Η αναμέτρηση στο Δημοτικό γήπεδο Καρδίτσας κόντρα στην τοπική Αναγέννηση έριξε την “αυλαία” στη φετινή αγωνιστική περίοδο για τον ΑΠΣ Ζάκυνθος.

Ήταν μια χρονιά που κρίνεται αγωνιστικά ως απόλυτα πετυχημένη, αφού ο μεγάλος στόχος της παραμονής στην Κατηγορία επετεύχθη, έστω και μέσω της ψυχοφθόρου διαδικασίας των πλέϊ-άουτ. Μην ξεχνάμε άλλωστε ότι επρόκειτο για την πιο δύσκολη Β’ Εθνική των τελευταίων ετών.

Στην πορεία αυτή χρειάστηκαν άπαντες (άλλος λιγότερο και άλλος περισσότερο) με τον τεχνικό Ντάνι Ακίνο να έχει ένα μεγάλο ρόστερ στα χέρια του ως προς την διαχείριση του.

Ο Αργεντινός τεχνικός έδειξε να εμπιστεύεται έναν συγκεκριμένο “κορμό” βασικών ποδοσφαιριστών μέσα στον οποίο όμως προσέθετε σταδιακά παίχτες οι οποίοι μπήκαν σταδιακά στην ενδεκάδα, κάνοντας και πιο εύκολο το λεγόμενο rotation.

Οι περισσότεροι λένε ότι η στατιστική είναι ο πιο ενδεδειγμένος τρόπος να πεις ψέματα αλλά στην προκειμένη περίπτωση οι αριθμοί μπορούν να εξηγήσουν την πορεία των Κυανοκίτρινων σε κανονική περίοδο, πλέϊ-άουτ Β’ Εθνικής και κύπελλο Ελλάδος.

Πιο συγκεκριμένα ας δούμε πως έχουν ανά θέση τα στατιστικά των ποδοσφαιριστών:

Κάτω από τα δοκάρια για δεύτερη σερί περίοδο, τα γάντια του βασικού τερματοφύλακα φόρεσε με επιτυχία ο Γεννάδιος Ξενοδόχοβ. Ο “Γκένα” αγωνίστηκε συνολικά σε 23 παιχνίδια έχοντας 2070 λεπτά συμμετοχής, μέσα στα οποία απέδειξε ότι πρόκειται για έναν από τους κορυφαίους της κατηγορίας.Ανεξάντλητο το ρεπερτόριο του, με μεγάλες αποκρούσεις που έδωσαν σημαντικούς βαθμούς και άλλη αυτοπεποίθηση στο υπόλοιπο σύνολο.

Από την άλλη μεριά ελέω της μίνι αποχής του Κρητικού γκολκίπερ ειδικά στο ξεκίνημα των πλέϊ-άουτ αλλά και σε κάποια ματς λόγω τραυματισμού, ο Δημήτρης Πολίτης ήταν μια από τις ευχάριστες εκπλήξεις. Ο δανεικός από τον Πανιώνιο νεαρός γκολκίπερ πήρε πολύτιμες εμπειρίες αγωνιζόμενος σε 11 “γεμάτα” παιχνίδια με 990 λεπτά στο ενεργητικό του.

