Ποιο Ιράν και ποια μνημόνια, ποια ισλαμοποίηση που διατυμπανίζουν οι φασίστες και οι απανταχού ηλίθιοι για να μολύνουν αυτόν τον τόπο, ποιος Κιμ Γιονγκ Ουν που φοβούνται οι φίλοι μας οι Δυτικοί, ποια μπούργκα στις παραλίες της Γαλλίας!
Ο σκοταδισμός στην Ελλάδα παράγεται εγχώρια, υπάρχει και βγαίνει στους δρόμους πάνω σε καρέκλες, ολοζώντανος και νεκρός μαζί, περιφέρεται ως φυσιολογικότατο θέαμα!
Ο κόσμος των νεκρών εισβάλλει σε αυτόν των ζωντανών, και δεν είναι το προσφυγόπουλο από την Συρία, ούτε οι ομοφυλόφιλοι, ούτε οι αριστεροί, είναι η δεισιδαιμονία, οι αστρολόγοι, τα μέντιουμ και οι χαρτορίχτρες που λημνάζουν στα μυαλά και τις πρακτικές ενός κομματιού της ελληνικής κοινωνίας. Υπάρχει αυτή η πλευρά της χώρας. Πολλές φορές είναι αθέατη αλλά υπάρχει και δεν είναι μικρή.
Λέγεται μεσαίωνας…
Παρακάτω θα δείτε το μήνυμα που ανέβασε στον λογαριασμό της στο Facebook η Ἐκκλησία ΓΟΧ Ἑλλάδος.
Στις φωτογραφίες θα δείτε τον “Πανιερώτατος Μητροπολίτης Φθιώτιδος καὶ Θαυμακοῦ κ. Καλλίνικος· κατὰ κόσμον Κωνσταντῖνος Χανιώτης” να περιφέρεται καθιστός σε καρέκλα. Μόνο που ο Πανιερώτατος όπως θα παρατηρήσετε περιφέρεται νεκρός!
Σήμερον, τήν 6ην/19ην τοῦ μηνός ‘Ὁκτωβρίου ἐνεστῶτος ἔτους, καί περί ὥραν 10ην πρωϊνήν, ἐτελέσθη ἡ ἐξόδιος ἀκολουθία τοῦ μακαρίᾳ τῇ λήξει γενομένου ἀοιδίμου Μητροπολίτου Φθιώτιδος καί Θαυμακοῦ κυροῦ Καλλινίκου ἐν τῷ Μητροπολιτικῷ Ἱερῷ Ναῷ τοῦ Ἁγίου Σπυρίδωνος Λαμίας εἰς τήν ὁποίαν παροῦσα ὑπῆρξεν ἅπασα ἡ Ἱερά Σύνοδος. Πλῆθος κόσμου κατέκλεισε τόν ὡς ἄνω ἱερόν ναόν καί τάς πέριξ ὁδούς, ὅπως λάβωσιν δι’ ἐσχάτην φοράν τήν τοῦ ἐκλιπόντος Ἱεράρχου εὐχήν. Τό αὐτό πλῆθος μετά τῶν τιμίων Ἱεραρχῶν ἠκολούθησαν τό σκήνωμα τοῦ ἁγίου Γέροντος, πορευομένου εἰς τήν τελευταίαν αὐτοῦ κατοικίαν, ἤτοι τήν Ἱεράν Μονήν τοῦ Ὁσίου Ἀθανασίου τοῦ Μετεωρίτου, ὄπου καί ἐτελέσθη ἡ ταφή αὐτοῦ. ῾Ο Πανιερώτατος Μητροπολίτης Φθιώτιδος καὶ Θαυμακοῦ κ. Καλλίνικος· κατὰ κόσμον Κωνσταντῖνος Χανιώτης. ᾿Εγεννήθη τὸ ἔτος 1925 ἐν τῇ ῎Ανῳ Μερᾷ Μυκόνου, καὶ ἀποπερατώσας τὰς Γυμνασιακὰς αὐτοῦ σπουδὰς ἐν ᾿Αθήναις, ἐκοινοβίασε τὸ ἔτος 1947 εἰς τὴν ῾Ιερὰν Μονὴν Παναγίας Τουρλιανῆς ἐν τῇ ἰδιαιτέρᾳ πατρίδι αὐτοῦ, ἔνθα καὶ ἐκάρη μοναχός. Διάκονος ἐχειροτονήθη τὸ ἔτος 1950, καὶ Πρεσβύτερος τὸ 1954 ὑπὸ τοῦ Μητροπολίτου Σύρου κυροῦ Φιλαρέτου. Τὸ 1965 προσεχώρησεν εἰς τὸν ἱερὸν τῶν Γνησίων ῾Ορθοδόξων Χριστιανῶν ἀγώνα, διορισθεὶς ἐφημέριος εἰς τὸν ἐν Λαμίᾳ ῾Ιερὸν Ναὸν τοῦ ῾Αγίου Σπυρίδωνος. Τὸ ἔτος 1971 ἐξελέγη καὶ ἐχειροτονήθη ὑπὸ τοῦ Μακαριστοῦ ᾿Αρχιεπισκόπου κυροῦ Αὐξεντίου καὶ τῆς περὶ αὐτὸν Συνόδου ᾿Επίσκοπος Θαυμακοῦ, καὶ τὸ αὐτὸ ἔτος Μητροπολίτης Φθιώτιδος.᾿Απὸ τὸ ἔτος 1995 ἕως τὸ 2004 διετέλεσεν Τοποτηρητὴς τῆς ῾Ιερᾶς ᾿Αρχιεπισκοπῆς ᾿Αθηνῶν καὶ Πρόεδρος τῆς ῾Ιερᾶς Συνόδου. Ἐν τῷ ἐνεργητικῷ τῆς Ποιμαντορίας του ὁ Μακαριστός Ἱεράρχης ἔχει πλεῖστα ὄσα ἐκκλησιαστικά γεγονότα, τουτέστιν χειροτονίας Κληρικῶν ἐγκαινιασμούς Ναῶν, ἐκπροσωπήσεις εἰς τό ἐξωτερικόν ὡς ἀντιπρόσωπος τῆς Ἱερᾶς Συνόδου, ἀνεγέρσεις Ναῶν ὡς καί τῆς ἀνδρώας Ἱερᾶς Μονῆς τοῦ Ὁσίου Ἀθανασίου τοῦ Μετεωρίτου τῆς ὁποίας ὑπῆρξε κτίτωρ καί πνευματικός ἄχρι τῆς πρός Κύριον ἐκδημίας του. Ὁ ἀοίδιμος Ἱεράρχης ὑπῆρξεν πρόσωπον τό ὁποῖον πανθομολογουμένως ἐνέπνεε σεβασμόν δέος καί ἐμπιστοσύνην εἰς ὅλους τούς πιστούς, κληρικούς τε καί λαϊκούς καί ἠργάσθει ἀκόκνως διά την πρόοδον τοῦ Ἱεροῦ Ἀγῶνος τῶν Γνησίων Ὀρθοδόξων Χριστιανῶν καί τήν ἐνότητα αὐτοῦ.
