Είναι μόλις 19 χρονών και ιδιαίτερα ταλαντούχος. Ένα παιδί που μπορεί να ήρθε απ’ το εξωτερικό και τη μακρινή Αργεντινή αλλά μπήκε αμέσως στις καρδιές των Ζακυνθινών φιλάθλων με την αγωνιστικότητα του και τον ευγενέστατο χαρακτήρα του. Συν τοις άλλοις αποτελούσε και το αγαπημένο παιδί των αποδυτηρίων για την πλειοψηφία των συμπαικτών του, που έχουν να πουν για εκείνον τα καλύτερα. Ο λόγος για τον βραχύσωμο επιθετικό Φράνκο Όττα, που αποτέλεσε τον δεύτερο σε συμμετοχές ποδοσφαιριστή του ΑΠΣ Ζάκυνθος τη φετινή περίοδο, πίσω απ’ τον συμπατριώτη του Φράνκο Τορεσάνι και που για πρώτη φορά μιλά σε κάποιο ελληνικό μέσο. Σε ερώτηση μας, για το αν επιθυμεί να παραμείνει για ένα ακόμη χρόνο στους Κυανοκίτρινους, ο ίδιος τονίζει ότι δεν είχε κανένα πρόβλημα ενώ είχε μόνο καλά λόγια για τεχνικό τιμ, συμπαίκτες αλλά και όλους τους Ζακυνθινούς φιλάθλους που τον αγκάλιασαν εξ’ αρχής. Τέλος δεν παρέλειψε να ευχαριστήσει τη γνωστή φίλαθλο της ομάδας Μαρία Μπιάζη για την αγάπη που έδειξε τόσο σε εκείνον όσο και σε όλα τα παιδιά.
Αναλυτικά η συνέντευξη του Αργεντινού επιθετικού στα Ελληνικά
Ioniansports.gr: Πότε και που γεννήθηκες; Πως ξεκίνησε η ενασχόληση σου με το ποδόσφαιρο και που έχεις παίξει μέχρι και πριν τη μεταγραφή σου στον ΑΠΣ Ζάκυνθος;
Φράνκο Όττα: «Γεννήθηκα στις 24 Νοεμβρίου του 1994 στην περιοχή Καμπάνα του Μπουένος Άϊρες της Αργεντινής. Όπως και ο πατέρας μου που ήταν ποδοσφαιριστής ξεκίνησα από πολύ μικρός να κλωτσάω το τόπι. Πριν έρθω στη Ζάκυνθο βρισκόμουν στα τμήματα υποδομής της Τσακαρίτα Τζούνιορς για μια τετραετία.»
I.S: Κάτι που δε γνωρίζει ο περισσότερος κόσμος είναι ότι ο πατέρας σου υπήρξε στα νιάτα του, ένας σημαντικός ποδοσφαιριστής (επιθετικός). Αυτό αποτέλεσε για σένα την αφορμή να ακολουθήσεις τον ίδιο δρόμο;
Φ.Ο: «Πράγματι, αυτός ήταν που μετέδωσε την επιθυμία να ξεκινήσω να παίζω, ένα τόσο όμορφο σπορ όπως είναι το ποδόσφαιρο. Αυτός με οδηγεί και με συμβουλεύει στα πάντα. Μακάρι να μπορούσα να κάνω μια καριέρα σαν και την δική του.»
I.S: Η χώρα σου η Αργεντινή, φημίζεται για τη μεγάλη ποσότητα ποδοσφαιριστών που εξάγει όλα αυτά τα χρόνια. Για πιο λόγο συμβαίνει αυτό κατά τη γνώμη σου;
Φ.Ο: «Σε όλο τον κόσμο βλέπουν με καλό «μάτι» τον Αργεντινό ποδοσφαιριστή. Ίσως γιατί από την στιγμή που γεννιόμαστε, ζούμε με μια μπάλα κάτω απ’ τη μασχάλη. Για εμάς το ποδόσφαιρο είναι η ζωή μας.»
