Ο πρόεδρος της ΕΠΣ Ζακύνθου, πριν από λίγες ημέρες παραιτήθηκε από το αξίωμα του προέδρου και με δήλωση, εξηγεί τους λόγους που τον οδήγησαν στο να υποβάλει την παραίτησή του.
Αναλυτικά η δήλωση…
“Αγαπητοί φίλοι, αγαπητές φίλες. Αποχωρώντας από ενεργό μέλος της ΕΠΣ Ζακύνθου, όφειλα στον εαυτό μου και σε εσάς, μια αποχαιρετιστήρια δήλωση- εξήγηση, για την απόφαση μου να παραιτηθώ του αξιώματος μου και κατά συνέπεια από το 9μελές Δ.Σ της Ένωσης μας.
Αφού αρχικά, ευχαριστήσω ξανά και ξανά τα 12 σωματεία που στις εκλογές της 29/01/2024 με ψήφισαν και με τίμησαν με την εμπιστοσύνη τους έτσι ώστε να εκλεγώ Πρόεδρος της Ε.Π.Σ. Ζακύνθου, όπως φυσικά και τους 8 εξαίρετους συνεργάτες- φίλους που με πλαισίωσαν αυτούς τους έξι μήνες στο Δ.Σ., οφείλω να ζητήσω μια μεγάλη συγγνώμη γιατί δεν μπόρεσα να ολοκληρώσω την 4ετή θητεία μου όπως αρχικά ήλπιζα και επιθυμούσα.
Επιτρέψτε μου όμως σε αυτό το σημείο να αναφερθώ εν συντομία στους λόγους που έφεραν την αποχώρηση μου.
Υπάρχουν δύο τύποι παραγόντων στο Ζακυνθινό Ποδόσφαιρο: 1) Αυτοί που το αγαπούν και το υπηρετούν, βοηθώντας το να παραμείνει όρθιο παρά τις όποιες δυσκολίες των καιρών και 2) οι επαγγελματίες χομπίστες.
Στην πρώτη κατηγορία, ανήκουν αυτοί που διατηρούν πρατήριο καυσίμων, εργοστάσιο κοπής πέτρας, ιατρεία, καταστήματα ένδυσης, εστίασης και διανομής ποτών, συνταξιούχοι που δίνουν μεγάλο μέρος από το υστέρημα τους γι’ αυτό που αγαπούν, δημόσιοι και ιδιωτικοί υπάλληλοι, λογιστές και άνθρωποι του μεροκάματου και του νυχτοκάματου και που χωρίς αυτούς δε θα γινόταν τίποτα.
Στη δεύτερη κατηγορία, ανήκουν αυτοί που περιμένουν να ζήσουν από τα 2 ευρώ το «κεφάλι» σε κάθε προπόνηση, την επιχορήγηση της ΕΠΟ και τις χορηγίες των επιχειρηματιών του νησιού, γιατί προφανώς αυτή είναι και η μοναδική τους ενασχόληση και επιβιώνουν αποκλειστικά μέσα από αυτό, δίχως να χρειαστεί να μοχθήσουν για κάτι άλλο ή να έχουν παράλληλη επαγγελματική δραστηριότητα. Είναι πραγματικά άξιοι συγχαρητηρίων!
Πέρα όμως της αμιγώς ποδοσφαιρικής τους ενασχόλησης, είναι και οι πρώτοι διδάξαντες του «ρίξε λάσπη και όλο και κάτι θα μείνει» όπως πίστευε και ο γνωστός σε όλους μας Γκέμπελς.
Αποφάσισα λοιπόν κατόπιν ώριμου σκέψεως και βάζοντας ένα τέλος σε αυτή την άθλια τακτική των επαγγελματιών χομπιστών και της σχεδόν καθημερινής μου σπίλωσης στα κοινωνικά δίκτυα και τα μέσα ενημέρωσης (τοπικά και πανελλαδικά), να αποχωρήσω από την Ένωση και από το αξίωμα του Προέδρου, κοιτάζοντας αποκλειστικά και μόνο το συμφέρον της οικογένειας μου.
Δεν ωφελεί να συνεχίζω να ξοδεύω την ψυχική υγεία μου αλλά και αυτή των αγαπημένων μου προσώπων που γίνονται καθημερινοί μάρτυρες μιας προσπάθειας σπίλωσης μου, για να αποδείξω στους επαγγελματίες χομπίστες, ότι δεν είμαι «ελέφαντας» ή ότι φταίω εγώ γιατί δεν έγιναν ακόμη πλουσιότεροι μέσα από το “χόμπι” τους.
Αν ψάχνουν κάποιον «εχθρό» για να φορτώσουν τα απωθημένα τους ντε και καλά βλέποντας παντού “φαντάσματα” με τρόπο που αγγίζει τα όρια της εμμονής και της γραφικότητας, εγώ σίγουρα δεν είμαι αυτός που ψάχνουν και ούτε επιθυμώ να είμαι!
Έως εδώ λοιπόν κύριοι!
Κλείνοντας, θα ήθελα να ζητήσω και πάλι μια μεγάλη συγγνώμη στα σωματεία που με στήριξαν όπως και στα υπόλοιπα μέλη του 9μελούς Δ.Σ. που δεν ολοκλήρωσα μαζί τους τη θητεία μου.
Ένα μεγάλο ευχαριστώ και στον τοπικό σύνδεσμο διαιτητών για την άψογη συνεργασία που είχαμε όλο αυτό το χρονικό διάστημα. Η βοήθεια τους ήταν παραπάνω από πολύτιμη.
Εύχομαι καλή συνέχεια και καλή δύναμη σε όλους-ες, όπως και κάθε επιτυχία στον επόμενο Πρόεδρο!”
Μετά τιμής
Ανδρέας Παπανδρέου