αρχίσει να ανεβαίνουμε κατά την διάρκεια της χρονιάς, δείγμα της καλής δουλειάς που κάναμε στο μεσοδιάστημα.
ΟΜΟΡΦΗ ΕΜΠΕΙΡΙΑ ΚΑΙ ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΑ ΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΜΟΥ ΣΤΟ ΛΕΩΝΙΔΙΟ
EL CLASICO: Ο περισσότερος κόσμος γνωρίζει τον Δημήτρη Μαγκαφίνη από τη Ζάκυνθο και μετά. Πιο πριν όμως είχε ήδη ξεκινήσει μια καριέρα έχοντας παρουσία σε πολλές άλλες ομάδες στο πρωτάθλημα της τότε Δ’ Εθνικής.
ΔΗΜ. ΜΑΓΚΑΦΙΝΗΣ: «Η πρώτη μου ομάδα σαν προπονητής ήταν ο Ατρόμητος Χαλκερού και μετά ο Θεαγένης Θάσου με τον οποίο ανεβήκαμε από το τοπικό στη Δ’. Ακολούθησε ο Νέστος Χρυσούπολης, για να φύγω από εκεί στα μισά και να πάω στο Λεωνίδιο για να κάνω καριέρα, όπου θα αναλάβω μια από τις καλύτερες ομάδες που δούλεψα ποτέ. Εξαιρετικά οργανωμένη ομάδα σε θέματα υποδομών και πληρωμών με ιθύνοντες τους κ.κ. Σαράντη και Ευσταθίου. Κάθισα εκεί 2,5 χρόνια. Ο τότε δήμαρχος κ. Ζιγκουνής ήταν ένας άνθρωπος με ανοιχτό μυαλό. Ήθελε να φέρει αρκετά ξένα παιδιά στην περιοχή με σκοπό να παντρευτούν εκεί και να μάθουν το Λεωνίδιο. ΄Έτσι πήγαμε για δουλειά εκεί πολλοί βορειοελλαδίτες. Εκεί είχα την πρώτη επαφή με τον Στέλιο Γούναρη. Θυμάμαι χαρακτηριστικά είχα πρόβλημα με τον τερματοφύλακα μου τον Σαπουνά που ήταν και στις ακαδημίες του Ολυμπιακού πιο πριν και έψαχνα να βρω τον αντικαταστάτη του γιατί είχε πρόβλημα τραυματισμού. Έπαθε ρήξη χιαστού. Τότε μέσω μάνατζερ μίλησα με τον Γούναρη για να μου δώσει τον Μητσέα που θα έφευγε τότε από τη Ζάκυνθο. Από εκείνη την περίοδο και μετά, εκείνος άρχισε να παρακολουθεί την πορεία μου. Εγώ στην συνέχεια πήγα για δύο χρόνια στον Ολυμπιακό Λουτρακίου και αμέσως μετά με πήρε για πρώτη φορά στη Ζάκυνθο το καλοκαίρι του 2009.
«ΓΙΓΑΝΤΩΣΕ» ΠΑΙΧΤΕΣ ΣΤ’ ΑΠΟΔΥΤΗΡΙΑ Ο ΓΟΥΝΑΡΗΣ, ΕΚΑΝΑ ΛΑΘΗ ΣΤΗΝ ΠΡΩΤΗ ΜΟΥ ΘΗΤΕΙΑ
EL CLASICO: Εκείνη η ομάδα της Ζακύνθου εξελίχθηκε στην πορεία σε μια από τις καλύτερες όλων των εποχών. Εσύ ουσιαστικά ήσουν αυτός που έβαλε τις «βάσεις» στην προετοιμασία αλλά δεν υπήρξε ανάλογη συνέχεια, καθώς αποχώρησες στο δίμηνο…
ΔΗΜ. ΜΑΓΚΑΦΙΝΗΣ: « Είμαι ένας τύπος που μου αρέσει η πειθαρχία και η σοβαρότητα στις προπονήσεις. Είχα τότε δύσκολους χαρακτήρες στην ομάδα. Ένα λάθος του Γούναρη ήταν ότι «γιγάντωνε» ποδοσφαιριστές στ’ αποδυτήρια, Τους έδινε δηλαδή μεγαλύτερο ρόλο απ’ ότι στον προπονητή. Ήθελε να μαθαίνει πράγματα από τους ίδιους. Για τον αν είναι καλός ένας ποδοσφαιριστής, για το αν είναι καλός ο προπονητής. Αυτό για μένα είναι λάθος. Κανένας παίχτης δεν μπορεί να υπερκεράσει τον προπονητή. Για κανέναν λόγο. Και εγώ φυσικά από την πλευρά μου, ήμουν νέος σε ηλικία και δεν ήμουν έτοιμος να διαχειριστώ μια τέτοια κατάσταση. Αν ήμουν στην ηλικία που είμαι τώρα και είχα την τότε ομάδα, δε θα έφευγα ποτέ. Τότε «τρυπούσα τα ντουβάρια» που λέει ο λόγος. Δεν καταλάβαινα τίποτα από ονόματα και παίχτες. Έδιωξα δύο βασικούς