Η καρδιά του τον πρόδωσε και σταμάτησε να λειτουργεί… άφησε την τελευταία του πνοή στο λιμάνι της Ζακύνθου, εκεί που πήγαινε κάθε ημέρα για να συναντήσει φίλους, εκεί που ήταν το δικό του καταφύγιο… Αγνός φίλαθλος της Ζακύνθου ήταν ο Ανδρέας Πανόπουλος. Φωνακλάς, απαιτητικός και αρκετές φορές γκρινιάρης με την στεντόρεια φωνή του έδινε το σύνθημα της νίκης από την κερκίδα…

Εκτός από του αγώνες ο Ανδρέας βρέξει-χιονίσει δεν έχανε προπόνηση της αγαπημένης του ομάδας. ήταν μέσα σε όλα, ήξερε τους παίκτες τους προπονητές. Το δημοτικό Στάδιο ήταν το σπίτι του και η ομάδα της Ζακύνθου η οικογένεια του… Άνθρωπος του μεροκάματου ήταν ο Πανόπουλος με δυσκολία τα έφερνε βόλτα, αυτό όμως δεν τον εμπόδισε να γίνει ο πρώτος φίλαθλος που κατέθεσε χρήματα (50 ευρώ) για να πάρει μετοχές της ομάδα του τον πρώτο χρόνο που έγινε ΠΑΕ στη Β΄ Εθνική!!! Μάλιστα πολλοί τον πείραζαν ότι ήταν ο μεγαλομέτοχος!

Δυο ποδοσφαιρικές αγάπες είχε ο Ανδρέας. Τη Ζάκυνθο και την ΑΕΚ και στις δύο η παρουσία του ήταν εντονότατη. Δεν περνούσε απαρατήρητος καθώς ήταν εκδηλωτικός. Η αλήθεια είναι ότι θα μας λείψει… έφυγε έτσι ξαφνικά και τώρα τα απογεύματα στο δημοτικό θα είναι λειψά… το ίδιο και οι προπονήσεις της Ζακύνθου… Εκεί που ήταν η ζωή του… Πολλές φορές σταματούσε έξω από την εφημερίδα στον Ερμή και μου έλεγε με πάσα λεπτομέρεια τι έγινε στην τάδε προπόνηση!

Ήταν μορφή! Ένας παραδοσιακός λαϊκός τύπος που τα είχε όλα! Ο τύπος αυτός πριν από μερικούς μήνες βρήκε το κινητό μου που είχε πέσει σε ένα γήπεδο και μου το παρέδωσε χαμογελώντας με τον γνωστό του τρόπο! Η κηδεία του έγινε το πρωί της Πέμπτης στην Εκκλησία του Αγίου Γερασίμου στους Κήπους… εκεί τον αποχαιρέτησαν πολλοί φίλοι της κυνοκίτρινης οικογένειας.   Τώρα θα βλέπει την αγαπημένη του ομάδα από μια άλλη γειτονιά… Καλό ταξίδι βρε  φίλε…

Σε αυτό το βίντεο ακούγεται η φωνή του Ανδρέα στο 3 δευτερόλεπτο ο οποίος φωνάζει στον Στέλιο Λιβέρη!