Τα λόγια περισσεύουν όταν κατακλύζονται από δεκάδες συναισθήματα που μόνο ένας τεράστιος τραγουδιστής θα μπορούσε να τα βγάλει… Ήχοι, μελωδίες και μια καταπληκτική φωνή ήρθαν και αντάμωσαν στο νησί των ποιητών… Του Σολωμού του Κάλβου και του Ξενόπουλου…

Το Υπαίθριο Δημοτικό Θέατρο της Ζακύνθου πλημμύρησε από κόσμο για να ακούσει τον τραγουδιστή του έρωτα, της αγάπης, τον άνθρωπο που εδώ και 50 χρόνια τραγουδά και αγγίζει τις ψυχές των ανθρώπων με τρόπο μοναδικό, απερίγραπτο.. όπως και να το κάνουμε ο Πάριος είναι ο “ζωγράφος”  της μουσικής, του τραγουδιού!  Πικάσο και Ρεμπράντ μαζί… σε ένα σώμα..

Από το:  “Τι θέλεις να κάνω”  τραγούδι του 1971 έως και σήμερα με το:  “‘Eλα μου χαμογέλα μου”  ο σπουδαίος αυτός καλλιτέχνης ένωσε την φωνή του με τους χιλιάδες Ζακυνθινούς και όλοι μαζί κάτω από τον Ζακυνθινό ουρανό άφησαν τα συναισθήματα να πλημμυρίσουν όλο το θέατρο…

Ανατριχίλα στο άκουσμα του “σε χρειάζομαι” συγκίνηση με το τραγούδι ” το σημάδι”,  πόνος με το “πουλάω το σπίτι” αλλά και κέφι με τα νησιώτικά. Όλα μαζί ήρθαν και “έδεσαν” μεταξύ τους κάνοντας την βραδιά ονειρική, ξεχωριστή! Ο Καλλιτέχνης άνοιξε επικοινωνία με το κοινό κάνοντας την σχέση αρμονική…

Λίγο πριν το τέλος κάλεσε στην σκηνή τον φίλο του Δημήτρη Κάνδηλα ο οποίος είχε διοργανώσει την συναυλία. Μαζί τραγούδησαν και χειροκροτήθηκαν από το κοινό. Ο Δημήτρης Κάνδηλας έκανε δώρο μια εικόνα του Αγίου Διονυσίου στον Γιάννη Πάριο ο οποίος συγκινήθηκε με αυτή την κίνηση. Μετά από δυόμιση ώρες συνεχής παρουσίας στη σκηνή ο σπουδαίος καλλιτέχνης ευχαρίστησε τον κόσμο και αποχώρησε καταχειροκροτούμενος…