ποδοσφαιριστές (Μαρίνο, Πεχλιβανίδη) μετά από πρωινή προπόνηση. Δεν πήρα την άδεια κανενός να το κάνω. Αυτό δημιούργησε ένταση. Όταν χάσαμε απ’ την Κρανούλα στο κύπελλο στα πέναλτι είχαμε παίξει πολύ καλά στην κανονική διάρκεια, Τους είχαμε «πατήσει». Το πέναλτι το έχασε ο Κανελίνι, ένας εξαιρετικός Βραζιλιάνος παίχτης που είχα φέρει τότε στην ομάδα από το Α’ Τοπικό Αθηνών. Μιλάμε για παίχτη με τεράστια ποιότητα που ήρθε στην ομάδα εξαιτίας μου. Ήρθε σε μεγάλη ηλικία για να δοκιμαστεί μάλιστα. Σε εκείνη την ομάδα είχαμε και τον Μόσκαλ ο οποίος ήταν προσωπική επιλογή του Γούναρη και του βγάζω το καπέλο γι’ αυτό. Παραμονές του ματς ενώ ήμουν έτοιμος να τον ξεκινήσω στη βασική ενδεκάδα, με ειδοποίησαν ότι δεν είχε έρθει η μπλε του κάρτα. Εκεί που ήμουν έτοιμος να τον ξεκινήσω, αναγκάστηκα να βάλω τον Μαρίνο που πιο πριν είχα διώξει από την προπόνηση αλλά ζήτησε συγνώμη και γύρισε, αφού και ο Μπάστας που είχαμε τότε στην επίθεση ήταν τραυματίας και δεν μπορούσε να παίξει. Ήταν άσχημος ο τρόπος που έφυγα την πρώτη φορά, γιατί είχαμε κάνει πολύ καλή προετοιμασία στον Βόλακα με γυμναστή τον Πάνο Γουσέτη, καλές καιρικές συνθήκες και σε πολύ ωραίο ξενοδοχείο. Ο Νίκος ο Κοντονής που είναι ουσιαστικά το alter ego του Γούναρη, μου είχε δώσει δίκιο για το περιστατικό με τους δύο ποδοσφαιριστές. Για τον Πεχλιβανίδη δεν μου είπε κανείς τίποτα. Το πρόβλημα δημιουργήθηκε με τον Μαρίνο. Στη Ζάκυνθο ήταν πρώτο όνομα τότε. Θυμίζω ότι στην Κόρινθο δεν έπιασε. Αν λοιπόν ήμουν τότε προπονητής έχοντας την σημερινή μου εμπειρία, δεν θα τον είχα διώξει από την προπόνηση, Θα έμενα στην ομάδα, θα έκανα καμιά δεκαριά νίκες και δε θα έφευγα με τίποτα. Έκανα κακή διαχείριση. Είναι λάθος αυτό για ένα προπονητή και το λέω στα νέα παιδιά που τώρα ξεκινάνε την πορεία τους. Καθάρισα σαν «αυγό» κάποιους παίχτες και δεν έπρεπε να το είχα κάνει. Τότε ήμουν ικανός να διώξω ακόμη και το Λιβέρη από την προπόνηση που λέει ο λόγος. Κάτι που επαναλαμβάνω ήταν λάθος μου».
ΜΕΓΑΛΗ Η ΣΥΝΕΙΣΦΟΡΑ ΤΟΥ ΚΟΝΤΟΝΗ ΣΕ ΟΛΕΣ ΜΟΥ ΤΙΣ ΕΠΙΣΤΡΟΦΕΣ ΣΤΟ ΝΗΣΙ
Στην συνέχεια ο έμπειρος τεχνικός έκανε ειδική μνεία στον πρώην αντιπρόεδρο και βετεράνο ποδοσφαιριστή των κυανοκίτρινων Νίκο Κοντονή: «Ο Νίκος Κοντονής ήταν αυτός που επί της ουσίας έπεισε τον Γούναρη να με φέρει πίσω στην ομάδα μετά τη φυγή Μπαξεβάνου. Όχι μόνο τότε αλλά και τις πέντε φορές που δούλεψα στον ΑΠΣ. Είναι τα «μάτια» και τα «αυτιά» του μέσα στ’ αποδυτήρια και το γήπεδο. Το πιο σημαντικό ματς στη δεύτερη μου θητεία ήταν με διαφορά αυτό στην Κατερίνη απέναντι στους Πόντιους. Ένα μεγάλο διπλό (1-3) με τρομερό ποδόσφαιρο. Είχαμε κάνει το τέλειο παιχνίδι. Τους κερδίσαμε στα ίσια. Τότε γύρισα αφού είχα πάει για ενάμισι χρόνο στον Πόρο. Έκτοτε έμεινα, έκανα κανονικά προετοιμασία, ξεκινήσαμε πολύ καλά και μετά από μια ήττα με τον Πανηλειακό έφυγα ξανά και πήγα στον Διαγόρα Ρόδου. Με είχε αλλάξει τότε ο Γέβτοβιτς».
