Η ομάδα της Ζακύνθου μετά το ισόπαλο αποτέλεσμα εντός έδρας με την ομάδα της Σπάρτης, έδειξε την απαιτούμενη αγωνιστικότητα όπως επίσης και την προσήλωση για να φτάσει στο επιθυμητό αποτέλεσμα. Δυστυχώς, η ομάδα δεν μπόρεσε να κάνει την υπέρβαση και να βάλει στο “σακούλι της” τους 3 βαθμούς της νίκης που θα την έχριζαν ένα από τα φαβορί για τις δύο πρώτες θέσεις.
Ο στόχος που είχαν θέσει όλη την προηγούμενη εβδομάδα διοίκηση, τεχνικό τιμ και ποδοσφαιριστές ήταν η νίκη. Αν και για πολλούς ο μεγάλος στόχος που ήταν η παραμονή, επετεύχθη και μάλιστα με το παραπάνω. Από εκεί και πέρα όμως, η ισοπαλία με την Σπάρτη δεν ικανοποίησε κανέναν στο νησί καθώς η πήχυς ήταν από την ίδια την ομάδα πάρα πολύ ψηλά.
Οι κυανοκίτρινοι με την απόδοση τους από την αρχή της χρονιάς δημιούργησαν προσδοκίες για το κάτι παραπάνω και το παραπάνω θα ήταν η 2η θέση στην βαθμολογία, κάτι που θα έδινε την μεγάλη ευκαιρία στους νησιώτες να “τρυπώσουν” σε μια τυχόν αναδιάρθρωση στην πιο πάνω κατηγορία. Ρεαλιστικά όμως η ομάδα της Ζακύνθου έφτασε στο “ταβάνι της”. Έφτασε στο ζενίθ της δικής ποδοσφαιρικής αξίας.
Αυτό που φάνηκε προχθές στο Δημοτικό Στάδιο, ήταν ότι η ποιότητα της αντιπάλου ομάδας ήταν κάτι παραπάνω από εμφανή. Έτσι λοιπόν συνοψίζοντας και έχοντας δει στο Στάδιο τόσο τον Αστέρα Βλαχιώτη, όσο και την Πέλλάνα (Σπάρτη), διαπιστώνουμε ότι έχουν ρόστερ μεγαλύτερα ποιοτικότερα και είναι ένα μικρό κλικ πάνω από την ομάδα της Ζακύνθου. Δικαιωματικά λοιπόν και βάση της αριθμολογίας, ο ΑΠΣ Ζάκυνθος έχει κάνει ήδη την υπέρβαση του και βρίσκεται στην 3η θέση της βαθμολογίας, κάτι που κανείς δεν μπορεί να το αμφισβητήσει.
Κανείς δεν πίστευε στη αρχή της χρονιάς ότι η ομάδα στα μέσα στου Φλεβάρη θα έχει σώσει την κατηγορία, έχοντας 35 βαθμούς και μάλιστα με τον μισό προϋπολογισμό που έχουν άλλες ομάδες που βρίσκονται κάτω από τους κυανοκίτρινους! Η ευκαιρία για το κάτι παραπάνω, χάθηκε προχθές και από εδώ και στο εξής θα πρέπει να δοθεί το ανάλογο κίνητρο στους ποδοσφαιριστές και να γίνει ένας ρεαλιστικός επαναπροσδιορισμός των στόχων. Σίγουρα δεν χάθηκε εξ ολοκλήρου 2η θέση. Θα πρέπει στην ομάδα να εξαντλήσουν όλες τις πιθανότητες για το κάτι παραπάνω.
Μπορεί να είναι λίγες, όμως στο ποδόσφαιρο όλα μπορούν να συμβούν! Το σύνθημα θα πρέπει να είναι “όσο πιο ψηλά τόσο πιο καλά” και αυτό γιατί η ομάδα της Ζακύνθου θα πρέπει ξανά να βρεθεί στην ελίτ των ομάδων της Νοτιοδυτικής Ελλάδας, να αποκτήσει και πάλι το σεβασμό. Να μην ξαναγυρίσει ποτέ στις τοπικές κατηγορίες και σιγά σιγά να γίνει μια μεγάλη δύναμη. Θα πρέπει λοιπόν, να τελειώσει η ομάδα το πρωτάθλημα με τους περισσότερους βαθμούς, ήρεμα και ωραία, θέτοντας σαν προτεραιότητα την επόμενη ημέρα. Τα παιχνίδια που έρχονται με Γύθειο εκτός, Παναργειακό εντός και ΑΟ Τσιλιβή εκτός είναι ματς που θα καθορίσουν σε μεγάλο βαθμό την πορεία της ομάδας και σε ποια κλίμακα θα την εδραιώσουν στην βαθμολογία. Και αυτό γιατί στα τελευταία ματς με Βραχνέϊκα μέσα, Ζαχάρω έξω και Ερμονίδα έξω θα έχουν κριθεί όλα όσον αφορά την παραμονή των ομάδων στην κατηγορία.
Αν αναλογιστούμε ότι λίγοι είναι οι παίκτες με αρκετές συμμετοχές στην Γ΄ Εθνική, ότι αρκετοί ζακυνθινοί πήραν το βάφτισμα του πυρός την φετινή χρονιά και ότι στο τιμόνι της τεχνικής ηγεσίας κάθισε ένας ζακυνθινός νεαρός προπονητής για πρώτη φορά, καταλαβαίνουμε ότι αυτό που έκανε η ομάδα της Ζακύνθου ήταν ένας άθλος που γράφτηκε στα κιτάπια της ιστορίας.