Χριστούγεννα. Μια λέξη προκαλεί χιλιάδες συναισθήματα. Άλλοι την λατρεύουν και άλλοι την σιχαίνονται. Ή έμαθαν να την φοβούνται. Ή αγαπούν να την μισούν.

Γύρω μας  φωνές με περαστικούς να δίνουν ευχές για ένα καλύτερο αύριο, οικογένειες να προσπαθούν να έρθουν κοντά. Στολίδια να ομορφαίνουν ότι δεν ήταν όμορφο μέχρι χθες; Δώρα να γλυκάνουν αυτούς που πικραίναμε μέχρι σήμερα;

Χριστούγεννα. Πρέπει να φάμε όλοι μαζί. Πρέπει να συγχωρέσουμε ο ένας τον άλλον. Πρέπει να βοηθήσουμε τον διπλανό μας. Πρέπει να γεμίσουμε με στολίδια τα σπίτια μας. Πρέπει να είμαστε χαρούμενοι. Πρέπει να αποχαιρετήσουμε τον παλιοχρόνο και πρέπει να βρούμε στόχους για τον καινούριο. Πρέπει να πιστέψουμε στη μαγεία και πρέπει να θυμηθούμε στα σκονισμένα συρτάρια μας τους καλούς μας τρόπους, τη συμπόνια και την κοινωνικότητα μας.

Το κακό είναι καλύτερο από το μέτριο

Τυχερός είναι αυτός που έχει κάτι για να το χάσει

Χριστούγεννα. Η γιορτή που απομονώνει ό,τι δε της ταιριάζει. Τη θλίψη, τον πόνο, τον θυμό, την μοναξιά, την παραίτηση. Αυτούς που ζουν με τις σκιές. Τι και αν μας άφηναν ελεύθερους να φτιάξουμε τα δικά μας Χριστούγεννα; Να κάνουμε κάτι διαφορετικό, κάτι που να μας ταιριάζει. Να κάνουμε δώρα στον εαυτό μας, να τον ρωτήσουμε τι είναι αυτό που τον κάνει χαρούμενο και να του το δώσουμε! Να μην πρέπει να κάνουμε τίποτα. Ζούμε συνέχεια με τα πρέπει. Τι και αν αυτές τις μέρες βάλουμε σε εφαρμογή τα θέλω μας;

Τα στολίδια δεν κάνουν την γιορτή. Οι άνθρωποι στολίζουν τις μέρες μας. Οι ευτυχισμένοι άνθρωποι φτιάχνουν τις στιγμές μας. Αυτοί που ακολουθούν την καρδιά τους. Αυτοί που δεν καταπιέζονται. Αυτοί που δεν εύχονται επειδή πρέπει να ευχηθούν. Αυτοί που δεν παίρνουν δώρα επειδή ήρθαν τα Χριστούγεννα. Αυτοί που στολίζουν ανά πάσα ώρα και στιγμή το σπίτι τους. Αυτοί που απολαμβάνουν τα η μοναξιά τους δίχως να προσπαθούν να τη ντύσουν με περιττά χριστουγεννιάτικα ενδύματα.

Αν υποθέσουμε πως δημιουργείς την δική σου γιορτή… Πώς θα ήταν αυτή;
Αν θέλεις να ζεστάνεις τους ανθρώπους σου… Mε ποιον τρόπο θα σου ταίριαζε να το κάνεις;
Αν θέλεις να μείνεις με τη μοναξιά σου… Πώς θα επέλεγες να περάσεις με τον εαυτό σου;
Αν θέλεις να ζητήσεις πράγματα από το 2019… τι θα επέλεγες να αφήσεις πίσω από το 2018;

Αν αυτά τα Χριστούγεννα… θέλεις να βουτήξεις στην αγάπη και στα χάδια… γιατί δεν επιλέγεις να βουτάς καθημερινά από εδώ και πέρα σε όλα αυτά;
Αν μπορούσαμε… αντί να αλλάξουμε τις μέρες μας λόγω Χριστουγέννων… να αλλάζαμε τα Χριστούγεννα σύμφωνα με τις στιγμές που θέλουμε να ζήσουμε…
Τι στιγμές θα ήθελες να ζήσεις;

Τα Χριστούγεννα πρέπει να είναι όπως το περιγράφει ο Τάσος Λειβαδίτης με μια λέξη: “Ευσπλαχνία” Θα γράψει ο ποιητής στην «Γέννηση»: «Ένα άλλο βράδυ τον άκουσα να κλαίει δίπλα. Χτύπησα την πόρτα και μπήκα. Μου ‘δειξε πάνω στο κομοδίνο ένα μικρό ξύλινο σταυρό. “Είδες – μου λέει – γεννήθηκε η ευσπλαχνία”. Έσκυψα τότε το κεφάλι κι έκλαψα κι εγώ. Γιατί θα περνούσαν αιώνες και αιώνες και δε θα ‘χαμε να πούμε τίποτα ωραιότερο απ’ αυτό.»

Χρόνια πολλά με υγεία και ευτυχία… 

H συντακτική ομάδα του ioniansports. Kωνσταντίνα, Σωκράτης, Ιάσονας, Δημήτρης