ΕΧΩ ΤΑΥΤΙΣΤΕΙ ΜΕ ΤΗ ΖΑΚΥΝΘΟ ΣΕ ΟΛΑ ΤΑ ΕΠΙΠΕΔΑ
« Έχω περάσει πολλά σε αυτή την ομάδα. Είναι σαν δεύτερο μου νησί η Ζάκυνθος μετά τη Θάσο, τη γενέτειρα μου. Έχω ταυτιστεί με την ομάδα αυτή σε όλα τα επίπεδα. Πήγα να παίξω σαν προπονητής άλλης ομάδας κάπου και με έβριζαν οι οπαδοί γιατί νόμιζαν ότι είμαι από τη Ζάκυνθο. Μην ξεχνάτε ότι ανεβήκαμε στη Β’ Εθνική το καλοκαίρι του 2013, κάτι που ήταν μεγάλη μαγκιά του Στέλιου που έκανε ότι περνούσε από το χέρι του για μήνες και στο τέλος τα κατάφερε. Χωρίς αυτόν δε θα υπήρχε Β’ Εθνική για την ομάδα. Κανένας δεν μπορεί να του προσάψει τίποτε σε ότι αφορά την αγάπη του για τον Σύλλογο. Το μόνο που μπορεί κάποιος να του καταλογίσει είναι αυτή η μίζερη κατάσταση που δημιουργήθηκε τα τελευταία χρόνια με τα οικονομικά. Έχω δουλέψει σε πολλές ομάδες και πουθενά δεν έχασα λεφτά. Στη Ζάκυνθο έχασα αλλά ποτέ δεν σκέφτηκα να του κάνω προσφυγή όπως έκαναν κάποιοι άλλοι προπονητές που γίνανε μάγκες στην πλάτη τη δικιά μου. Το ίδιο έπαθε και με παίχτες που είχε αρχικά «γιγαντώσει» μέσα στ’ αποδυτήρια αλλά στην συνέχεια τους βρήκε απέναντι του. Εγώ σαν προπονητής είμαι καλύτερος απ’ ότι δέκα χρόνια πριν, γιατί έμαθα από τα λάθη μου. Το ίδιο πρέπει να κάνει και εκείνος. Να βελτιώνεται και να μαθαίνει από τα λάθη του.».
EL CLASICO: Λες με λίγα λόγια ότι αν δεν ήσουν τόσο κάθετος σε κάποια πράγματα πριν από δέκα χρόνια, θα ήταν τελείως διαφορετικά κάποια πράγματα για την μετέπειτα πορεία σου…
ΔΗΜ. ΜΑΓΚΑΦΙΝΗΣ: «Ακριβώς αυτό λέω. Με βάση την δουλειά που κάνω, την τιμιότητα που με διακατέχει σαν άνθρωπο και σαν προπονητή, θα μπορούσα να είχα μείνει τότε και ένα ανέβαινα πιο γρήγορα σε μεγαλύτερη κατηγορία. Παρότι πιστεύω ότι δεν έχω πιάσει ακόμα το «ταβάνι» μου και έχω τις δυνατότητες να το πετύχω τα επόμενα χρόνια. Όταν είσαι σε ένα χώρο 21 χρόνια και δουλεύεις σερί, η τιμιότητα είναι το πιο σημαντικό πράγμα. Όταν βρίσκεις συνεχώς δουλειά, πληρώνεσαι καλά και έχεις τόση διάρκεια σημαίνει ότι κάτι κάνεις καλά. Δυστυχώς υπάρχουν προπονητές που κατεβάζουν τα παντελόνια και δέχονται αδιαμαρτύρητα αυτά που τους περνάνε οι παράγοντες. Αυτό είναι μεγάλο λάθος. Όταν είσαι λοιπόν τίμιος, ντόμπρος και έχεις τεχνογνωσία έχεις τα πάντα. Η διαχείριση έρχεται με τα χρόνια. Με τα χρόνια μπορείς να διαχειριστείς καλύτερα μια ήττα, μια άσχημη εμφάνιση, την σχέση σου με παράγοντες, ποδοσφαιριστές, δημοσιογράφους κτλ. Εάν είχα τότε το τωρινό μου μυαλό, θα είχα φτάσει πολύ πιο γρήγορα και θα είχα μείνει σε υψηλότερο επίπεδο».