I.S: Πως ήρθες στη Ζάκυνθο; Ποιος ήταν ο κύριος λόγος που σε έκανε να περάσεις τον Ατλαντικό και να έρθεις στα μέρη μας;
Φ.Ο: «Ήρθα στη Ζάκυνθο διαμέσου του εκπροσώπου μου Άλεξ Ροντρίγκεζ. Όταν μου παρουσιάστηκε η ευκαιρία δεν αμφέβαλα ούτε στιγμή. Τα άφησα όλα και έφυγα, στην προσπάθεια μου να ξεκινήσω να αγωνίζομαι σε μια Ήπειρο που κάθε ποδοσφαιριστής ονειρεύεται να αγωνιστεί.»
I.S: Ποιο είναι το πρώτο συναίσθημα που αισθάνθηκες όταν μπήκες στο αεροπλάνο για την Ελλάδα; Φοβήθηκες το γεγονός, το ότι θα φύγεις τόσο μακριά από το σπίτι σου;
Φ.Ο: «Αισθάνθηκα μια ανυπομονησία. Ήθελα να αρχίσω να προπονούμαι για να βρεθώ στην καλύτερη δυνατή φυσική και πνευματική κατάσταση, έτσι ώστε να αντιμετωπίσω το πρωτάθλημα, με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Φόβος δεν υπήρχε αλλά ήταν δύσκολο να αφήσω πίσω την οικογένεια μου. Όμως εκείνοι απ’ την πλευρά τους με στήριζαν πάντα σε όλες μου τις αποφάσεις. Είναι ότι καλύτερο έχω στη ζωή μου.»
I.S: Μπορεί να ήσουν ξένος στην Ελλάδα αλλά δεν ήσουν μόνος. Στην ομάδα έπαιξαν και τρεις συμπατριώτες σου (Νταμιάν Σολφερίνο, Φράνκο Τορεσάνι, Μαρτίν Πέρελμαν) αλλά και ο Ανδρές Χιράλδο με τον οποίο μιλάτε την ίδια γλώσσα. Πόσο σημαντικό είναι να έχεις ανθρώπους που μιλάς την ίδια γλώσσα, όντας τόσο μακριά απ’ την πατρίδα σου;
Φ.Ο: «Το να έχω συμπαίκτες κάποιους συμπατριώτες μου, με τους οποίους μιλάμε και την ίδια γλώσσα όπως και με το Χιράλδο που είναι Κολομβιανός, ήταν πολύ σημαντικό για μένα έτσι ώστε να μην αισθάνομαι τόσο μόνος μου. Μοιραστήκαμε πολύ όμορφα πράγματα με τα παιδιά αυτά και χάρη στο Θεό καταφέραμε να χτίσουμε μια πολύ όμορφη φιλία. Ελπίζω η φιλία αυτή να συνεχίσει το ίδιο δυνατή, από εδώ και στο εξής.»
I.S: Πως θα περιέγραφες τη φετινή σου εμπειρία στο πρωτάθλημα της Ελληνικής Β’ Εθνικής; Τι σου άρεσε και τι όχι αυτό το χρόνο στην Ελλάδα;
Φ.Ο: «Θα το περιέγραφα σαν ένα δυνατό πρωτάθλημα με αρκετές ιστορικές ομάδες που έχουν παίξει Α’ Εθνική στο παρελθόν, όπως ο Ηρακλής, η Κέρκυρα και η Νίκη Βόλου. Ομάδες που έδιναν μια έξτρα ποιότητα στην κατηγορία. Δε μου άρεσαν και κάποια άλλα πράγματα, όπως για παράδειγμα η αντιμετώπιση των διαιτητών απέναντι μας στα εκτός έδρας παιχνίδια, όπου τα σφύριζαν σχεδόν όλα ανάποδα και εις βάρος μας.»
I.S: Είσαι ικανοποιημένος από την συνολική σου απόδοση φέτος; Έπαιξες πάρα πολλά παιχνίδια και ο προπονητής σου φαινόταν να σε εμπιστεύεται…
Φ.Ο: «Η εμπειρία που έζησα φέτος ήταν πολύ καλή και θετική. Ήταν άλλωστε η πρώτη φορά που συμμετείχα σε μια επαγγελματική ομάδα. Ευχαριστώ τον κ. Κολονέλο που με εμπιστεύτηκε, έχοντας την τύχη να αγωνιστώ στα περισσότερα παιχνίδια και να σημειώσω κάποια τέρματα.»
