Οι εκλογές της ΕΠΣ Ζακύνθου, πέρασαν πλέον στο παρελθόν. Νικητές και ηττημένοι έχουν κάνει την αποτίμηση και έχουν βγάλει τα δικά τους συμπεράσματα για το πως η “εγκυμονούσα” κάλπη “γέννησε” το νέο διοικητικό σχήμα.
Την μεγάλη νίκη δεν την έκανε η “παράταξη” του Ανδρέα Παπανδρέου. Την μεγάλη νίκη την σημείωσε το ζακυνθινό ποδόσφαιρο που απεξαρτήθηκε από τα “βάρη” του “αμαρτωλού” παρελθόντος με τις τότε “εκλογικές διαδικασίες” να περνούν στο “χρονοντούλαπο της ιστορίας” όπως είχε πει κάποτε ο αείμνηστος Ανδρέας Παπανδρέου.
Ο δικός μας (ΕΠΣΖ) Ανδρέας Παπανδρέου έπραξε το πιο σωστό και το πιο τίμιο. Γύρισε ξανά την ΕΠΣ Ζακύνθου στις “εργοστασιακές ρυθμίσεις” και έβαλε ξανά το τοπικό ποδόσφαιρο στην θέση που του αρμόζει , ξεκαθαρίζοντας το τοπίο με δημοκρατικές διαδικασίες, δίνοντας την εξουσία στις ίδιες τις ομάδες που από μόνες τους πλέον θα μπορούν να πράξουν τα αυτονόητα αλλά και να υπερηφανεύονται για το πως εκλέχθηκε το νέο τους διοικητικό συμβούλιο. Εκλέχθηκε με δημοκρατικά κριτήρια και όχι με υπόγειες διαδρομές και με μεθοδεύσεις. Αυτή λοιπόν ήταν η μεγάλη νίκη του ζακυνθινού ποδοσφαίρου.
Η απεμπλοκή του από τα “δεσμά” των Εν Αθηναίς γραφείων. Ήταν μια νίκη και για τον ίδιο τον πρόεδρο Ανδρέα Παπανδρέου ο οποίος αν και θα μπορούσε (εκ του ασφαλούς) να “καθαρίσει” τις διαδικασίες με διαφορετικό τρόπο, τόλμησε να πορευτεί σε μια άλλη κατεύθυνση και να “μιλήσει” στην καρδιά των ανθρώπων του ζακυνθινού ποδοσφαίρου. Μίλησε πρωτίστως με έργα. Έβγαλε την Ένωση από τον οικονομικό μαρασμό. Έβαλε χρήματα στο ταμείο της, συμμάζεψε την κατάσταση. Βοήθησε τις ομάδες εμπράκτως, οικονομικά με τους γιατρούς και τις διαιτησίες να τα πληρώνει όλα η ίδια η Ένωση.
Έβαλε ξανά στις “ράγες” την υπόθεση για επαναλειτουργία του Ενωσιακού γηπέδου. Και το κυριότερο… δεν κρύφτηκε ποτέ σε τίποτα ήταν καθαρός σε όλα του, αναλαμβάνοντας τα λάθη του. Λάθη τα οποία ήταν αρκετά αλλά όχι τόσα ώστε να σκεπάσουν το θετικό πρόσημο που άφησε η διοίκηση του. Ο κος Παπανδρέου διοίκησε με μια ομάδα που δεν την είχε επιλέξει αυτός, και αυτό δημιούργησε πρόβλημα στην πορεία της λειτουργίας της Ένωσης με τα γνωστά αποτελέσματα που τον έφεραν ένα βήμα από την οριστική αποχώρηση του από το “τιμόνι” της Ένωσης.
Όλα αυτά λοιπόν, μέτρησαν στο ζακυνθινό ποδόσφαιρο. 12 από τις 14 ομάδες τον στήριξαν και του είπαν να προχωρήσει μπροστά. Ο ίδιος, επέλεξε την ομάδα του με καθαρά αξιοκρατικά κριτήρια και όχι οπαδικά. Διάλεξε μια ομάδα που γνωρίζει το ζακυνθινό ποδόσφαιρο και μπορεί να κάνει την διαφορά. Αυτό σημαίνει ότι, πάνω από όλα, στην παρούσα στιγμή είναι το μέλλον του αθλήματος στο νησί και σε αυτό πρέπει άπαντες να επικεντρωθούν. Μακάρι να τα καταφέρουν. Ο χρόνος θα δείξει. Αρκεί φυσικά να μην γίνουν τα λάθη του πρόσφατου παρελθόντος.
Από εκεί και πέρα, το “ανάγνωσμα” για τον ηττημένο της διαδικασίας Χαρ. Ραυτόπουλο είναι ένα και μοναδικό! Η ήττα του έμπειρου παράγοντα δεν ήταν σε αυτές τις εκλογές. Η ήττα ήταν την προηγούμενη εκλογική αναμέτρηση. Και ενώ είχε 4 χρόνια μπροστά του για να διορθώσει τα κακώς κείμενα της δικής του θητείας δεν έκανε απολύτως τίποτα! Όλο αυτό τον διάστημα δεν βρέθηκε δίπλα στις ομάδες, δεν έκανε όλα αυτό τον καιρό μια εποικοδομητική κριτική στα κακώς κείμενα της διοίκησης Παπανδρέου, δεν ήρθε ποτέ κοντά στους παράγοντες των ομάδων και το κυριότερο, δεν αφουγκράστηκε τις αλλαγές που ήταν ραγδαίες-καταιγιστικές στο ερασιτεχνικό ζακυνθινό ποδόσφαιρο.