ΠΙΣΤΕΥΑ ΟΤΙ ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΑΜΕ ΝΑ ΜΕΙΝΟΥΜΕ ΣΤΗ Β’. Η ΟΜΑΔΑ ΕΠΕΣΕ ΚΑΘΑΡΑ ΕΞΩΑΓΩΝΙΣΤΙΚΑ
EL CLASICO: Πάμε τώρα στην ομάδα της Β’ Εθνικής και συγκεκριμένα την 3η χρονιά την οποία ανέλαβες στα τελευταία δύο παιχνίδια. Τι θυμάσαι από τότε;
ΔΗΜ. ΜΑΓΚΑΦΙΝΗΣ: «Κατ’ αρχάς η ομάδα εκείνη έπεσε γιατί της αφαιρέθηκαν βαθμοί λόγω της αδειοδότησης. Αγωνιστικά είχε μείνει στην κατηγορία και αν δεν είχε χάσει έτσι τους βαθμούς δεν θα χρειαζόταν να πάρει ούτε βαθμό στα τελευταία παιχνίδια. Πρόσφατα συναντήθηκα με τον βασικό τερματοφύλακα της τότε περιόδου τον Παναγιώτη Παπαδόπουλο και τα λέγαμε. Είχαν γίνει όργια τη χρονιά εκείνη με την Ελευσίνα. Το παιχνίδι με τη Λάρισα το παίξαμε στα ίσια και το χάσαμε από ένα πέναλτι τραβηγμένο του Κυριακίδη. Έγινε και ένα πέναλτι στον Σταματή που δεν δόθηκε. Το παιχνίδι στο Αίγιο τελευταία αγωνιστική ήταν ούτως ή άλλως δύσκολο. Έπρεπε να πάμε εκεί και να κερδίσουμε. Εγώ τότε ήμουν στην Ερμιονίδα και είχαμε κάνει ένα πολύ δυνατό σερί. Προς τιμήν τους οι άνθρωποι της Ένωσης με άφησαν να έρθω στη Ζάκυνθο, ξέροντας την καψούρα που έχω τόσο με το σωματείο όσο και με το μέρος. Ειλικρινά πίστευα ότι μπορούσαμε να τα καταφέρουμε και να σωθούμε. Σε αυτό το σημείο πρέπει να τονίσω ότι είχα πρόταση από τον Στέλιο να μείνω το 2013 όταν ανέβηκε η ομάδα στη Β’ Εθνική. Μου πρότεινε να είμαι δίδυμο με κάποιον άλλο προπονητή και να χρησιμοποιούσαμε το δίπλωμα του (ΟΥΕΦΑ ΠΡΟ) αλλά να είμαι εγώ πρώτος. Δεν το δέχτηκα όμως και έτσι πήγα στην Κόρινθο. Ήταν ένα φιλικό διαζύγιο χωρίς εντάσεις».
ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΗ Η ΦΕΤΙΝΗ ΠΟΡΕΙΑ ΤΟΥ ΑΠΣ, «ΒΓΗΚΕ» Η ΕΠΙΛΟΓΗ ΚΑΡΑΜΑΛΙΚΗ
EL CLASICO: Πώς σου φάνηκε η φετινή πορεία της Ζακύνθου στο πρωτάθλημα;
ΔΗΜ. ΜΑΓΚΑΦΙΝΗΣ: «Η πορεία της φετινής ομάδας ήταν εξαιρετική. Για να λέμε την αλήθεια ήταν ένας σχετικά εύκολος όμιλος και θεωρώ ότι εάν η Ζάκυνθος είχε κάνει 2-3 προσθήκες πρώτης γραμμής θα έπαιρνε και το πρωτάθλημα. Θα ανέβαινε «αέρα» στη Φούτμπολ Λιγκ. Μην ξεχνάμε ότι είχε και ένα προπονητή νεαρό όπως ο Καραμαλίκης που στηρίχθηκε από την διοίκηση και τελικά η επιλογή αυτή βγήκε μια χαρά. Έκανε σημαντική καριέρα σαν ποδοσφαιριστής ο Καραμαλίκης μακριά από το νησί αλλά είναι άλλο πράγμα ο παίχτης και άλλο ο προπονητής. Μην το ξεχνάμε αυτό. Γενικά πάντως η δυναμική αυτής της ομάδας είναι μεγάλη. Όταν θέλει πραγματικά να πάρει ένα παιχνίδι θα το πάρει. Όταν κερδίσαμε στην Κατερίνη τους Πόντιους, είχα πει ότι εμείς τη δουλειά μας την κάναμε. Στο επόμενο παιχνίδι με την Σκύδρα στο στάδιο ήταν η σειρά του κόσμου να κάνει την δική του δουλειά. Όπως και έγινε. Είναι ομάδα με «φλόγα» η Ζάκυνθος. Έχει πολύ φανατικό κοινό. Αν η Ζάκυνθος βρισκόταν πολλά χρόνια στην Α’ Εθνική όπως για παράδειγμα η Κέρκυρα, θα είχαν πέσει τα τσιμέντα. Δεν θα περνούσε κανένας από εκεί».