Στην άμυνα υπήρξαν κάποιοι ποδοσφαιριστές που αποτέλεσαν τους βασικούς “πυλώνες” στη λεγόμενη τετράδα. Αυτοί ήταν ο Γιάννης Τσόπελας (δεξί μπακ 28 συμμετοχές σε 2346 λεπτά και με 3 γκολ παρακαλώ, με αυτό κόντρα στον Τύρναβο να περνά στο Πάνθεο της ιστορίας) και ο Γιάννης Καλλιβωκάς (στόπερ 27 συμμετοχές σε 2380 λεπτά με 2 γκολ). Ο Ζακυνθινός άσσος έδειξε ότι τα χρόνια στη Δόξα Νέας Μανολάδας τον “μεγάλωσαν” σε όλα τα επίπεδα, όντας ένας εκ των κορυφαίων. Κοντά τους ο δαιμόνιος Δημήτρης Ουνγιαλίδης (αριστερός μπακ με 25 συμμετοχές σε 2.185 λεπτά) που όργωσε το τεραίν του Δημοτικού σταδίου με τα ατελείωτα τρεξίματά του. Στο ξεκίνημα της περιόδου “παρτενέρ” του Καλλιβωκά ήταν ο Λάζαρος Φωτιάς με 10 παρουσίες σε 883 λεπτά αλλά από την στιγμή που ο υψηλόσωμος αμυντικός αποχώρησε, τη φανέλα πήρε “σπίτι” ο Χρήστος Νόνης με 23 παρουσίες και 1982 λεπτά. Ο Λαρισαίος στόπερ περίμενε υπομονετικά την σειρά του και έδειξε απόλυτα…  έτοιμος όταν του δόθηκε η ευκαιρία. Σημαντικότατη συμβολή είχε και ο μαχητής Κώστας Κυριακίδης που έκλεινε συνεχώς “τρύπες” παίζοντας σαν δεξιός μπακ-χαφ με 17 παρουσίες και 1 γκολ. Το καλύτερο δυνατό finish έκανε ο δεύτερος παλιότερος παίχτης της ομάδας (μετά το Γιάννη Βυθούλκα) Δημήτρης Στασινόπουλος που μετά από έναν τραυματισμό που τον άφησε πολύ πίσω, ήταν βασικός μπακ (πότε αριστερά και πότε δεξιά) λίγο πριν και κατά την διάρκεια των μπαράζ με 10 παρουσίες και 736′. Τέλος, πολλά παιχνίδια (9) πήρε στο τελευταίο κομμάτι της σαιζόν ο Αλέξανδρος Καμπούρης (513′) ενώ το λιγότερο χρόνο πήρε απ’όλους ο Σταύρος Τσορμπατζίδης με μια παρουσία κόντρα στην Ξάνθη για το κύπελλο (90′) μέχρι να αποχωρήσει οριστικά τα Χριστούγεννα.

Η μεσαία γραμμή αποδείχτηκε και φέτος το δυνατό “όπλο” των νησιωτών για την παραμονή στην κατηγορία. Ο πάντα ποιοτικός Σπύρος Αποστόλου αποτέλεσε τον “πασπαρτού” της ομάδας, έχοντας 21 παρουσίες, 2 γκολ (σπουδαίας σημασίας αυτό με τον Αιγινιακό λίγες ημέρες πριν) και 1314′ στο ενεργητικό του, παίζοντας αρχικά ως αμυντικό χαφ και στην συνέχεια σαν στόπερ και αριστερό μπακ.

Ο Νίκολα Κριτσμάρεβιτς ήταν ο “εξολοθρευτής” του Ντάνι Ακίνο, έχοντας 30 παρουσίες (όλες ως βασικός στο αρχικό σχήμα). Ο Σέρβος έγινε συνδετικός κρίκος άμυνας και κέντρου, όντας ο ρέκορντμαν συμμετοχών του ΑΠΣ. Πέτυχε 4 τέρματα, εκ των οποίων αυτό κόντρα στον Τύρναβο στο Αλκαζάρ να αποδεικνύεται “κλειδί” για τη μετέπειτα αγωνιστική άνοδο της Ζακύνθου.

Σημείο αναφοράς και της φετινής προσπάθειας ο Κώστας Οικονόμου που πήρε ξανά ηγετικό ρόλο και το περιβραχιόνιο του αρχηγού με 27 παρουσίες και 2187 λεπτά. Μεγάλη η βοήθεια του και στο σκοράρισμα όντας δεύτερος στη σχετική λίστα μαζί με τον Πολωνό Καμίλ Κρολ με 4 γκολ. Είναι ο παίχτης που στην καλή του μέρα ανέβαζε ένα “επίπεδο” όλη την ομάδα, δίνοντας έξτρα σιγουριά στους συμπαίκτες του.

Η “έκπληξη” του φετινού ρόστερ, έχει ένα όνομα, Γιώργος Μπλέτσας. Ο νεαρός Γιαννιώτης πήρε την ευκαιρία από τα μαλλιά, φτιάχνοντας σπουδαίο ντουέτο με τον Οικονόμου στα χαφ. Από την Κ19 των Κυανοκίτρινων στην πρώτη ομάδα με 19 παρουσίες και 1513′. Στην εξαιρετική γι’ αυτόν περίοδο έρχονται και τα 3 γκολ, να τον κατατάξουν σαν έναν από τους πλέον ανερχόμενους μέσους της κατηγορίας.

Βασικός και αναντικατάστατος σχεδόν στο δεξί άκρο, ήταν ο Ουρουγουανός Νίκο Βαρέλα. Ο 24χρονος εξτρέμ με το Ισπανικό διαβατήριο αναδείχτηκε πρώτος σκόρερ της Ζακύνθου με 6 γκολ σε 24 ματς (1788′). Ήταν “κίνδυνος-θάνατος” στις λεγόμενες “στημένες” μπάλες και βοήθησε πολύ κυρίως στα εντός έδρας ματς.