I.S: Για ποιο λόγο κατά τη γνώμη σου η Ζάκυνθος ήταν τόσο δυνατή στην έδρα της και τόσο αναποτελεσματική μακριά από αυτήν;
Φ.Ο: «Πιστεύω ότι ήμασταν πολύ δυνατοί στην έδρα μας, γιατί οι άλλες ομάδες έρχονταν αρκετά κουρασμένες στο νησί, μετά τα μεγάλα ταξίδια που έκαναν. Γι’ αυτό εμείς προσπαθούσαμε από τα πρώτα κιόλας λεπτά να «τελειώσουμε» τα παιχνίδια. Το ίδιο συνέβαινε και σε εμάς όταν αγωνιζόμασταν σαν φιλοξενούμενοι. Είχαμε πολύ μεγάλα ταξίδια με το πλοίο και το λεωφορείο. Δεν ταξιδεύαμε τόσο άνετα και όταν παίζαμε στα παιχνίδια οι διαιτητές μας αδικούσαν περισσότερο από οποιαδήποτε άλλη ομάδα.»
I.S: Ποιο θεωρείς το καλύτερο σου φετινό παιχνίδι και γιατί;
Φ.Ο: «Αυτό εναντίον του Απόλλωνα Καλαμαριάς. Σε εκείνο το παιχνίδι είχαμε κερδίσει με σκορ 3-0 και είχα την τύχη να σκοράρω ένα γκολ και όλη η ομάδα να πάει πολύ καλά. Ήταν ένα πολύ όμορφο παιχνίδι για εμάς.»
I.S: Ποιο από τα ματς που χάσατε θα ήθελες να ξαναπαίξεις και γιατί;
Φ.Ο: «Θα επιθυμούσα να ξανάπαιζα το παιχνίδι που χάσαμε στην έδρα μας κόντρα στην Κέρκυρα. Δεν δικαιούμασταν να χάσουμε, γιατί παίξαμε σαν ίσος προς ίσο απέναντι στην πρωτοπόρο της βαθμολογίας. Επίσης ο τρόπος με τον οποίο χάσαμε δεν ήταν ο ενδεδειγμένος, καθώς εκείνοι δεν τήρησαν το fairplayστη φάση του δεύτερου γκολ.»
I.S: Θα ήθελες να παραμείνεις και τη νέα χρονιά στην ομάδα; Αν ναι, τι θα ήθελες να αλλάξει στην ομάδα σε σχέση με τη φετινή περίοδο;
«Σαφέστατα και θα μου άρεσε να παραμείνω. Για την σαιζόν που έρχεται, θα μου άρεσε να φτιάξουμε μια ανταγωνιστική ομάδα, που θα δώσει τη μάχη για την άνοδό της στην Σούπερ Λίγκα.»
I.S: Θα θέλαμε δυο λόγια για τους Ζακυνθινούς φιλάθλους και γενικότερα για το νησί. Τι θα θυμάσαι περισσότερο από εδώ εάν φύγεις για κάπου αλλού;
Φ.Ο: «Από τη Ζάκυνθο έχω τις καλύτερες αναμνήσεις. Πάντα θα είμαι ευγνώμων σε όλους, γιατί με έκαναν να νιώσω σαν στο σπίτι μου. Οι οπαδοί πάντα ακολουθούσαν την ομάδα, ενώ δεν θα ξεχάσω ποτέ όταν μου έδιναν συγχαρητήρια στο δρόμο για την πορεία της. Επίσης διατηρώ μια πολύ ωραία φιλία με τη Μαρία Μπιάζη, με την οικογένεια της οποίας περάσαμε μαζί τις γιορτές, δίχως να μας αφήσει ποτέ μόνους. Είναι μια απίστευτη κοπέλα, ειλικρινά!»
