Οι μέρες ζυγώνουν, ο “πυρετός” της πρεμιέρας ανεβαίνει και για πρώτη φορά στα ποδοσφαιρικά χρονικά, δύο ομάδες από το “Φιόρο του Λεβάντε” ετοιμάζονται να ριχτούν στη “μάχη” και να εκπροσωπήγουν επάξια το όμορφο νησί του Ιονίου στο πρωτάθλημα της Γ’ Εθνικής. Ο περσινός πρωταθλητής Α.Ο. Τσιλιβή αλλά και ο δεύτερος στην τελική κατάταξη του πρωταθλήματος ΑΠΣ Ζάκυνθος, ανήκουν στο δυναμικό της ΕΠΣ Ζακύνθου και θα δώσουν τη δική τους “μάχη” για να υλοποιήσουν τους στόχους που έχει θέσει ο καθένας ξεχωριστά. Οι δύο τους θα συναντηθούν ξανά σε μια Εθνική κατηγορία μετά από κάμποσα χρόνια (τελευταία φορά ήταν το 2007/2008), αφού είχαν συνυπάρξει στην πάλαι ποτέ Δ’ Εθνική με τη διαφορά ότι τώρα πρόκειται για τη Γ’ Εθνική, η οποία όμως στην ουσία είναι η 4η τη τάξει κατηγορία της χώρας μας. Με λίγα λόγια “άλλαξε ο Μανωλιός και έβαλε τα ρούχα του αλλιώς”.

Έκτοτε πέρασαν σχεδόν 12 χρόνια και στο μεσοδιάστημα έχουν μεσολαβήσει πάρα πολλά. Η Ζάκυνθος “εκτόξευσε” το “στάτους” της έχοντας φτάσει μέχρι και τη Β’ Εθνική, στην οποία παρέμεινε για μια τριετία γράφοντας ιστορία. Επίσης τα πέντε απανωτά χρόνια παρουσίας στην άλλοτε πανίσχυρη Γ’ Εθνική είναι ένα ακόμη “παράσημο” για τη μεγάλη ομάδα του νησιού, που τα τελευταία χρόνια ταλαιπωρήθηκε απίστευτα, έχοντας ζήσει στο “πετσί” της δύο υποβιβασμούς στο τοπικό και μια “συγχώνευση” που γέμισαν κάμποσες “πληγές” το “σώμᨔ της. Από την άλλη μεριά, οι κόκκινοι του Πλάνου έκαναν τη δική τους “υπέρβαση” έγιναν στο διάστημα αυτό η δεύτερη πιο πετυχημένη -βάση τίτλων- ομάδα πίσω από τον ΑΠΣ, ενώ φέτος θα ζήσουν την εμπειρία της κατηγορίας για πρώτη φορά στην ιστορία τους, μετά τις 4 παρουσίες στη Δ’ Εθνική τα παλιότερα χρόνια.

Μια “συνύπαρξη” που άπαντες περιμένουμε με τεράστιο ενδιαφέρον από κάθε άποψη. Αλήθεια τι μπορούμε να περιμένουμε από τις δύο ομάδες μας; Θα καταφέρουν να σταθούν σε ένα πρωτάθλημα 14 ομάδων με τις 6 να υποβιβάζονται στο τέλος; Ας ξεκινήσουμε από τα βασικά. Η Ζάκυνθος λόγω φανέλας και ιστορίας έχει υποχρέωση να σώσει αρχικά την “παρτίδα” και στην συνέχεια να κοιτάξει -αν μπορεί- και το κάτι παραπάνω. Ένας ακόμη υποβιβασμός (ο τρίτος σε μια τετραετία) θα μοιάζει με “μαχαιριά στην καρδιά”, κάτι που κανείς πιστός φίλος της ομάδας δε θέλει να βιώσει ξανά. Απ’ την άλλη το Τσιλιβή θεωρείται ένα από τα αουτσάιντερ για την παραμονή και στόχος δεν είναι άλλος από το να κυνηγήσει τη μεγάλη έκπληξη και να διαψεύσει όλα τα εις βάρος του προγνωστικά. Όπως και να έχει το “ταξίδι” τώρα ξεκινά και άπαντες θέλουν να το ζήσουν όσο πιο έντονα μπορούν.