EL CLASICO: Πάμε και στη φετινή Γ’ Εθνική, αφού η χρονιά σε βρήκε στο ξεκίνημα της στον 4ο όμιλο και από τα μισά και μετά στον 1ο. Πώς είδες τα πράγματα μέχρι και λίγο πριν την διακοπή;
ΔΗΜ. ΜΑΓΚΑΦΙΝΗΣ: «Ο 4ος όμιλος επί της ουσίας ήταν ο περσινός 3ος. Ήταν πολύ δυνατός. Είναι χαρακτηριστικό ότι οι ομάδες που μάχονταν για την παραμονή έχουν ελάχιστη απόσταση μεταξύ τους. Μάχη είχαμε και στα πάνω στρώματα, που ανέβηκαν οι Πόντιοι, ενώ πολύ κοντά ήταν και η Αναγέννηση Άρτας. Το ίδιο και η πρώην ομάδα μου ο Τηλυκράτης Λευκάδας που μόνο καλά λόγια έχω να πω γι’ αυτόν, άσχετα αν έχω φύγει. Είναι πάντα μια σημαντική δύναμη στον συγκεκριμένο όμιλο ο Τηλυκράτης. Οι Κερκυραϊκές ομάδες επίσης είναι πολύ δύσκολες. Η Λευκίμμη από την οποία πέρασα είναι μαζί με τη Ζάκυνθο οι ομάδες με τα περισσότερα εισιτήρια και κόσμο από τις ομάδες που έχω δουλέψει. Ο κόσμος εκεί δίνει μεγάλη δύναμη στην ομάδα, έχει κοντά στα χίλια άτομα σε κάθε ματς. Θυμάμαι ότι εκεί είχα ένα πολύ καλό ρόστερ αλλά οι παράγοντες ήταν περισσότερο ερασιτέχνες. Εάν είχα έναν παράγοντα σαν τον Γούναρη θα ανεβαίναμε εύκολα κατηγορία. Ούτε ισοπαλία δεν θα κάναμε. Όταν έφυγα ήμασταν δεύτεροι πίσω από τον Μακεδονικό Φούφα με δύο ματς λιγότερα. Σε ότι αφορά τον πρώτο όμιλο ήταν λιγότερο δύσκολος από προηγούμενα χρόνια. Με το που πήγα στον Αετό κάναμε 7 νίκες σερί. Ο Πανσερραϊκός έπαιζε σχεδόν μόνος του. Θυμάμαι όταν ήμουν στον Ορφέα Ελευθερούπολης ή στο Βυζάντιο Κοκκινοχώματος, είχαμε 4 ομίλους και ο δικός μας ήταν «φωτιά». Είχε μέσα τον Άρη, τον Πανσερραϊκό, την Καβάλα, τον Απόλλωνα Καλαμαριάς και δεν συμμαζεύεται. Ήταν παραπάνω επίπεδο από Γ’ Εθνική, που θυμίζω ότι τότε ήταν πραγματική Γ’ και όχι Δ’ όπως είναι ουσιαστικά τώρα. Για να λέμε τα πράγματα όπως είναι. Πολύ δυνατό όμιλο είχα επίσης όταν πήγα στην Παλαιόχωρα στην Κρήτη που είχαμε αντιπάλους ομάδες των Αθηνών: Φωστήρας, Ηλυσιακός, Αιγάλεω αλλά και δυνατές Κρητικές όπως ο Ηρόδοτος. Οι Κρητικοί είναι καλοί παράγοντες. Αφήνουν τον προπονητή να δουλέψει, Θυμίζω τις περιπτώσεις του Γκέραρντ και του Καραγεωργίου σε ΟΦΗ και Εργοτέλη. Είχα πολύ καλούς παράγοντες στην Παλαιόχωρα, αγαπώ την Κρήτη και πιστεύω ότι κάποια στιγμή θα ξαναδουλέψω εκεί».
EL CLASICO: Από τον Τηλυκράτη γιατί αποχώρησες;
ΔΗΜ. ΜΑΓΚΑΦΙΝΗΣ: « Οι στόχοι που θέσαμε από την αρχή ήταν υψηλοί. Θέλαμε να πάρουμε το πρωτάθλημα. Κάναμε μια συνεργασία με τον Παναιτωλικό, βάλαμε κάποια νέα παιδιά μέσα αλλά δυστυχώς μείναμε λίγο πίσω και αποχώρησα κοινή συναινέσει μετά το ματς με την Πρέβεζα. Την προηγούμενη χρονιά είχαμε κάνει 6-7 σερί νίκες και ήμασταν έτσι όπως έπρεπε. Πιστεύω ότι μπορούσαμε να βάλουμε 1-2 πολύ καλούς παίχτες ακόμη για να βγούμε πρώτοι. Είχαμε και κάποια άλλα θέματα με σοβαρούς τραυματισμούς ενώ είχαμε αλλάξει και γήπεδο, πηγαίνοντας να παίξουμε στο Νυδρί, κάτι που δε μας βόλευε και έτσι χάσαμε έδαφος».
ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΗΣΟΥΜΕ ΜΕ ΤΟΝ ΑΕΤΟ ΟΡΦΑΝΟΥ
EL CLASICO: Πάμε στην τωρινή σου ομάδα τον Αετό Ορφανού. Ποιες οι πρώτες σου εντυπώσεις από εκεί και πώς προέκυψε η συνεργασία;
ΔΗΜ. ΜΑΓΚΑΦΙΝΗΣ: «Είναι μια ομάδα που παίζει τρία σερί χρόνια στη Γ’ Εθνική και είναι ομάδα πεντάδας. Έχει έναν πρόεδρο που είναι πάρα πολλά χρόνια στο «τιμόνι» παρότι είναι πολύ νέος σε ηλικία (μόλις 40 ετών). Πρόκειται για μια τουριστική περιοχή η οποία βρίσκεται στο ενδιάμεσο των Νομών Καβάλας και Δράμας και απορροφά παίχτες και από τις δύο πόλεις. Έχουν μάλιστα περάσει από την ομάδα και δύο ποδοσφαιριστές που είχα στη Ζάκυνθο. Ο Σωκράτης Κωνσταντινίδης και ο Βασίλης Γαβριηλίδης που είναι τώρα αρχηγός στην Καβάλα και έχει κάνει εξαιρετική πορεία. Πέρυσι μάλιστα βραβεύτηκε από τον ΠΣΑΠ γιατί συνδύασε το ποδόσφαιρο με τις σπουδές του. Θυμάμαι ότι όταν τον είχα φέρει στο νησί με έβριζαν. Ο πρόεδρος του Αετού με ήξερε, είχε φύγει ο προηγούμενος προπονητής γιατί η ομάδα είχε κάνει μια «κοιλιά» περίπου δύο μηνών και εγώ μόλις είχα φύγει από τον Τηλυκράτη. Έτσι έγινε η επαφή και έκλεισα στον Αετό. Το καλό σε αυτή τη ομάδα είναι ότι έχω δουλέψει με όλους τους ενδεκαδάτους ποδοσφαιριστές της σε άλλες ομάδες στο παρελθόν. Έχει πολύ καλούς παίχτες. Εάν κάνουμε 2-3 καλές προσθήκες και φύγει ο Πανσερραϊκός από τη μέση θα πρωταγωνιστήσουμε».
ΕΙΜΑΙ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΗΣ ΑΝΑΔΙΑΡΘΡΩΣΗΣ, ΝΑ ΒΑΛΟΥΝ ΜΥΑΛΟ ΚΑΠΟΙΟΙ ΠΡΟΠΟΝΗΤΕΣ
EL CLASICO: Πώς βλέπεις το ενδεχόμενο αναδιάρθρωσης του ποδοσφαίρου;
ΔΗΜ. ΜΑΓΚΑΦΙΝΗΣ: «Πιστεύω ότι δεν πρέπει να έχουμε ξανά αναδιάρθρωση. Έγινε πέρυσι και δεν νομίζω ότι πρέπει να ξαναγίνει. Θέλω να πω κάτι σε αυτό το σημείο με το οποίο έχω ενοχληθεί: Εμείς οι προπονητές δεν είμαστε για να αποφασίζουμε το πώς θα σωθεί το ελληνικό ποδόσφαιρο. Εμάς η δουλειά μας είναι άλλη. Αυτό ισχύει για κάποιους συναδέλφους που βγαίνουν τώρα στο κουρμπέτι και έχω δικαίωμα να πω την άποψη μου μετά από 21 χρόνια στους πάγκους. Πρέπει να παρακαλάνε ορισμένα παιδάκια ψωνισμένα απ’ αυτούς να υπάρχουν 4 και 5 κατηγορίες και πολλοί όμιλοι για να έχουμε όλοι μας δουλειά. Γιατί αν κόψουμε μια κατηγορία αλλά και κάποιους ομίλους, οι περισσότεροι από αυτούς θα πεινάσουν και θα πηγαίνουν στα διάφορα χωριά και στο τσάμπα. Τι τα παίρνουν τα διπλώματα εάν δεν δουλεύουν και πώς θα γίνει αυτό εάν κοπεί μια ολόκληρη κατηγορία; Το έχουν σκεφτεί αλήθεια;».