I.S: Πως ήταν η συνεργασία σου με τους Ιταλούς προπονητές; Ποια η γνώμη σου για τους Τζανλούκα Κολονέλο, Πάολο Φότι και Πάριντε Λάλι;
Φ.Ο: «Πρόκειται για ένα πολύ εργατικό τεχνικό τιμ, για απόλυτους επαγγελματίες που με βοήθησαν όλοι τους πολύ.»
I.S: Ας μιλήσουμε υποθετικά. Είσαι Πρόεδρος κάποιας ομάδας και έχει την δυνατότητα να πάρεις πέντε συμπαίκτες σου απ’ τον ΑΠΣ Ζάκυνθος. Ποιους θα έπαιρνες;
Φ.Ο: «Είναι πολύ δύσκολο να επιλέξω μόνο πέντε. Φτιάξαμε μια πολύ ενωμένη ομάδα και όλοι μας παλέψαμε για τον ίδιο στόχο, που δεν ήταν άλλος από τον να κρατήσουμε τη Ζάκυνθο στη Β’ εθνική».
I.S: Ποιες είναι οι τρεις πρώτες λέξεις που σου έρχονται στο μυαλό όταν ακούς τη λέξη «ΑΠΣ Ζάκυνθος»;
Φ.Ο: «Ευγνωμοσύνη, περηφάνια και πάθος».
I.S: Υπάρχει κάποια ομάδα που να υποστηρίζεις- συμπαθείς, πλην αυτής που αγωνίζεσαι τώρα;
Φ.Ο: «Βεβαίως, πρόκειται για μια ομάδα στην Αργεντινή που ονομάζεται Βίγια Ντάλμινε (Villa Dalmine), που αυτή την στιγμή βρίσκεται στη Γ’ Εθνική της χώρας και την υποστηρίζω από μικρό παιδί.»
I.S: Τι είναι αυτό που σε ευχαριστεί να κάνεις περισσότερο, εκτός γηπέδων; Έχεις κάποιο πάθος ή χόμπι εκτός του ποδοσφαίρου;
Φ.Ο: «Εκτός της δουλειάς, στον ελεύθερο χρόνο μου, μου αρέσει να πηγαίνω με φίλους για ψάρεμα.»
I.S: Μέχρι που φτάνουν οι φιλοδοξίες και τα όνειρα σου; Τι θα ήθελες να πετύχεις πάση θυσία μέχρι να κρεμάσεις τα παπούτσια σου;
Φ.Ο: «Είμαι ένας ποδοσφαιριστής αρκετά νέος. Το όνειρο μου είναι να φτάσω να αγωνίζομαι σε ένα επίπεδο σαν αυτό της Σούπερ Λίγκας και φυσικά αυτό που κάθε ποδοσφαιριστής θέλει να παίξω κάποια στιγμή στην Εθνική.»
I.S: Ο κόσμος της Ζακύνθου σε εκτίμησε από την πρώτη στιγμή. Θα ήθελες να τους πεις κάτι στα Ελληνικά;
Φ.Ο: Πάντα θα είμαι ευγνώμων σε όλους τους φιλάθλους, που ακολούθησαν την ομάδα από την πρώτη στιγμή. Δε θα τους ξεχάσω ποτέ. Σας ευχαριστώ πολύ όλους (Το έγραψε από μόνος του στα Ελληνικά).»
Η συνέντευξη του στην Ισπανική γλώσσα- La entrevista del jugador en lengua castellana
Franco Otta (Jugador de APS Zakynthos FC)
“Por supuesto… que me gustaria quedarme en Zakynthos”
Es un chico muy joven y talentuoso que tomó la misma dirección con su padre famoso Walter. Desde primer momento tuvo la simpatia de toda la afición de Zakynthos, nonostante no era Griego y no jugó nunca antes en Europa. El Argentino Franco Otta, fue uno de los protagonistas de los Isleños en su primer campeonato en segunda división griega, jugando 23 partidos y marcando 3 goles. Además fue uno de los jugadores más queridos por parte de su compañeros. El 19enne delantero dejó su primera entrevista por un medio griego en ioniansports.gr, que lo contactó desde su País, donde se volvió para las vacaciónes de verano. La notizia que sale de esta entrevista es su voluntad de quedar el año proximo en los amarillos- azules…
Vamos a ver sus declaraciónes:
Ioniansports.gr: ¿Cuándo y dónde naciste? ¿Cómo empezó tu relación con el fútbol y donde has jugado hasta antes que venir en la isla de Zakynthos ?