Κοινή έδρα των δύο ομάδων το δημοτικό στάδιο της πόλης κάτι που σημαίνει ότι κάθε Κυριακή θα γίνεται και από ένα ματς προς τέρψη και ευχαρίστηση των ποδοσφαιρόφιλων του νησιού. Όπως είναι λογικό οι αλλαγές στο έμψυχο υλικό των δύο ομάδων σε σχέση με πέρυσι είναι πάρα πολλές. Η Ζάκυνθος έδωσε την ευκαιρία στον Στάθη Καραμαλίκη να ξεκινήσει κατευθείαν από τα “βαθιά” την προπονητική του καριέρα, παίρνοντας πέρυσι το “βάπτισμα του πυρός” πρώτα δίπλα στον Αγκουστίν Εγκουαβόν και στην συνέχεια αναλαμβάνοντας μόνος του να οδηγήσει το “καράβι”. Το Τσιλιβή από τη μεριά του έψαξε στο πρόσωπο του Πέτρου Τσούκλη το “μοντέλο” του βορειοελλαδίτη προπονητή που με τόση επιτυχία εφάρμοσε η Ζάκυνθος τα προηγούμενα χρόνια (Παλατσίδης, Καρυπίδης, Μαγκαφίνης, Νόλης) και το Καταστάρι στην περσινή εξαιρετική παρουσία του. Κοινό χαρακτηριστικό των δύο τεχνικών η όρεξη για σκληρή δουλειά και η “δίψα” για διάκριση. Το έργο τους δύσκολο το δίχως άλλο, στο ποδόσφαιρο όμως τίποτα δεν είναι εύκολο.

Μέχρι την ώρα που ώρα που γραφόταν το κείμενο αυτό, η Ζάκυνθος -όπως άλλωστε συνηθίζει- κινήθηκε δυναμικά στο μεταγραφικό παζάρι, μιας και απέκτησε ποδοσφαιριστές με καλό βιογραφικό τόσο από την Ελλάδα όσο και από το εξωτερικό. Επίσης κράτησε σχεδόν όλους τους ταλαντούχους ντόπιους νεαρούς ποδοσφαιριστές της, ενώ δείχνει ότι θα κάνει και άλλες προσθήκες στην συνέχεια. Θα πάει δηλαδή σε ένα “μακρύ” ρόστερ ώστε να έχει εναλλακτικές μέχρι το φινάλε του “μαραθωνίου”. Το Τσιλιβή έχει ένα σαφώς πιο “κοντό” έμψυχο δυναμικό, κάτι που σημαίνει ότι θα χρειαστεί περαιτέρω ενίσχυση σε θέσεις “κλειδιά” για να μπορέσει να παρουσιαστεί όσο το δυνατόν πιο ανταγωνιστικό. Η ομάδα του Πλάνου κινήθηκε κυρίως στην αγορά εκτός νησιού έχοντας χάσει κάποιους ντόπιους αφού οι περισσότεροι εργάζονται και δεν μπορούν να ακολουθήσουν τις υποχρεώσεις της κατηγορίας. Το μόνο σίγουρο είναι ότι και εκεί θα υπάρξει ενίσχυση. Το πιθανότερο μετά το ματς της πρεμιέρας κόντρα στο Διαγόρα Βραχνεΐκων. Άλλωστε η μεταγραφική περίοδος αργεί ακόμη να τελειώσει για τους “ελεύθερους” ερασιτέχνες ποδοσφαιριστές (31 Οκτώβρη).

Πάμε και στα “φρέσκα κουλούρια” και πιο συγκεκριμένα στην προσεχή Κυριακή, όπου οι δύο ομάδες θα κάνουν την πρεμιέρα τους, με στόχο να αρχίσουν την συγκομιδή βαθμών για την συνέχεια. Η Ζάκυνθος θα υποδεχτεί τον ιστορικό Πανηλειακό στο δημοτικό στάδιο σε ένα “κλάσικο” της Νοτιοδυτικής Ελλάδας. Σε όποια κατάσταση και να βρίσκεται η ομάδα του Πύργου, δεν παύει να είναι ένας αντίπαλος με “βαριά” φανέλα που αν τον υποτιμήσεις “κάηκες”. Ιδανικό για τους κυανοκίτρινους είναι φυσικά το τρίποντο για να ξεκινήσουν με το “δεξί” και να φτιάξουν ψυχολογία για τη συνέχεια. Άπαντες γνωρίζουν τη σημασία του αγώνα, όμως δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι πρόκειται για μια ομάδα με πολλές αλλαγές σε πρόσωπα και παίχτες που δεν έχουν ξαναπαίξει όλοι μαζί σε επίσημο παιχνίδι. Το Τσιλιβή με τη σειρά του δοκιμάζεται σε μια έδρα που παραδοσιακά αποτελεί τον “εφιάλτη” των ζακυνθινών ομάδων. Στο γήπεδο των Βραχνεΐκων, δύο ομάδες μας έχουν χάσει μια κατηγορία (Αστέρας Μαχαιράδου- ΑΠΣ Ζάκυνθος) απέναντι στον τοπικό Διαγόρα. Βέβαια εδώ μιλάμε για πρεμιέρα πρωταθλήματος σε ένα τελείως διαφορετικών συνθηκών παιχνίδι αλλά μην ξεχνάμε και την προϊστορία. Ξεκάθαρος στόχος των κόκκινων το θετικό αποτέλεσμα, σε ένα ματς που ενδεχομένως θα υπάρξουν και αλχημείες στην ενδεκάδα για να βγουν τα “κουκιά”.

Κυριακή κοντή γιορτή λοιπόν αλλά όπως και να έχει… κάθε εκκίνηση και δύσκολη!