EL CLASICO: Παρακολουθείς την Γ’ Εθνική εξονυχιστικά αλλά και τους 8 ομίλους. Πιστεύεις ότι δίκαια ανακηρύχθηκαν αυτές οι 8 ομάδες πρωταθλήτριες;
ΔΗΜ. ΜΑΓΚΑΦΙΝΗΣ: «Έγινε μεγάλη μάχη της Σαντορίνης με την Καλλιθέα. Η Σαντορίνη έχει καλύτερο ρόστερ αλλά η Καλλιθέα βαριά φανέλα. Δίκαια ανεβαίνουν ο Πανσερραϊκός, ο Αλμωπός, ο Πιερικός, η Ρόδος είχαν μεγάλα μπάτζετ και καλά ρόστερ. Σε ότι αφορά τον δικό σας όμιλο, πιστεύω ότι η Ζάκυνθος εάν είχε 2-3 ακόμη παίχτες πρώτης γραμμής θα μπορούσε να πάρει το πρωτάθλημα και να ανέβει».
ΕΙΧΑ ΠΕΡΥΣΙ ΝΥΞΗ ΑΠΟ ΤΣΙΛΙΒΗ, ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ ΜΕΡΙΔΙΟ ΣΤΗ ΦΕΤΙΝΗ ΕΠΙΤΥΧΙΑ Ο ΤΣΟΥΚΛΗΣ
EL CLASICO: Η άποψη σου για την άλλη ομάδα του νησιού τον Α.Ο. Τσιλιβή και την πορεία της;
ΔΗΜ. ΜΑΓΚΑΦΙΝΗΣ: «Είναι ομάδα που στηρίχθηκε στις μεταγραφές και νομίζω ότι σημαντικό μερίδιο σε αυτό έχει ο Πέτρος Τσούκλης που γνωρίζει πολύ καλά την αγορά κάνοντας τις επιλογές. Έκανε εκπληκτική πορεία το Τσιλιβή και αξίζουν συγχαρητήρια στον προπονητή που είναι νέο παιδί και πολύ ανερχόμενος. Το πρόβλημα της ομάδας αυτής είναι ότι δεν έχει τη «βαριά» φανέλα της Ζακύνθου. Αν φορούσε τη φανέλα του ΑΠΣ η φετινή ομάδα θα είχε δέκα επιπλέον βαθμούς. Το υλικό της ήταν πολύ καλό. Όμως είναι διαφορετικό να αντιμετωπίζεις μια ομάδα σαν Ζάκυνθο και διαφορετικό σαν Τσιλιβή. Το ίδιο συνέβη πέρυσι και με το Καταστάρι. Γενικά αυτού του τύπου οι ομάδες είναι δύσκολο να αντέξουν δεύτερη σερί χρονιά σε αυτό το πρωτάθλημα. Δεν έχουν αυτές οι ομάδες την δυναμική να αντέξουν πολλά χρόνια σε μεγαλύτερη κατηγορία. Θα επανέλθω αναγκαστικά στον Γούναρη και θα πω ότι κάτι τέτοιο δεν υπήρχε περίπτωση να συμβεί με τον ΑΠΣ. Ακόμα και που έπεσε στο τοπικό επανήλθε σύντομα. Δεν μπορεί να διαλυθεί μια τέτοια ομάδα έτσι εύκολα. Σε τέτοια περίπτωση ο Γούναρης θα έπρεπε να πάρει το καράβι και να φύγει. Αλλά με πενιχρά μέσα και τη βοήθεια κάποιων ανθρώπων καταφέρνει να κρατά την ομάδα στις εθνικές κατηγορίες. Ελπίζω να βρει τα χρήματα και να επιστρέψει η ομάδα στη Β’ Εθνική. Πάντως ο Γούναρης από τη Ζάκυνθο δεν φεύγει ποτέ να ξέρετε. Δεν υπάρχει περίπτωση (γέλια)».
ΤΟ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΟ ΜΕ ΧΑΡΙΑΤΗ ΠΟΥ ΔΕΝ ΘΑ ΞΕΧΑΣΩ ΠΟΤΕ
EL CLASICO: Πες μας ένα περιστατικό από την παρουσία σου στον ΑΠΣ Ζάκυνθος, που σου έχει μείνει χαραγμένο στη μνήμη για καλό και κάποια που σου έμεινε για κακό.