Franco Otta: Naci el 24 de Noviembre de 1994 en Campana, Buenos aires Argentina. Como mi padre fue futbolista, comence a patear la pelota desde muy chico. Antes de llegar a Zakynthos estaba en las divisiones inferiores del Club Atletico Chacarita Juniors, en el que estuve durante 4 años.
I.S: Algo que no sabe la mayoría de la gente es que tu padre estaba en su juventud, un jugador (delantero) muy fuerte. Esta fue para vos la razon principal para seguir en el mismo camino?
F.O: Si, el fue el que me transmitió las ganas de empezar a jugar a este deporte tan lindo como es el futbol. El es mi guia y que me aconseja sobre todo. Ojala pueda llegar a hacer la carrera que el hizo.
I.S: Tu país Argentina, és muy famosa por su gran cantidad de jugadores que exporta en extranjero, todos estos años. ¿Qual es la razon principal para vos que pasa todo esto?
F.O: El jugador argentino esta muy bien visto en todo el mundo.Ya que nosotros desde que nacemos, vivimos con la pelota bajo el brazo. Para nosotros el futbol es la vida.
I.S: ¿Cómo llegáste a Zakynthos? ¿Cuál fue la principal razón que tomáste la decisión a cruzar el Atlántico y llegar hasta nuestras partes?
F.O: Llegue por intermedio de mi representante Alex Rodriguez. Cuando me salió esta chance no lo dude. Deje todo y me fui en busca de empezar mi carrera profesional en un continente, en el que cada jugador sueña con jugar.
I.S: ¿Cuál fue la primera sensación que sentiste, cuando entraste en el avión para Grecia? Tenias algun miedo que te ibas a ir tan lejos de tu casa?
F.O: Sentí una sensacion de ansiedad. De empezar a entrenar y ponerme lo mejor posible fisica y mentalmente para afrontar el campeonato de la mejor manera. Miedo no tenia. Fue dificil dejar a la familia pero ellos siempre me apoyaron en todas las decisiones que yo tomé. Son lo mejor que tengo.
I.S: ¿Nonostante extrangero, no estabas solo en Grecia. En el equipo jugaron tres compatriotas tuyos (Damian Solferino, Franco Toresani, Martin Perelman) y con Andres Giraldo hablabas el mismo idioma. ¿Quando importante es tener algunas personas que hablan el mismo idioma, tan lejos de tu patria?
F.O: El tener compañeros de mi pais y que tambien hablemos el mismo idioma como con Giraldo que es colombiano, fue muy importante para mi ya que no me sentia tan solo. Compartimos cosas muy lindas y gracias a Dios pude formar una muy buena amistad con ellos. Espero que pueda seguir siendo de la misma manera de aca en adelante.
I.S: ¿Como describirías tu experiencia en el campeonato griego de la segunda división? ¿Qué te gustó mucho y que te disgustó en este año en Grecia
F.O: Era un campeonato fuerte con muchos equipos con historia de Primera division como Iraklis, Kerkyra, Niki Volos que le daban un salto de calidad extra al torneo. Me disgustaron algunas cosas, como por ejemplo cuando jugabamos de visitante y el arbitro se volvia muy localista y nos cobraban todo en contra.
I.S: ¿Estás satisfecho de tu rendimiento total en este año? Jugaste muchos partidos y el entrenador parecía a confiar en vos …
F.O: La experiencia para mi fue muy buena y positiva. Así que era la primera vez que competia en un equipo profesional. Agradezco a Colonnello de que haya confiado en mi. Tuve la suerte de jugar la mayoria de los partidos y de hacer algunos goles ,
I.S: ¿Por qué crees que Zakynthos era tan fuerte cuando jugaba en casa y tan ineficaz lejos de esta?