Αρκετή ποιότητα και αγωνιστικότητα πρόσθεσε στο φετινό “παζλ” ο Γρηγόρης Ευθυμιάδης. Πότε σαν κεντρικός χαφ και πότε σαν ακραίος (δεξιά-αριστερά) ήταν η “ήρεμη δύναμη” στο κέντρο. Πάντα στις πρώτες επιλογές του Ακίνο με 28 παρουσίες και 2224 λεπτά. Μέσα σε όλα αυτά και δύο γκολ, με αυτό στην Ξάνθη να είναι ένα από τα καλύτερα της φετινής ομάδας.

Η θέση του αριστερού χαφ ήταν αυτή με τις περισσότερες εναλλαγές. Εκτός του Ευθυμιάδη, οι Νίκος Λέκκας (19 παρουσίες, 978′) και Αντώνης Πιτταράς (21 ματς και 972′) μοιράστηκαν κατά κύριο λόγο τη θέση, Ο πρώτος ξεκίνησε περισσότερες φορές βασικός (12 έναντι 9 του Πιτταρά), ενώ στο λίγο διάστημα που έμεινε στο νησί ο Άγγελος Πούρνος έπαιξε 3 ματς και 100 λεπτά στο σύνολο. Στα μισά της χρονιάς ήρθε και ο Παναγιώτης Πλαβούκος (από τον Εθνικό Σερρών με τον οποίο έπαιξε 10 ματς).

Το “βουνό” πραγματοποίησε άλλες 9 παρουσίες με 446 αγωνιστικά λεπτά και 1 γκολ. Ο άτυχος Λεωνίδας Κουτσούκης αγωνίστηκε κατά κύριο λόγο με την ομάδα Νέων, ενώ έκανε και ντεμπούτο στην κατηγορία με 3 παρουσίες και 40′ στο σύνολο. Ο Κώστας Τηλιόπουλος ήρθε από τις κάτω χώρες (Ολλανδία και Βέλγιο) για να παίξει επί της ουσίας για πρώτη φορά σε επαγγελματική κατηγορία της πατρίδας του. Έπαιξε 4 παιχνίδια και 147′. Τέλος, ο γηγενής Νίκος Πέττας μπορεί να έκανε περισσότερες παρουσίες σε σχέση με πέρυσι (ήταν αρχηγός της δεύτερης ομάδας) αλλά επί Κολονέλλο είχε πιο σημαντικό ρόλο στην ενδεκάδα. Έπαιξε συνολικά 20 φορές αλλά τις 3 από αυτές στο αρχικό σχήμα.

Για το τέλος αφήσαμε τη γραμμή κρούσης, εκεί όπου την παράσταση μετά το αρχικά μουδιασμένο ξεκίνημα του “έκλεψε” ο Πολωνός Καμίλ Κρολ. Ήταν ο δεύτερος σκόρερ μετά το Βαρέλα ισοβαθμώντας με τον Οικονόμου που είχε τα ίδια τέρματα. Ιδιαίτερα στα πλέϊ-άουτ έδωσε πολλές λύσεις με κορυφαία του στιγμή το ματς κόντρα στον Αιγινιακό. Τον θηριώδη φορ (23 συμμ. και 1493′)  πλαισίωσαν κατά κύριο λόγο οι Χρήστος Χατζησάββας (16 παρουσίες και 901′) και Ιάσων Παπαδημητρίου (δανεικός από την Ξάνθη με 16 παρουσίες, 765′ με 1 γκολ). Μπορεί να παραγκωνίστηκε καθ’ όλη την διάρκεια της σαιζόν, ευρισκόμενος μεταξύ πάγκου και εξέδρας αλλά το γαμπρό τον ξύρισε στο τέλος. Ο Γιάννης Βυθούλκας (ο πιο παλιός στην ομάδα και ντόπιος) έκανε εξαιρετικό τελείωμα με 8 παρουσίες, 149′ και 1 γκολ στην πρεμιέρα των πλέϊ-άουτ, έχοντας κερδίσει την εμπιστοσύνη του προπονητή του, ενώ έβαλε και τα “θεμέλια” για ακόμη πιο δυνατή συνέχεια τη νέα χρονιά.

* Μεγάλη βοήθεια στην έρευνα μας αποτέλεσε η συνδρομητική ιστοσελίδα soccerbase.gr μέσα στην οποία υπάρχουν όλα τα στατιστικά των ποδοσφαιριστών.