ΔΗΜ. ΜΑΓΚΑΦΙΝΗΣ: «Ένα περιστατικό που μου έχει μείνει ήταν το παιχνίδι στο Ρουφ. Θυμάμαι ότι σε εκείνο το ματς δεν έπαιζε ο Λιβέρης και είχα βασικό τον Χαριάτη στην ενδεκάδα. Ο «κοντός» δεν είχε ξεκινήσει πολύ καλά στο ματς, έκανε λάθη και σκέφτηκα να τον κάνω σύντομα αλλαγή με τον Δημήτρη Παντελή. Είχα δώσει μάλιστα εντολή στον Πάνο τον Γουσέτη που ήταν τότε ο γυμναστής μας να σηκώσει για ζέσταμα τον Παντελή για να αλλάξω τον Χρήστο. Στο 25’ περίπου και ενώ είχα αρχίσει να νευριάζω μαζί του, τον έβλεπα που έπαιρνε προσπάθειες και τον άφησα λίγο ακόμα στο ματς, Παίρνει την πρώτη, παίρνει την δεύτερη και στην τρίτη βάζει το γκολ (το τελευταίο της ζωής του) με διαγώνια προσπάθεια. Έτσι έδωσα ξανά εντολή να κάτσει στον πάγκο ο Παντελής. Τον έβγαλα τελικά λίγο πριν το τέλος γιατί είχε κουραστεί πολύ και μου ζήτησε ο ίδιος να βγει και έβαλα στα τελευταία λεπτά τον Κόντι. Βλέπετε πώς μπορεί να αλλάξει η ιστορία ενός ματς; Εκεί που ήμουν έτοιμος να τον βγάλω, τον άφησα μέσα και με δικαίωσε. Είχε συμμετοχή και στο δεύτερο γκολ του Κωστάκη και κερδίσαμε τελικά 1-2. Κακές στιγμές ήταν αναμφίβολα το παιχνίδι με τον Αστέρα Μαγούλας που φάγαμε τρία γκολ σε 9 λεπτά από τον Μανίκα και στον Βατανιακό που είχα αποβληθεί μαζί με τον Κοντονή και αφήσαμε την ομάδα “γυμνή” στα τελευταία λεπτά. Το φάγαμε στο 90’ και χάσαμε. Ήταν σκληρή ήττα που ευτυχώς δεν μας στοίχισε αργότερα».
ΕΚΤΙΜΩ ΤΟΝ ΝΟΛΗ ΓΙΑ ΤΟ ΧΑΡΑΚΤΗΡΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΤΙΜΙΟΤΗΤΑ ΤΟΥ
ΕL CLASICO: Έκτη επιστροφή στη Ζάκυνθο έχει το μενού; (Γέλια):
ΔΗΜ. ΜΑΓΚΑΦΙΝΗΣ: «Δύσκολο το κόβω αλλά ποτέ δεν πρέπει να λες ποτέ. Αν είναι να ξανάρθω κάποια στιγμή στον ΑΠΣ, θα πρέπει να έχω φτιάξει ένα καλό «κομπόδεμα» για παν ενδεχόμενο (πολλά γέλια)».
EL CLASICO: Πάντως το ρεκόρ σου προς το παρόν μόνο ο Δημήτρης Νόλης μπορεί να το απειλήσει. Είστε 5-4 στο σκορ…
ΔΗΜ. ΜΑΓΚΑΦΙΝΗΣ: «Ο Δημήτρης είναι ένας άνθρωπος που έχω σε μεγάλη εκτίμηση τόσο για τη δουλειά του όσο και για τον χαρακτήρα του, Πάντοτε έχουμε καλή επαφή, Μάλιστα πριν πάει στην Ερμιονίδα μου ζήτησε τη γνώμη μου λόγω του ότι έχω δουλέψει εκεί δύο φορές στο παρελθόν. Πιστεύω ότι εκεί άφησε πολύ καλές εντυπώσεις. Ελπίζω να βρει μια καλή ομάδα με καλές εργασιακές συνθήκες σε περίπτωση που δεν συνεχίσει στην Ένωση και να δείξει και εκεί την αξία του. Είναι ένας πολύ καλός και τίμιος άνθρωπος».
EL CLASICO: Η διαφορά σου με τον Νόλη είναι ότι εκείνος εργάστηκε και σε άλλη ομάδα του νησιού μας πλην του ΑΠΣ Ζάκυνθος, τον Α.Ο. Κατασταρίου και μάλιστα με μεγάλη επιτυχία. Εσύ είχες ποτέ κάποια κρούση από άλλη ζακυνθινή ομάδα; Αν σου γινόταν κάποια πρόταση στο μέλλον θα την συζητούσες;
ΔΗΜ, ΜΑΓΚΑΦΙΝΗΣ: « Θα προτιμούσα να μείνω στην ιστορία σαν προπονητής του ΑΠΣ και μόνο. σε ότι αφορά το νησί. Δεν αποκλείω βέβαια τίποτα και ούτε φυσικά ότι θα μπορούσα να δουλέψω και σε κάποια άλλη ομάδα της Ζακύνθου. Ξαναλέω ότι θα προτιμούσα να μείνω στην συνείδηση του κόσμου σαν προπονητής του ΑΠΣ. Πάντως για να απαντήσω στην ερώτηση σας, είχα δεχθεί πριν πάει ο Τσούκλης στον Α.Ο. Τσιλιβή μια νύξη από νυν παράγοντα της ομάδας. Με πήραν ένα τηλέφωνο αλλά τότε είχα προτεραιότητα να μείνω στον Τηλυκράτη.».