F.O: Creo que nos hicimos muy fuertes en casa ya que los otros equipos venian muy desgastados de los largos viajes que hacian. Nosotros tratabamos de golpear en los primeros minutos y tratar de cerrar el partido lo mas rapido posible. De visitante nos pasaba lo mismo a nosotros. Teniamos muchas horas de viaje con barco y colectivo , no viajabamos comodos y cuando jugabamos los partidos, los arbitros nos perjudicaban mas que a cualquier otro equipo.
I.S: ¿Cuál consideras tu mejor partido de este año y por qué?
F.O: El partido contra Apollon Kalamarias. Ese dia ganamos 3 a 0. Tuve la suerte de hacer un gol y el equipo anduvo muy bien, fue un partido muy lindo.
I.S: ¿Cuál de los juegos perdidos de Zakynthos, quisieras volver a jugar y por qué?
F.O: Quisiera volver a jugar el partido que perdimos de local con Kerkyra. No merecimos de perder porque le jugamos de igual a igual al puntero y de la forma en el que lo perdimos fue injusta. Ellos no respetaron el fair play en el segundo gol.
I.S: ¿Quierias quedarte una temporada más con el equipo? Si tu respuesta es positiva, qué te gustaría cambiar en relación de este año para que estes acá sin problema?
F.O: Por supuesto que me gustaria quedarme. La temporada que viene me gustaria que se arme un equipo competitivo, para poder pelear por el ascenso a Super Liga.
I.S: Quieriamos dos palabras tuyas para los hinchas de Zakynthos y la isla en general. ¿Qué vas a recordar de aquí si nos dejas por otro lugar?
F.O: De Zakynthos me llevo los mejores recuerdos. Siempre voy a estar agradecido a todos, porque me hicieron sentir como en mi casa. Los fans que siempre acompañaron al equipo felicitandome por la calle, son cosas que nunca voy a olvidar. Me llevo también una muy linda amistad con Maria Mpiazi ya que nos hizo pasar las fiestas con su familia y nunca nos dejó solos. Es una mujer increible.
I.S: ¿Cómo fue tu colaboración con los entrenadores italianos? ¿Tu opinión para Gianluca Colonnello, Paolo Foti y Parinte Lalli?
F.O: Un cuerpo tecnico que trabaja, que son profesionales y me ayudaron mucho.
I.S: Vamos a hablar hipotéticamente. Sos el presidente de un equipo y tienes la oportunidad de conseguir cinco (5) compañeros tuyos del equipo de Zakynthos. ¿Quiénes ibas a tomar?
F.O: Es muy dificil elegir solo 5. Así que formamos un grupo muy unido y peleamos todos por la misma causa que fue… el mantener a Zakynthos en la 2da division.
I.S: ¿Cuáles son las tres primeras palabras que vienen en tu mente, cuando escuchas la palabra “APS Zakynthos”?
F.O: Agradecimiento, orgullo y pasion.
I.S: Hay algún equipo en Argentina, en Europa o en Grecia que sos hincha, excepto de Zakynthos?
F.O: Si , un equipo de Argentina que se llama Villa Dalmine. Milita en la Tercera categoria del futbol argentino y soy hincha, desde muy chico.
I.S: ¿Qué te gusta hacer más, fuera del campo? ¿Tienes una pasión o un pasatiempo a parte de tu trabajo?
F.O: Fuera de mi trabajo en mi tiempo libre, me gusta ir a pescar con amigos
I.S:¿Hasta donde llegan tus ambiciónes y sueños sobre el futbol? Que quisieras hacer en todas las maneras antes que se termina tu cariera?
F.O: Soy un jugador muy joven. Mi sueño es llegar a jugar en un nivel como lo es Super Liga y lo que quiere cada jugador es jugar en la Seleccion Nacional.
I.S: La gente de Zakynthos te apreció desde el primer momento que llegaste acqui. ¿Te gustaría decirles algo en griego para terminar nuestra entrevista?
F.O: Siempre voy a estar agradecido a todos los fans que acompañaron al equipo desde el primer momento. Nunca los voy a olvidar. Σας ευχαριστώ πολύ όλους (Los agradesco mucho a todos).