Μέσα από τις τραγικές καταστάσεις που ζούμε σαν νησί, αυτές τις ώρες που ομολογουμένως είναι δύσκολες… θα πρέπει όλοι να αναλογιστούμε την σοβαρότητα της κατάστασης… Μια ζωή ενός ανθρώπου χάθηκε μέσα στα παγωμένα νερά της δίνης του χειμάρρου που έπνιξε τη Ζάκυνθο και πάγωσε τις ψυχές μας… Η απουσία, η συντονισμένη απουσία της κρατικής μηχανής
Πολλοί τον έχουν χαρακτηρίσει ως ο «Δάσκαλος των μεγάλων επιτυχιών». Ήρθε στη Ζάκυνθο από τη γειτονική Αμαλιάδα για να κατακτήσει παραπάνω τίτλους, μετάλλια και βραβεία. Το κατόρθωσε. Μαθητές, φίλοι, και γονείς μιλούν με τα καλύτερα λόγια για τον δάσκαλό τους. Το επάγγελμά του σε συνδυασμό με τα μαθήματα της ζωής, τον δυναμώνουν ακόμη περισσότερο. Αυτό
Η παρηκμάζουσα Ζάκυνθος είναι εδώ και μας χαιρετά όλους. Θα “τρίζουν” τα κόκαλα όλων αυτών των Επιφανών Ζακυνθίων που ανά τους αιώνες κατάφεραν να κάνουν το Φιόρο του Λεβάντε (το άνθος της ανατολής) ένα πραγματικό πολιτιστικό, πολιτισμικό “κόσμημα”. Ότι έφτιαξαν όλοι αυτοί οι Μεγάλοι οι πνευματικοί άνθρωποι αλλά και οι απλοί παλαιοί ζακυνθινοί, τείνει να
Ολοκληρώθηκε και η 3η αγωνιστική του πρωταθλήματος της Α΄ κατηγορίας της ΕΠΣ Ζακύνθου και τα πράγματα ήδη έχουν ξεκαθαρίσει σε πολύ μεγάλο βαθμό… Όσον αφορά τις ομάδες που θα πρωταγωνιστήσουν για την ανάδειξη του πρωταθλητή της ΕΠΣ Ζακύνθου! Αρχές Νοεμβρίου και το τοπικό αρχίζει και γίνεται βαρετό, μονόχνοτο χωρίς κανένα ενδιαφέρον… Τι να πάει να
Το ιστορικό της συμφωνίας μεταξύ της Ζακύνθου και του Ζακυνθιακού μέσα από τα μάτια του “άγνωστου στρατιώτη” της 27ης-28ης Οκτωβρίου 2016 Ο Μισέλ ντε Νοστρεντάμ ή εξελληνισμένα Νοστράδαμος, αυτός ο εκπρόσωπος της γαλλικής Αναγέννησης είναι ταυτισμένος με το κώδικα της βίβλου, δηλαδή ως φερόμενων προφητικών έργων. Όμως κάτι πήγε στραβά και δεν μπόρεσε να δει μέσα από την
“Όλα τα ωραία κάποτε τελειώνουν”, λέει μια γνωστή ελληνική ρήση. Έτσι είναι φίλοι και φίλες αναγνώστες. Κάποια στιγμή οι “κύκλοι” κλείνουν, γιατί έτσι είναι η φυσιολογική εξέλιξη των πραγμάτων. Κλείνουν για να ανοίξουν καινούργιοι, με την ελπίδα και την προσμονή ότι όλα μπορούν να ξαναγίνουν όπως πριν και… ακόμη καλύτερα! Νωπό φαντάζει το “χώμα” από
Βρέθηκε στην Ζάκυνθο για τρεις ημέρες. Υπήρξε παίκτης του ΑΠΣ Ζάκυνθος για 5 χρόνια και αποτέλεσε έναν από τους βασικούς παράγοντες των επιτυχιών, όταν η ομάδα αγωνιζόταν στις επαγγελματικές κατηγορίες. Πήρε την απόφαση να φύγει για τη μακρινή Αυστραλία και τώρα αγωνίζεται σε ελληνική ομάδα της Μελβούρνης. Συναντηθήκαμε μαζί του και μας μίλησε για τα
Παραμονή της 28ης Οκτωβρίου 1940, λίγες ώρες πριν το τελεσίγραφο του Ιταλού πρεσβευτή Μανουέλε Γκράτσι στις 3 τα ξημερώματα, στην Ελλάδα παιζόταν ποδόσφαιρο. Το περίφημο πρωτάθλημα των πόλεων (Ενώσεων Αθήνας, Πειραιά και Μακεδονίας), διεκόπη βέβαια αυτόματα, όπως και κάθε αθλητική δραστηριότητα. Οι περισσότερες ομάδες ανέστειλαν τη λειτουργία τους και περιορίστηκαν σε φιλικά ματς. Τα πιο
Μια από τους αφανείς… «εργάτες» του ΑΠΣ Ζάκυνθος όλα αυτά τα χρόνια ήταν και είναι η Μαρία Μπιάζη, η οποία έδινε και τη ψυχή της γι αυτή την ομάδα! Η Μαρία μας έστειλε μία δικιά της κατάθεση ψυχής, την οποία και μοιραζόμαστε μαζί σας. Αναλυτικά: «Από την αρχή της δικαστικής αυτής διαμάχης μέσα μου,πίστευα ότι
Μια “μαύρη” μέρα πέρα πάσης αμφιβολίας είναι η σημερινή για τη μεγαλύτερη ομάδα του νησιού μας. Ύστερα από μια τριετία στα επαγγελματικά “σαλόνια” (για πρώτη φορά στην ιστορία τους), οι κυανοκίτρινοι “αποχαιρέτησαν” σήμερα το πρωί τη Β’ Εθνική κατηγορία και πλέον βαδίζουν σε αχαρτογράφητα νερά, με σκέψη και προβληματισμό για το δύσκολο “αύριο”. Σαν ραδιοφωνικός