Την ίδια ώρα που ο αντίπαλος του έκανε κινήσεις ματ με την τεράστια οικονομική βοήθεια με γιατρούς και διαιτητές στα σωματεία και με το Ενωσιακό γήπεδο, ο ίδιος παρέμεινε, στην κόντρα του με τον κο Παπανδρέου, στις διατάξεις των προκηρύξεων στους νόμους, στον ΚΑΠ και όχι στην ουσία που έκαιγε τους παράγοντες! Και η ουσία ήταν μία και μοναδική. Η ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΒΟΗΘΕΙΑ!
Ήταν νομοτελειακό, ο έμπειρος παράγοντας να βρεθεί σε αυτή την δεινή θέση και να γνωρίσει μια ταπεινωτική ήττα. Βλέποντας την εικόνα της μοναχικότητας του στην αίθουσα, διαπιστώνει κανείς ότι όλοι του γύρισαν την πλάτη. Δύο μόνο ομάδες τον στήριξαν! Δυστυχώς είναι μια πραγματικότητα που αρνείται ακόμα και σήμερα να παραδεχτεί, διότι θα ήταν διαφορετικά τα πράγματα αν ο ίδιος χρησιμοποιούσε την τεράστια εμπειρία του επί της ουσίας, δηλαδή στην πραγματική βοήθεια που ήθελαν οι παράγοντες και όχι σε κόντρες και έριδες.
Μην ξεχνάμε ότι ο κος Ραυτόπουλος είναι ιδρυτικό μέλος της Ένωσης. Ακόμα και σήμερα, αυτή την ώρα που γράφονται αυτές οι γραμμές, την ίδια ώρα που τα σωματεία του είπαν όχι, ο ίδιος επιμένει στο να κάνει ένσταση επί της διαδικασίας. Δεν γνωρίζουμε τι τύχη θα έχει η ένσταση αλλά ηθικά τα σωματεία του έκλεισαν την πόρτα (!!!). Αυτό που πρέπει να κάνει ο κος Ραυτόπουλος, είναι να επαναπροσδιορίσει τις θέσεις και τις απόψεις του για το πως πρέπει να πορευτεί στην σύγχρονη εποχή το ζακυνθινό ποδόσφαιρο, με καθημερινές πράξεις όμως, που ενδεχομένως σε βάθος χρόνου να επουλώσουν τις πληγές που του άφησε αυτή η ήττα.
Η Αναστασία Κορφιάτη τελικά δεν εξελέγη. Κρίμα, διότι είναι μια δυναμική γυναίκα που πρόσφερε πολλά από την θέση της στην Ένωση. Πλήρωσε όμως την κόντρα της (δικαίως ή αδίκως) με τον πρόεδρο, την σκληρή στάση της σε αρκετά θέματα, αλλά και την εκρηκτικότητα του χαραχτήρα της.
Ο Αναστασία Κορφιάτη ήταν η διαφορετική φωνή μέσα στην Ένωση. Και όταν λέμε διαφορετική το εννοούμε. Η ίδια αν και δούλεψε πάρα πολύ σκληρά στην Ένωση, δεν αφουγκράστηκε την αγωνία των παραγόντων. Δεν μπόρεσε να “μιλήσει” στις καρδιές όλων αυτών των ανθρώπων που είχαν κουραστεί με τις καθημερινές κόντρες με τον πρόεδρο! Η ίδια κυρίως, μιλούσε για νομιμότητα, πήγε στην Δεοντολογίας τον πρόεδρο αναλώθηκε σε αυτό, έχασε την ενέργεια και την διαλλακτικότητα της με αποτέλεσμα αυτό να δημιουργήσει αρνητικό αντίκτυπο σε αρκετές ομάδες.
Κυρίως, πλήρωσε τα τελευταία γεγονότα που συνέβησαν στην Ένωση και αυτό γιατί βρέθηκε στην διελκυστίνδα (παιχνίδι ανταγωνισμού) μεταξύ του προέδρου και του Ανδρέα Γκούσκου ήταν ηλείου φαεινότερο ότι δεν μπόρεσε ποτέ να ξεφύγει από αυτό, διότι η οικογένεια υπερτερούσε της Ένωσης.
Η κα Κορφιάτη δεν έχει τελειώσει από το ποδόσφαιρο. Σίγουρα κάποια στιγμή θα επανέλθει και πιστεύω σοφότερη και πιο διαλλακτική γιατί πραγματικά μόχθησε και βοήθησε από την θέση της. Φυσικά δεν θα μείνει έξω από αυτό, διότι υπάρχει η Γυναικεία ομάδα που μπορεί να βοηθήσει και φυσικά την έχει ανάγκη.
ΥΓ. Η παραπάνω άποψη έχει να κάνει με τον θεσμό που υπηρετεί ο καθένας